ОК, ај да не мешам, али објасни ми како тоа “црква“ како заедница на живи луѓе? Особено кога се работи за нешто што е пред Христијанството. Самиот потенцираш дека црквите се верски хармови за рисјаните. Тогаш се наметнува прашањето како може да биде “црква“ нешто што постоело пред црквата? Ако случајно прашаме некој Евреин, дали тој би рекол дека е дела од таа црква која е заедница од личности? Или пак поимот “црква“ е едноставно наметнат и врз оние кои немаат врска и со поимот црква, и со зедницата “црква, а и како градби?
1. „Црква (со големо „ц„) е заедница од верници. Ако влезеш во црковен храм на служба, ќе ги видиш присутни верници, собрани на молитва или на Света Тајна. Тој собор од видливите живи луѓе, кои се собрале на служба, се нарекува „Црква„. т.е. овоземнито дел од Црквата. Небесната Црква/заедница, се состои од: Бог, ангелите у душите од сите упокоени во Бога. Врската меѓу Небесната и овоземната Црква се случува преку црковните служби (литургија, молитви..).
2. „црква„ (со мало „ц„) е храм/објект/зграда, во која се собираат верните.
3. Евреинот секако дека себе си не се гледа како член во новозавентата Црквата, оти сеуште живее во самоубедувањето дека е дел од избраниот еврејски народ од Стариот Завет, на кој Хростос му ја укина таа ексклузива пред 2 000 г.
4. Во Стариот Завет, само евреите беа одбран народ Божји.
5. Со укинувањето на таа обраност, денес, во Новиот Завет, Црквата е одрбаниот народ Божји, а таа одбраност не се однесува на цел етнос или само на еден етнос/народ, туку на поединци од етносите, кои имаат свои национални Цркви.
6. Припаѓањето кон Црквата е побитно од припаѓањето кон својот народ. Верата има предност пред патриотизмот.