Доста интересна колумна на Теута Арифи во дневник:
Сметам дека е промашен политичкиот контекст, промашено е времето и секако дека е промашена можноста едно прашање од надворешнополитичка природа да одигра кохезивна, а не дисперзивна улога во внатрешните политички односи.
Би требало да се прашаме за што, политички, би ја употребиле одлуката на Меѓународниот суд, макар таа да биде и позитивна, оти и исходот сепак зависи многу од политиката и од односот на силите. За да им кажеме на нашите граѓани дека, ете, ние сме во право, а другите не? Или, пак, на светот да му покажеме дека ние сме биле во право, ама тие не знаеле досега. Која е нашата државна корист од докажување дека сме во право?
Затоа сметам дека за нас како држава е помалку битно да бараме морални сатисфакции за тоа колку сме во право, но од животно значење ни е да станеме помоќни и посилни во нашите праведни евроатлантски стремежи. И, на крајот на крајностите, во меѓународната игра не се баш на цена тие што цело време кажуваат и докажуваат дека се во право, туку тие што можат да убедат повеќе партнери дека вистински се во право и да се здобијат со нивната помош.
Ако сме малку писмени, тогаш ќе прочитаме дека ако своеглаво и без партнерска координација сакаме да тераме по свое, тогаш сосема сами ќе треба да се справиме и со резултатите. А тоа значи дека ќе не' остават самите да се справиме со проблеми од кои не можеме да излеземе без нивна помош. Таа филозофија, типично балканска на азган-фукара, не е веќе ниту во тренд, ниту пак има политичка логика. Зошто да не се советуваме со нашите партнери кога тие имаат совети за давање, и зошто да не им побараме малце ум и знаење ако одлучиле да ни дадат?
цела колумна:
http://www.dnevnik.com.mk/?ItemID=91506B8A99BD7846BB2E97705D8EF260
Значи ли ова дека владата е поделена околу тужбата ,и дали со оваа колумна на Теута Арифи паѓа во вода изјавата на Милошоски ,дека позади тужбата стои владин договор?