Самоубиство!

Член од
28 мај 2009
Мислења
3.361
Поени од реакции
3.963
Алоооо бе тантур зар е вредно да го одземеш животот така би испаднал најголемиот лузер , од каде да знаеш животот што носи можеби си во таква состојба денеска ама утре ке биде подруго , размисли пред се за другите колку ке им биде тешко и која болка ке ја нанесеш....
 
Член од
18 декември 2005
Мислења
1.356
Поени од реакции
165
Во секој живот, во секој човек има барем капка светлина. Колку и да ти е тешко сега, ќе помине. Не треба да дигнеш раце, така е најлесно. Да беше тоа така сите до сега ќе го направевме при некоја тешкотија.
Животот е за живеење. Тој е исполнет со убави и лоши моменти. Некогаш си горе, некогаш си долу. Еден круг во кој треба да живееш.

Ова ти изгледа како филозофирање, но верувај така не е така, колку и да звучи како клише.
Радувај се што си жив, радувај се на животот! Живеј го животот!
 
Член од
26 мај 2012
Мислења
41
Поени од реакции
37
Бидејќи не сакав да отворам тема специално и сл. Овдека ќе го пишам она што е од мојот живот кој сака нека прочита... а дали ќе се промени нешто незнам...


....
Не знам колку години имаш, претпоставувам некаде околу 25. Да ти кажам неколку работи. Ти имаш практични проблеми, кои се решаваат. Не велам дека се решават лесно, но се решаваат. Ќе си земеш пасош и под итно ќе си заминеш од тука. Знаеш колку убави места има на светот? Еден куп места каде што можеш со нормална работа да имаш нормален живот. Транзицијата е пекол за оние кои се најдоа на погрешната страна. Собери некој денар за пат, ако можеш некако и Бугарски пасош извади, и да те нема одовде.

Татко ти бил никаков. Неговата никаквост си ја однел со себе. Има многу луѓе кои пораснале без физичко присурво на едниот или двата родители, па се избориле за подобар живот. Немој да си го дозволиш луксузот да бидеш патетичен. Женската те оставила? Јака работа. На светот има три и пол милијарди жени. Остави ги овие кои ломотат дека животот е подарок, чудо, светлина, бла, бла, бла. Животот е борба, а тебе не ти се одземени сите можности да се бориш.

Затоа, послушај ме, бегај од тука, и еден ден чекам разгледница од Австралија...

Еве ти и една песна, оти онаа твојата ич не ме бендиса...

 
O

onlya

Гостин
Тантур не се зафркавај какво самоубијство. Не знаев дека до толку многу си бил во депресија. Немаш друштво, немаш пари, немаш волја за живот но ја имаш мајка ти, си размислил ли некогаш за неа? И таа како тебе изгубила блиски личности и верувај ни на неа не и е ни малку лесно. Парите денес ги имаш утре не тие не се фикси па да ако сега ги имаш цел живот ќе ги имаш или обратно, друштвото исто, денес ти се најдобри другари утре не те знаат кај сите е така верувај.
Запиши се на факултет годинава и почни да мислиш како да излезеш од депресијава, а не како повеќе да паѓаш во неа. Ако ти треба совет, другарка, или било што слободно сметај на мене никогаш нема да те одбијам и под хитно да си излегол од депресијата, а за умирањето мислам дека се разбравме на фб :P :D
 

Крусер

Тотем Пума
Член од
4 јули 2008
Мислења
3.556
Поени од реакции
1.612
Тантур, ги видов сите видеа и го прочитав текстот. Ако сакаш помош, прво мора да проверам дали си таков каков што мислам дека си. Направи го тестов: http://www.humanmetrics.com/cgi-win/jtypes2.asp . Има 72 прашања и се одговара со ДА или НЕ (претпоставувам дека знаеш англиски). Ако ти испадне дека си INT* (тоа * може да е или F или Ј), тогаш пиши ми на приватно, зашто другиве нема да ги разберат муабетите што ќе ги правиме (јас сум INTJ).

Инаку:

- не сакаш да умреш. После неколку неуспешни самоубиства би требало да ти е јасно. Затоа, престани да размислуваш како да си го одземеш животот. Тоа нема да се случи.
- те бива за пишување - пишувај. На форумов, по весници, каде било. Прашање на време е кога некој ќе сфати каков талент имаш и ќе посака да направи нешто со него. Јасно, ќе ти бара да пишуваш на распоред, но тоа е еден начин да си дадеш цел и суштина во животот.
- те бива за правење видеа. Направи блог и сите работи што ги пишуваш овде пишувај ги и на блогот. Исто така, прашање на време е кога некој ќе те забележи и ќе сфати колку те бива и ќе посака да соработува со тебе.
- луѓето те забележаа со ова што го искажа и реагираа. Им значиш. Се грижат. Не се како мајка ти, но сите се трудат да помогнат колку што можат. Но мора да влезеш меѓу нив, мора да оствариш контакт со нив, ако сакаш да ти помогнат.
- кликни на мојот потпис („Причина за постоење на другите луѓе“)
- истиот цитат од Ацо Шопов, што ти го имаш како статус на твоето име, јас го користам како една од водилките во животот.
- на светов му требаат суперхерои. Ти си еден од нив.



