Па зависи. Ако е нешто што стварно ми вреди, ке одам до крај. Ако не ми е толку важно, ке попуштам, не се замарам многу за некои глупости (посебно при некој муабет кога соговорникот не сака да разбере што му зборувам/објаснувам, па ке му кажам океј по твое нека е или нешто слично... важно јас си знам дека сум во право, а тој што ке мисли многу не ме интересира ако е толку трвдоглав за да прифати друго мислење кое воедно е и точното/подоброто... (ова најизразено кога правам муабет со некој кој се прави дека многу знае за електроника (тв, писи) а нема врска што зборува)).