Се плашам дека оваа војна ќе го дотепа ионака слабото чувство за политичка реалност на македонскиот народ. Еве на примерот со јазиците, имаме скоро идентична ситуација. Едниот народ, поброен, со подолга историја на државност, му го негира правото на помалиот, со пократка историја на државност, својот јазик да го смета за засебен.
И наеднаш имаш украинскиот е дијалект на рускиот, Зеленски Педер, напред Путин, а вториот случај имаш Каракачанов педер, напред Вардар. А иронијата да биде поголема, македонскиот и бугарскиот се многу послични од украинскиот и рускиот. Ситуацијата симетрична, решението спротивно. Зошто, затоа што така навиваме во моментов.
Класична македонска шизофренија и неспособност да ги согледаш својот политички интерес во одредена ситуација.