Простување

С

Сатори

Гостин
Порано често заборавав да простам, заборавав дури и да побарам прошка, сега...сфатив дека премногу си ја сакам душата и мирот за да ги уништувам со негативни емоции и омраза.
Лесно е некој да го мразиш, но тоа нема да ти донесе ништо добро!:smir:
 

CuCeNcE

perfectly imperfect
Член од
19 јуни 2006
Мислења
1.878
Поени од реакции
7
Знам да простам кога ќе видам дека личноста стварно се покајала.Воопшто не сметам дека простување е за слабаци.Па секој човек барем еднаш во животот ќе згреши.Како што ја некад ќе барам нешто да ми биде простено така треба и да знам да простувам.
 

Shorty

Вансериски
Член од
30 јануари 2007
Мислења
7.277
Поени од реакции
1.494
Цитат:Напишано од SCORPIO__20
gosod rekol : nau4i da prostuvas za da ti prostat


Uboo rekol Gospod. Inace mnogu prostuvam... moze da sum lut 2-3 saata a posle prostuvam..
 

Точкест

I'm Awesome
Член од
25 јануари 2007
Мислења
7.641
Поени од реакции
456
Зависно од грешката која ми ја имаат направено, не сум злопамтило ама знам и јас за граници. Неможам туку така да простам некоја голема грешка може да се прости до одредена граница, ама целосно простување на големи грешки не. А на така поситни грешки т.е. секојдневни грешки па ги простувам т.е. не ги земам во предвид како грешки. Сепак луѓе сме
 

Swifty

Никола
Член од
5 февруари 2007
Мислења
992
Поени од реакции
2
Јес дека големината на еден човек е да знае да прости,ама во ова денешно време не е баш така,дали сте приметиле дека некои луѓе како да чекаат да простите некому и да ве направат слаба личност(да си дигнат репутација меѓу пријателите),затоа се јавува она кај нас,ние сме цврсти и јаки личности ако поретко простуваме,така да имајте едно на ум секогаш простувајте за да ви биде простено...секако до одредени граници.поздрав.
 
Член од
4 февруари 2007
Мислења
1.640
Поени од реакции
16
da,prostuvam,zasto znam deka eden den toj so mi naprail loso ke mu tekne
 
Член од
18 септември 2005
Мислења
318
Поени од реакции
12
Има некои моменти во животот кои се многу комплексни.На времето многу ја подржував тезата дека човечки е да се греши,а пропорционално на тоа и да се простува,се до моментот кога дојдов до ситуација кога ми требаше време за да созреам со неа која просто и ден денес ме става на кантар со мојата желба од една страна и огорченост од друга страна.Се додека постои желба и сила на еден начин кажано да се простува се дотогаш мислам дека сите ние умееме да простуваме,а тоа е потребно за да го сочуваме сопствениот мир во спротивно секогаш ќе не прогонува мислата на моментот кога некогаш сме биле повредени.Моментот на простување во исто време значи и момент на ослободување од синџирите на минатото....простуваш и одиш понатаму,за потоа кога ќе се завртиш позади да видиш убави нешта.
 

faraon

БОГ
Член од
31 јануари 2007
Мислења
18.397
Поени од реакции
21.952
prostuvam sesto e za prostuvane ona sto nee ne go prostuvam
 
Член од
30 јануари 2005
Мислења
7.397
Поени од реакции
1.308
Птичји Грип напиша:
Да простиш значи дека си Христијанин.
Ајдееееееееееее... значи муслиманите ја немаат таа доблест. :pop: :tapp: Каква глупост стресе. Или мислеше ако си христијанин автоматски мозокот простува... вака па уште поголема глупост искочи... :pos:
Ако веќе пљампаме религиски, ние немаме право да простуваме колку јас знам, таа чест ја има само Господ. Ама како и да е, со оглед на тоа дека сум јас реалист (реалист??), простувањето мора да постои. Без разлика на грешката. Западњаците со нивните трендови и “бог да чува“ идеи и сфаќања веќе простувањето го исфрлија и од речник... па за да се биде нормален, прво треба да се научи да се биде злобен а дури потоа ако има време и да се простува... Европа??? Америка??? Фак`ем! Америка и Енглеска биче земља пролетерска...:salut: :vozbud: :music3:
 

ada

Модератор! ок?
Член од
21 август 2006
Мислења
5.706
Поени од реакции
566
Све поише ни се "импутира" у главите дека простувањето е покажување на слабост и немоќ. Пошо нели у светов владе законот на џунглата,социјален дарвинизам,зграби што можеш без грижа на совест, бла,бла..Све тоа е:A bunch of crap!!
Кога простуваш покажуваш дека си човек и си го правиш животот многу полесен.Затоа што се дур држиме во себе омраза и лутина, му даваме на оној што не повредил контрола врз нас(преку тоа што мислиме за него и со тоа се полниме со негативни емоции).А кога ќе простиме,многу побрзо забораваме и можеме да продолжиме со животот,без разлика колку и да сме биле повредени.
 

Picasso`

Schizophrenic!
Член од
26 јануари 2007
Мислења
4.149
Поени од реакции
197
Викторгг напиша:
Ајдееееееееееее... значи муслиманите ја немаат таа доблест. :pop: :tapp: Каква глупост стресе. Или мислеше ако си христијанин автоматски мозокот простува... вака па уште поголема глупост искочи... :pos:
Ако веќе пљампаме религиски, ние немаме право да простуваме колку јас знам, таа чест ја има само Господ. Ама како и да е, со оглед на тоа дека сум јас реалист (реалист??), простувањето мора да постои. Без разлика на грешката. Западњаците со нивните трендови и “бог да чува“ идеи и сфаќања веќе простувањето го исфрлија и од речник... па за да се биде нормален, прво треба да се научи да се биде злобен а дури потоа ако има време и да се простува... Европа??? Америка??? Фак`ем! Америка и Енглеска биче земља пролетерска...:salut: :vozbud: :music3:
Kolku samo nadez imaa KOMUN(J)ARITE, pa i pesna napravija :)
 

Kajgana Shop

На врв Bottom