Театар или филм

[cleverguy]

Порано од што морав во средно одев во театар некако повеќе ми се допаѓаше да отидам
во кино и да изгледам некој филм. Ама во последниов период некако повеќе ми доаѓа да отидам
во театар и да се изнасмејам до солзи...
Тежок ми е изборот незнам за што да гласам.....ама ипак театарска престава зошто некако преставата има живот, сценско доживување и контакт на актерите со публиката и ќе се одлучам за театарска престава.

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Нема да гласам....
Тоа не е за споредување. Мој избор е и театарска представа и филм и концерт и така натаму

 

[cleverguy]

^ Во право си секој има право да прави што сака и да гледа што сака. И во текот на животот ги менуваме вкусовите , но доколку мораш да избереш што би го избрал по приоритетност прво. Вечер би одел во театар попрво или во кино ???

 

[Samurai Jack]

Отсекогаш театарските престави ме асоцирале на жанрот комедија, бидејќи голем дел од преставите се комедија и затоа така мислам. Доколку сакам да се отепам од смеење би отишол во театар се разбира, а ако сакам нешто акционерно ќе отидам во кино итн.

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

^ Во право си секој има право да прави што сака и да гледа што сака. И во текот на животот ги менуваме вкусовите , но доколку мораш да избереш што би го избрал по приоритетност прво. Вечер би одел во театар попрво или во кино ???

Вечерва сум така расположен и би одел во попрво театер

 

[Незапирливи 1903/87]

Театарска претстава дефинитивно Сепак колку толку со претставите се зачувува нашата култура и традиција, сепак тоа е наше. Имам гледано доста претстави, преферирам комедии, некој што досега не бил во можност или мисли дека не вредат претставите нека иде во некој од театриве и нека се увери дека и нас не бива за претстави Е сега, картите за мене се доста скапи и затоа посетеноста е многу лоша, освен за некоја премиера. 250 денари за карта е стварно многу, за едно семејство, треба да дадат 1 000 денари за 2 саати..

Е сега... нешто што многу ме разочарува во последно време, скоро да нема ништо ново, преработени некои наши стари драми, кои пак вредат да се погледнат, има некои промени со ново сценарио, нешто додадено, нешто упропастено тоа е
Обично новиве, се се некои моно драми, прв пат да отидеш во театар да не ти текне друг пат пак да дојдеш

Најголемата трагедија за мене е тоа што наместо режисериви наши да направат некој чекор, да превземат нешто, да се заинтересира публикава, нашиве ги ангажираат актериве за синхронизирање турски серии

Па со што ќе растат нашиве деца ? Со Сулејман, Полат, Ифет ?
Треба да се вратат оние емисии, нормално обновени но со тој карактер како Умни Глави, Дајте Музика. Македонски народни приказни итн...

Затоа театар, барем таму остана нашето ТВ никако Кино, затоа што го нема во театар ( Трилер, Хорор)

 

[Сколовранец]

Гласав за игран филм поради можностите за гледање театар во Велес. Нашиот стар театар е за никаде. Кога врне на сцената капи вода и ставаат кофа... Сега се гради нов театар, тоа ми требало да е подобро

 

[Setsuko]

Го модицирав малце насловот. Попрактично да е.

Кај мене театарот секогаш има предност над филмот. Мирисот и духот што го поседува театарот, филмот не може да го замени. Нема снимање на една сцена по 300 пати, актерот импровизира ако се најде во непријатна ситуација и самиот се снаоѓа, има повеќе живост и повеќе реалност. Иако постмодернистичките претстави што го минуваат секое ниво на вулгарност и перверзии во последно време не ми се нешто по вкус, сепак магијата што ја има театарот е далеку попривлечна.

 

[cleverguy]

^ во ред за насловот. А дека има живост, спонтаност во театар дефинитивно. Последна престава што ја гледав пред 10-тина дена беше одлична ,бев на ПОСЛЕДНИТЕ МАКЕДОНЦИ 2012 во драмски.Баш размислив колку енергија,труд , талент, и позитивна енергија треба за еден актер/актерка за да одглуми добра престава.
А околу цената да додадам дека за ученици, студенти и лица до 27 години цената вое театар 50% поефтина

 

[smihajlo]

Гласав за филм меѓутоа како што кажа Смрт за зони и пајак не може да се споредат едно со друго.
И двете се супер, но малце потешко се наоѓа друштво за во театар, а за во кино и сам би одел ако има некој филм што сакам да го гледам

 

[Hank Moody]

Театар затоа што е невидена магија, дејството е тука на неколку метри пред тебе во живо. Актерот ја моделира улогата додава, одзема, импровозира. Гледаш монолози и дијалози го слушаш крцкањето на штиците што живот значат. Контактот на актерот со публиката во театар ми е поинтересен и повозбудлив од контактот преку филмот. Неспоредливо е пред тебе да е еден Мето Јовановски, Владо Јовановски, Ѓорги Јолевски во однос кога истиот е на филмско платно. Секогаш театарот ќе ми биде пред филмот.