Поздрав и со лесно.
 

Bodhidharma

Avatara
Член од
17 септември 2011
Мислења
10.783
Поени од реакции
15.399
The most vital thing in existence is attention. If no one loves you, you start withering away. If no one pays attention to you, death settles in. You want to die. If someone pays attention to you, you become alive again. Attention is life, elan vital. If no one loves you, you will commit suicide, because you are not capable of loving yourself. If you were capable of loving yourself, if you were capable of giving attention to yourself, you would not need anyone else’s attention. A Buddha can live alone on this earth. You cannot. If you are alone, you will immediately commit suicide. You will say, “What is the use? Why should I live? Who will love me? Whom shall I love?”
 

Gurdjieff

Bastardo dentro
Член од
12 јануари 2011
Мислења
3.645
Поени од реакции
1.264
Бидејќи не сакав да отворам тема специално и сл. Овдека ќе го пишам она што е од мојот живот кој сака нека прочита... а дали ќе се промени нешто незнам...

Уште од кога се родив цел живот ми е утепан можеби некој ќе се запраша зошто, затоа што уште од моите 3 години живеам под кирија, во 5-6 одд кога почнав од децата не бев добро прифатен а тие децата беа сите на богаташи сите кои имаа пари јас дете од сиромашна фамилија ми зборуваа се и сешто почнав да не сакам да одам во школо да бегам па така во 6 одд паднав година нели многу чудно? да затоа што бегав и имав доста изостаноци... незнам по кое чудо но како да станав друга личност на 14 години како возрасен бев почнав да работам на мешалица преку еден пријател... на мој поранешен другар работев за 300 денари од 8 до 18 часот од понеделник до сабота... никогаш не осетив што е дество имав татко кој никогаш не се грижеше за нас за мене и мајками :( Мајками иако работеше но зимаше мала плата од 9000 денари а се знае со 9000 денари дека воопшто не се доволни ... После некое време почина баба ми и дедо ми... па татко ми во рок од една година... а исто и пред скоро година раскинав со девојка, која истата ме извлече ми даде надеж за доста работи со која бев среќен како никогаш досега во мојот живот се заљубив тотално едноставно стана дел од мене коминициравме 24/7 а сега? сега веќе ја нема ја немам видено одмна а толку ми фали... можеби и поубаво е што ме напушти што си замина барем животот нема да и биде потежок со мене... Иако работам пак но за плата која воопшто не е доволна за живот останав сам... без баба,без татко кој посакував барем некогаш да ме гушнеше и да осетам на некој начин што е да се има татко... останав без личност која што ми значеше премногу останав без другарка останав без друштво бидејќи јас морав да го напуштам бидејќи не сакав да бидам во друштво каде што дрогата и царуваше... :confused: Така сега живот со доста неплатени сметка должен ко грк со блокирана сметка... без никој околу себе си само со мајка ... која на секој начин ми помага :( Едноставно Останав сам да чекорам по патот кој води никаде ама баш никаде пробав пред 7 месеци да се самоубијам пробав да испијам ачиња си реков барем ќе се спасам од овој свет каде што материјалнооста е на прво место но ете пак сум тука зошто, затоа што бев кукавица не можев да се напијам барем уште 5 апчиња... пробав уште еднаш да си ги пресечам вените но пак не можев пак бев кукавица без храброст само стоев и милион мисли во мене и уште еднаш пробав во лисиче на железничката да отидам но не можев пак кукавица испаднав :facepalm: толку се мразам себе си што го уништив својот живот така сега сум само како робот со скршено срце,душа која талка во мрачен свет без никого... без надеж каде што одам на работа иако се смеам пред другите но тоа е вештачка насмевка а внатре во душата се крие нешто мрачно минато кое сакам ненормално да го избришам сакам одново да почнам но не можам на овој начин седам и размислувам... да заминам од овој свет некако... многу пати одам далеку од Скопје со точак каде што седам и размислувам зошто секогаш животот волку мора да биде тежок зошто едноставно луѓето толку знаат некого да повредат без размислат без око да и трепне а сето тоа го прават само за свои потреби... и додека сега го пишувам едноставно солзи ми одат и се прашувам дали некогаш барем малце храбост ќе добијам за да заминам од овој свет... а нешто што ми недостига е некој да ме прегрне и ништо самотоа ми недостига но и тоа го немам а колку е само лошо да останеш сам без никој... Затоа можеби и последно ова ќе ми биде овде можеби и не незнам но знам дека еден ден ќе заминам од овој свет но по моја желба а тоа ќе биде наскоро... :( па така овој свет нeма ни да осети јас кога ќе заминам никој нема ни да му биде жал... Затоа до вас другите совет секогаш гледајте да научите да цените и вашиот партнер се разбира ако заслужуваат ако не сте на факс запишете се бидејќи без школо без диплома тешко е ... тешко е само да си со сред:(но трудете се и верувам дека ќе успеете... бидејќи јас не успеав затоа што немав желба за тоа бидејќи прерано го зафркнав мојот живот немојте и вие истото да го направите бидејќи е вака ќе завршите целите скршени одвнатре без надеж без луѓе околу себе а ќе барате излез а веќе го нема исто како и со воз кога ќе ви избега не можете да го вратите назад ниту пак да го стигнете...

