Јас не знам на 31 година така да размислуваш а се правиш наудрен или ступиден дека ние не сме веле сила па остро да играме некој фактор на балканот. Заради ваквите провокации и даваме причина на Атина да става вето и секаде да не попречува бидејќи е она веле сила за нас.
Така ќе размислувам и на 101 ако сум жив и здрав, а тоа не е до силата, туку до гордоста.
За мене, а верувам и за повеќето Македонци, понижувачко беше и менувањето Устав, знаме...како и сите отстапки и сервилности кон вештачката творба на југ од нас.
Нашите владеачки гарнитури од 1991 па досега играа(т) лошо по тоа прашање.
Чекавме прием во ООН до 1993...ја спасувавме Југославија...и им оставивме простор на стоките да дигнат џева и да ни го прават тоа што ни го прават.
Кој тоа народ, т.е. негови претставници преговараат околу себепостоењето? Има уште некој пример во светот? Нема...
А, ветото, секако ќе го добиевме и без „провокации“, и со „провокации“, бидејќи моментот на прием е токму тој клучен момент кој треба да се искористи за да оние идиотите јужно од нас издејствуваат наше самоукинување.