Спорт или книга?

[Nemiseverue]

Во моментов гледам едно момче на Милионер, кој е висок 202 сантиметри но се откажал од кошарката затоа што отишол да студира. За да биде посмешен муабетот (за мене) татко ми е стоматолог па и тој студира тоа.

Прашањето ми е, дали сметате дека факултетот треба да биде пред се`, па дури и покрај фактот што (ова момче) има идеални предиспозиции за светска спортска кариера?

 

[Shorty]

Дефинитивно прво би одбрал спорт, па после кога веќе ќе ме стигнат годините ќе одам ванредно на факултет за да не умрам неписмен.

 

[Ilumious]

Па и јас моментално сум растргната помеѓу овие две работи. Дилемата ми станува се` поголема и поголема. Дали ако отидам во Америка да го одберам пливањето или да студирам нешто потешко и да пливам за хоби? Во оваа држава немам услови за спорт, Олимписки како што ми се чини нема ни да проработи, а и тренерите некако имаат се помалку волја да не` тренираат.
Сепак, некако повеќе ме влече образованието и знам дека ќе ја одберам книгата во иднина, поважно ми е да бидам образована отколку со празен мозок, иако би имала да речеме повеќе пари со спортот.
But... you never know...

 

[SCORPIO__20]

Во животот, мораш секогаш да ризикуваш, и да си на раскрсница, помеѓу две работи, некогаш, факултет,книга знаење, некогаш талент,спорт,спортска кариера, во времето на пубертетските години, идев и упорно тренирав фудбал, нормално уз пат, основно и средно, и на мн, проблеми наидов поради тоа, еве веќе 3 години не играм фудбал сум се откажал, притисок од дома, да се посветам на факултетот, и дека спорот е залуден,
Некогаш вреди да се ризикува, некогаш се ке пропадне во вода, поради погрешно донесена одлука

 

[Vartolu]

Можи има идеални предиспозиции за кошаркар(физички) но не напомена дали има и талент за кошарка..Зошто познавам многу двометраши кои поим немаат од кошарка...А инаку ако стварно дечкото имал талент тој можи и да учи и да тренира кошарка во исто време..Така да можи да се стекни со две богатства истовремено..Америка, многу добро е решен овој проблем со Универзитетската лига..Така да можеш паралелно да ги водиш и двете работи..

 

[AceCaleb]

Vaka sega, za vo nashava drzava sto i da odberesh moze da se zaebesh jebiga. Ama vo sekoj slucaj tuka so sport mn tesko deka ke se uspee taka da konkretno za kaj nas podobro e obrazovanieto da se odbere. E sega da si vo America toa e drugo, tamu definitivno so sport poveke sansi imash otkolku kaj nas (normalno ako epten te biva). Inace cesto moe moto e da terash so toa vo sto te biva najveke.

 

[Bratot]

Конкретно за него мислам дека подобро што ја избрал книгата и факултетот, доколку навистина бил кошаркарски потенцијал или можеби талент од светски калибар уште на 18г. ќе заминел во странство.

Врвните таленти се препознаваат од најмали нозе, така и се градат спортистите.
Ако сум чекал до 18-19 год. да мислам дали ме бидуе за спорт или не... :helou:

 

[rossonerka]

Па ете тоа е лошото кај нас немаме добри услови за да тренираш и да се образуваш. Најчесто талентираните млади спортисти се приморани да избираат помеѓу кариера која ќе ја градат во странство или пак да си останат во Македонија. Нема секој храброст да си замине од тука на млади години и својот живот да го посвети само на спортот.
Според мене талентираните млади спортисти ако се сигурни во себе ако навистина сакаат да успејат треба да го изберат спортот и да се ориентираат кон него. Секој доволно вложен труд се исплатува така да секој нивни успех ќе се вреднува. А ако го изберат образованието и да останат во Македонија ќе си имаат една просечна кариера и едно образование со работа безвезална.
Според мене ако некој е навистина квалитетен спортист треба да продолжи и да го искористи својот квалитет.

