Со кого од семејството сте најблиски?

[Fluffy]

Со сите сум отворена,ама со брат ми најповеќе ни иде муабетот.

 

[Emma]

Со татко ми. Повеќе од кога и да е. Генерално повеќе се сложувам со машки, не за џабе си плукам по родот, и тоа доста често. Едноставно, не ми треба личност која е хиперсензибилна и не ги контролира емоциите (читај: жена) во моментов, ниту за поддршка, ниту за муабет, ниту за било што друго. Ми треба некој што нема да ми рече "аха, ти си у право", туку ќе ми залепи шамар (фигуративно) и ќе ми го каже и тоа што не сакам да го чујам. Ми треба татко ми. Ако нешто сакам, тоа е некој ден моите деца да имаат таква личност покрај себе.

Ја сакам мајка ми до небо и назад, ја ценам и почитувам многу, ја обожавам, сосе сите мани и доблести... Ама поинаку е. Татко ми ми е поинаков другар. Се` можам да му кажам, се`, се`, се`, апсолутно се`! И не се мислам два пати пред тоа. Зашто знам дека можеби ќе ме спушти у два потега, ама после тоа е секогаш подобро. И се каам што порано не го слушав. Многу го сакам. Многу!

 

[EkLeR]

Јас со никој не сум близок од смејството, нз зш така, ама тоа не значи дека ги мразам. Само дека не праам муабет со нив за моите проблеми.

 

[Elena F.Sinatra]

So sebe si.
Najdobro se konslultiram so sebe si, nikad ne se raspravam :salut:

 

[Ajkula]

Со никој, тие имаат други сфаќања (застарени), за нив секогаш ќе бидам дете иако имам охохоо години.

 

[B. Boop]

Со никој, тие имаат други сфаќања (застарени), за нив секогаш ќе бидам дете иако имам охохоо години.

Не мислиш дека дури и во таквите застарени сваќања нема да најдеш нешто мудро, нешто што би ти било корисно? Без разлика на годините и застареноста, сепак нивното животно искуство е поголемо од твоето. :smir:

 

[Setsuko]

Со мајка ми најмногу макар што сум карактер кој секогаш остава по нешто за себе, никогаш не можам да доверам апсолутно се`, не сум до тој степен слободна за да и` кажам некои работи ама знам дека советите од неа се најкорисни и полесно можам да ја разберам затоа што знае на кој начин да пристапи и да ме натера да и` кажам нешто што не сум имала намера да го кажувам.
И секогаш после нејзиниот совет се чувствувам поубаво.

 

[Sacansi*]

Со татко ми

 

[reactive89]

Бев првин со мајка ми наааајблизок... се си разбиравме и си кажувавме... после со тато... па пак со мама... и сеа со никој... ете ме веќе 2 години, се што имам во мене кријам... ретко некој да ме натера да му ги кажам тажните работи кои ме мачат... а среќните ги кажувам без проблем... немораат да ме тераат, хахаха...
Се се испреврте поради една случка... т.е. повеќе беа, али пред две години беше главната и од тогаш почнував се повеќе и повеќе да се повлекувам кон мене... имаше другари и другарки кои ми се лутеа поради тоа што станав премногу ќутлив и што не поделувам како порано работи од мојот живот... дури и дома бев скаран ради истите работи... ама ете тоа е тоа... Едноставно се повлеков премногу... кој ме сака ме сака и ваков... :nesum:
Енивеј, моите се смирија со тоа, и ете до ден денес веќе 2 години добро сме си усогласени... хаха... не ме чепкаат ништо зашто знаат оти нема ништо да им кажам, како и останатите кои дел ме разбираат, а дел сеуште се лутат на тоа...
Енивеј, си ги сакам моите премногу и моите пријатели што се, без разлика дали ми се лутат или не, што постапив така - што се повлеков во мене премногу, ама мораат да ме сфатат... и така... ај доста ломотев јас... хаха
Сега и двајцата родители ми се на иста маса, иако даваат напори од тогаш некој бар да се зближи повеќе со мене, ама не им успева... хахаха

 

[*irenka*]

porano so nikogo megjutoa sega so moeto slatko mamice:pos2:

 

[_PsYcH0_]

Бев првин со мајка ми наааајблизок... се си разбиравме и си кажувавме... после со тато... па пак со мама... и сеа со никој... ете ме веќе 2 години, се што имам во мене кријам... ретко некој да ме натера да му ги кажам тажните работи кои ме мачат... а среќните ги кажувам без проблем... немораат да ме тераат, хахаха...
Се се испреврте поради една случка... т.е. повеќе беа, али пред две години беше главната и од тогаш почнував се повеќе и повеќе да се повлекувам кон мене... имаше другари и другарки кои ми се лутеа поради тоа што станав премногу ќутлив и што не поделувам како порано работи од мојот живот... дури и дома бев скаран ради истите работи... ама ете тоа е тоа... Едноставно се повлеков премногу... кој ме сака ме сака и ваков... :nesum:
Енивеј, моите се смирија со тоа, и ете до ден денес веќе 2 години добро сме си усогласени... хаха... не ме чепкаат ништо зашто знаат оти нема ништо да им кажам, како и останатите кои дел ме разбираат, а дел сеуште се лутат на тоа...
Енивеј, си ги сакам моите премногу и моите пријатели што се, без разлика дали ми се лутат или не, што постапив така - што се повлеков во мене премногу, ама мораат да ме сфатат... и така... ај доста ломотев јас... хаха
Сега и двајцата родители ми се на иста маса, иако даваат напори од тогаш некој бар да се зближи повеќе со мене, ама не им успева... хахаха

И кај мене беше исто,само шо јас се затворив пред 1 година. Од тогаш веќе се си чувам во себе-било да е среќно или тажно.

 

[neo_wmaster]

Najblizok sum so majka mi. Koga zboram so nea mislam kako da zboram so drugar. Pozdrav

 

[Desire]

Со мајка ми и сестра ми сум поблиска,пошто мајка ми ми е ко сестра а сестра ми ко мајка,таке наизменично со двете.
Со татко ми комуникација на нула,само за паре ако се работа,и сеа у последно време што ме носи до на зубар,паѓаа некој муабети за тоа што има и што нема у фрижидер.

 

[Mlad_man]

Обично со брат ми највеќе се карам и се спротиставуваме ама некако најблиски сме.

 

[aneta:)]

Со сестра ми дефинитивно. Најдобро ме разбира и секогаш за што и да е ми помага.