Иако можеби никој не ни го прочита но барем знам дека се искажав оставив нешто зад себе кој можеби некој ќе го прочита барем советот и да види дека е многу подобро кога тие работи некој ќе ги направи за разлика од овој посран никаков живот кој ме скрши на милион делови :(

А како да го опишам животов мој? Мрачен тунел во кој нема крај....

Не е кукавица оној кој ќе замине доброволно од овој свет... бидејќи секој си има право на свој избор...

....
Samo boldiranite 2 raboti ke gi komentiram...licno iskustvo brat...

jas sum so diploma a rabotam na posledna faza na proizvostvoto...utovar istovar...i toa so pesma rabotam...


Kukavica i toa golem....pa taj e najlesen i najpedeski cekor vo zivotot...

Ajde vaka..a da procitas edna kniga pred da se samoubiesh...pisi mi po PP
 

Acohipmk

Манипулативна кокошка.
Член од
3 ноември 2008
Мислења
1.453
Поени од реакции
2.006
...а дали ќе се промени нешто незнам...
Јас знам, ќе се промени! Секогаш се променува. Животот е тркало...
Само не се откажувај!
 
Член од
24 ноември 2009
Мислења
4.959
Поени од реакции
4.882
Бидејќи не сакав да отворам тема специално и сл. Овдека ќе го пишам она што е од мојот живот кој сака нека прочита... а дали ќе се промени нешто незнам...

Уште од кога се родив цел живот ми е утепан можеби некој ќе се запраша зошто, затоа што уште од моите 3 години живеам под кирија, во 5-6 одд кога почнав од децата не бев добро прифатен а тие децата беа сите на богаташи сите кои имаа пари јас дете од сиромашна фамилија ми зборуваа се и сешто почнав да не сакам да одам во школо да бегам па така во 6 одд паднав година нели многу чудно? да затоа што бегав и имав доста изостаноци... незнам по кое чудо но како да станав друга личност на 14 години како возрасен бев почнав да работам на мешалица преку еден пријател... на мој поранешен другар работев за 300 денари од 8 до 18 часот од понеделник до сабота... никогаш не осетив што е дество имав татко кој никогаш не се грижеше за нас за мене и мајками :( Мајками иако работеше но зимаше мала плата од 9000 денари а се знае со 9000 денари дека воопшто не се доволни ... После некое време почина баба ми и дедо ми... па татко ми во рок од една година... а исто и пред скоро година раскинав со девојка, која истата ме извлече ми даде надеж за доста работи со која бев среќен како никогаш досега во мојот живот се заљубив тотално едноставно стана дел од мене коминициравме 24/7 а сега? сега веќе ја нема ја немам видено одмна а толку ми фали... можеби и поубаво е што ме напушти што си замина барем животот нема да и биде потежок со мене... Иако работам пак но за плата која воопшто не е доволна за живот останав сам... без баба,без татко кој посакував барем некогаш да ме гушнеше и да осетам на некој начин што е да се има татко... останав без личност која што ми значеше премногу останав без другарка останав без друштво бидејќи јас морав да го напуштам бидејќи не сакав да бидам во друштво каде што дрогата и царуваше... :confused: Така сега живот со доста неплатени сметка должен ко грк со блокирана сметка... без никој околу себе си само со мајка ... која на секој начин ми помага :( Едноставно Останав сам да чекорам по патот кој води никаде ама баш никаде пробав пред 7 месеци да се самоубијам пробав да испијам ачиња си реков барем ќе се спасам од овој свет каде што материјалнооста е на прво место но ете пак сум тука зошто, затоа што бев кукавица не можев да се напијам барем уште 5 апчиња... пробав уште еднаш да си ги пресечам вените но пак не можев пак бев кукавица без храброст само стоев и милион мисли во мене и уште еднаш пробав во лисиче на железничката да отидам но не можев пак кукавица испаднав :facepalm: толку се мразам себе си што го уништив својот живот така сега сум само како робот со скршено срце,душа која талка во мрачен свет без никого... без надеж каде што одам на работа иако се смеам пред другите но тоа е вештачка насмевка а внатре во душата се крие нешто мрачно минато кое сакам ненормално да го избришам сакам одново да почнам но не можам на овој начин седам и размислувам... да заминам од овој свет некако... многу пати одам далеку од Скопје со точак каде што седам и размислувам зошто секогаш животот волку мора да биде тежок зошто едноставно луѓето толку знаат некого да повредат без размислат без око да и трепне а сето тоа го прават само за свои потреби... и додека сега го пишувам едноставно солзи ми одат и се прашувам дали некогаш барем малце храбост ќе добијам за да заминам од овој свет... а нешто што ми недостига е некој да ме прегрне и ништо самотоа ми недостига но и тоа го немам а колку е само лошо да останеш сам без никој... Затоа можеби и последно ова ќе ми биде овде можеби и не незнам но знам дека еден ден ќе заминам од овој свет но по моја желба а тоа ќе биде наскоро... :( па така овој свет нeма ни да осети јас кога ќе заминам никој нема ни да му биде жал... Затоа до вас другите совет секогаш гледајте да научите да цените и вашиот партнер се разбира ако заслужуваат ако не сте на факс запишете се бидејќи без школо без диплома тешко е ... тешко е само да си со средно :( трудете се и верувам дека ќе успеете... бидејќи јас не успеав затоа што немав желба за тоа бидејќи прерано го зафркнав мојот живот немојте и вие истото да го направите бидејќи е вака ќе завршите целите скршени одвнатре без надеж без луѓе околу себе а ќе барате излез а веќе го нема исто како и со воз кога ќе ви избега не можете да го вратите назад ниту пак да го стигнете...