 

[Ѓорѓески]

Во моментов гледам едно момче на Милионер, кој е висок 202 сантиметри но се откажал од кошарката затоа што отишол да студира. За да биде посмешен муабетот (за мене) татко ми е стоматолог па и тој студира тоа.

-“ нема да имам потреба да барам работа, ќе се вработам кај таткоми“ - уште една паметна изјава на дечкото

Секој е со својот к`смет и памет, за мене се битни и двете подеднакво, доколку има некој талент зошто да не ја напушти книгата тогаш, се зависи до она што те прави среќен.

п.с ќе те кажам на момчето на Милионер, ** илјади освоил

 

[Helo]

Можи има идеални предиспозиции за кошаркар(физички) но не напомена дали има и талент за кошарка..Зошто познавам многу двометраши кои поим немаат од кошарка...А инаку ако стварно дечкото имал талент тој можи и да учи и да тренира кошарка во исто време..Така да можи да се стекни со две богатства истовремено..Америка, многу добро е решен овој проблем со Универзитетската лига..Така да можеш паралелно да ги водиш и двете работи..

Се познавам лично со дечкото (Ѓорѓи) и дури во ист тим трениравме кошарка и дефинитивно има талент, а и доста е бистар, паметен. Така да мислам што и да одлучил не е погрешно.

 

[city]

Ќе кажам само кратко:

Мислам дека книгата е многу поперспективна од спортот-тоа е се!

 

[Galactikos]

Не бил кој знае каков талент, ама за учење си го бива. Инче шо направи на Милионерот до кај стигна, така само го видов на почеток, ама не го догледав.

 

[noodle ®]

Добро људи, не е темава дали во моментов повеќе ви се чита книга или ви се игра кошарка. Се работи за тешко прашање, на кое за жал не можам да дадам одговор затоа што не сум се нашла ни во најмалку слична ситуација. Но, ако веќе морам да бирам, мислам дека би ја одбрала книгата затоа што некако повеќе ветува, во спортот никогаш не знаеш што може да ти се случи, на пример некоја повреда или пропаст на кариерата од икс причини.

 

[Точкест]

Хмммм....имам видено доста примери со деца таленти спортисти кои се откажувале дури и од средно за да продолжат со фудбалот, буквално не идеа во школо туку само на игралиште стоеа и шутираа по цеееел ден. Спортот кај нас е право срање, значи што се распаѓа се распаѓа едино ако има среќа ама битниот момент е АКО што ретко се случува(Пандев) да кидне за странство и да продолжи со кариерата каде што му е правото место.
Ете ги дечките што во прва година прекинаа да одат во школо за да бидат најдобри и секогаш да се во прв тим сега седат пред градинка со туби вино и мрчат како тоа они биле фудбалери. Зошто? Затоа што тимот им го опна поштено и им рече дека немале доволно пари....јебига нема школо нема фудбал


Затоа препорачливо е паралелно и двете нешта затоа што ако се сака се може

 

[Маwечко]

Од една страна, ако навистина сакаш да се занимаваш со одреден спорт и да изградиш светска кариера, а знаеш дека те бива, не треба да ти биде жал на 50 години кога ќе ја изгубиш таа кондиција што си ја имал и ќе ти останат милиончињата и светската слава, бидејќи она на кое си се посветил- си го направил најдобро што можеш и си дал се` од себе.

Но од друга страна, кога ќе видиш дека има многу луѓе кои имаат талент, а сепак не успеале да се прослават подалеку од локалниот кошаркарски/фудбалски/одбојкарски клуб, а потрошиле голем дел од нивниот живот посветувајќи се на тој спорт, ќе подразмислиш дали повеќе би сакал да си учен човек и да пренесеш знаења и умеења на останатите, а со спортот да се бавиш во слободно време или повеќе би сакал да одиш на ризик заедно со фактот дека можеш да останеш со празни раце.

Јас би ја одбрала книгата, повеќе сакам да го завршам факултетот и здравје боже, да си најдам солидна работа со знаењето кое ќе го стекнам, отколку да си ја прокоцкам иднината.