 

[Crazy in Love]

Повеќе сум за театар, затоа што не сум некој филмоман, имам два-три жанра кои ги сакам и 10 филма кои ми се на repeat и ги сакам, ама не сум нешто којзнае колку заинтересирана. Најчесто за тоа што излегло од филм го дознавам или на форумов или од другарки. Едноставно не ме интересира толку, ако ми препорачаат некој филм ќе го гледам, плус некако во последно време и не ме воодушевуваат филмовите општо. А театар ми има свежина, позитивна енергија и како што кажа Hank, импровизацијата е можеби и најубавото што го дава театарот, затоа што ја гледаш способноста на актерот да се снајде во секоја ситуација.
Баш лани кога бев на “Свадбата на Фигаро“, 100 посто сум сигурна дека Сашко Коцев имаше моменти кога импровизираше, затоа што дури и тие што беа со него на сцена се обидуваа да не прснат од смеа, човекот се отвори...
Театар - жал ми е само што не одам толку често колку што би сакала, што картите претежно им се даваат на фирми, па тешко е да купиш карта ден претходно, мора два-три дена унапред да купиш...

 

[Stefan-kobe]

Театар дефинитивно иако поретко ги посетувам од кога појдов на факултет, бидејќи имам помалце време. Голем уживател сум и на филмови но сепак предност ќе му дадам на театарот каде актерот нема право на грешка, или ако згреши мора неприметно да се извади од ситуацијата. Во Македонија има доста квалитетни актери и многу сум задоволен од нив и нивната глума. Досега највеќе ми се допаднала “Сомнително лице“.

 

[wot]

Во нормални услови би одбрал филм, но поради неможностите од театар а филмовите далеку само неколку клика, одбирам театар. 3 претстави годишно гледам и некако ми се премногу слатки, дека се ретки. Нема да навлегувам зошто е подобро, има стотици оскари и награди доделено за глума каде актерот импровизирал сам од себе, а ниту театарот е толку инстант оригинален, има пробни, истата претстава 3 месеци ќе ја изведуваат, итн. Зависи од многу работи, иако во суштина се со иста цел, нудат два вида различни забави, како што театарот има предности имаат и филмовите. Претставава на пример вредеше повеќе од сите 30 последни гледани филмови соберено, беспрекорно горчливо-смешна, инаку да не се разбереме погрешно, Dogville би го гледал 100 пати врз сметка на 1000 театарски претстави. И тоа е една од позитивните ствари, што од филмовите може да вкусиме светскиот квалитет, од театарот "нашето најдобро". Како што реков, и театарот и филмот нудат квалитети од различни аспекти, и таму и онаму има негативности и убави работи, затоа не ги осудувам според квалитет, или незнам импровизацијата како аргумент, туку поради што не сум во можност да идам на театар секоја недела, дека нема театар секоја недела овде.

 

[Setsuko]

Во нормални услови би одбрал филм, но поради неможностите од театар а филмовите далеку само неколку клика, одбирам театар. 3 претстави годишно гледам и некако ми се премногу слатки, дека се ретки. Нема да навлегувам зошто е подобро, има стотици оскари и награди доделено за глума каде актерот импровизирал сам од себе, а ниту театарот е толку инстант оригинален, има пробни, истата претстава 3 месеци ќе ја изведуваат, итн. Зависи од многу работи, иако во суштина се со иста цел, нудат два вида различни забави, како што театарот има предности имаат и филмовите. Претставава на пример вредеше повеќе од сите 30 последни гледани филмови соберено, беспрекорно горчливо-смешна, инаку да не се разбереме погрешно, Dogville би го гледал 100 пати врз сметка на 1000 театарски претстави. И тоа е една од позитивните ствари, што од филмовите може да вкусиме светскиот квалитет, од театарот "нашето најдобро". Како што реков, и театарот и филмот нудат квалитети од различни аспекти, и таму и онаму има негативности и убави работи, затоа не ги осудувам според квалитет, или незнам импровизацијата како аргумент, туку поради што не сум во можност да идам на театар секоја недела, дека нема театар секоја недела овде.

По таа претстава имаше уште минимум 10, плус по 3-4 претстави дневно на Ристо Шишков.
Често има, само колку сме заинтересирани да се информираме е прашањето.