Иако можеби никој не ни го прочита но барем знам дека се искажав оставив нешто зад себе кој можеби некој ќе го прочита барем советот и да види дека е многу подобро кога тие работи некој ќе ги направи за разлика од овој посран никаков живот кој ме скрши на милион делови :(

А како да го опишам животов мој? Мрачен тунел во кој нема крај....

Не е кукавица оној кој ќе замине доброволно од овој свет... бидејќи секој си има право на свој избор...

Еве го видеото кое го направив пред некое време каде што секој збор феномелано ме опишува а проклето би сакал да не беше така... па така ако некогаш веќе нема да пишам мислење и да бидам човекот без лимит се знае дека сум можеби некаде каде што ќе умрам сам и ќе скапувам во некоја шума или пак 5 метра под земја ...
--- надополнето: 25 август 2012 во 20:59 ---
Прегледај го приврзокот 48071Прегледај го приврзокот 48070
....
Колку години имаш бе дете ?
 
L

.Lost Angel.

Гостин
Колку години имаш бе дете ?
Најискрено ќе ти кажам да не ме тролаш ... и сл. Ако никогаш не си почуствувал мака доволна за да пробаш да се самоубиеш немој ни да читаш тука бидејќи вака само повеќе отежнуваш. Ако толку ти е интересно да се зафркаваш најди некој друг сличен на тебе. поздрав
 
Член од
24 ноември 2009
Мислења
4.959
Поени од реакции
4.882
Најискрено ќе ти кажам да не ме тролаш ... и сл. Ако никогаш не си почуствувал мака доволна за да пробаш да се самоубиеш немој ни да читаш тука бидејќи вака само повеќе отежнуваш. Ако толку ти е интересно да се зафркаваш најди некој друг сличен на тебе. поздрав
Не мислам ни да те тролам ни нешто слично само ме интересира колку години имаш
 

AlternativeF

госпожата од втори
Член од
1 мај 2006
Мислења
4.830
Поени од реакции
7.575
Доволно години за да си решавам сам што да правам со мојот живот.
Дечко, здрав си, имаш мајка, имаш работа, способен си да работиш, не си глупав. Не паѓај во депресии, активирај се! Сврти се, погледни околу себе и цени го тоа што го имаш! Можеби и не е многу, но е безброј пати повеќе од ништо.
На крај крајева, ако финасиските проблеми толку те оптоваруваат, собери некој денар, макар и земи кредит, оди на брод работи, сигурно ќе се снајдеш.
И, да, откажувањето од животот е кукавичлук! Луѓето грчевито се борат за да останат живи, се соочуват со секакви предизвици, а ти викаш дека сакаш да се откажеш од сѐ тоа? Финансиските проблеми се надминливи, траумите од детството исто така, она што те чека е ЖИВОТ, искористи го, не седи во самосожалување, направи нешто да го смениш и да го направиш подобар.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom