Bog
Само Бог може да ме суди
- Член од
- 3 мај 2014
- Мислења
- 736
- Поени од реакции
- 306
На мене ми е мираз.. „Воденица“....многу си го сакам.Тачно: појќе го сакам гобленот „Коњи на поило„!...![]()
На мене ми е мираз.. „Воденица“....многу си го сакам.Тачно: појќе го сакам гобленот „Коњи на поило„!...![]()
оф мори мајко...Проблемот се ствара кога такви како тебе ќе ја тумачат Библијата, за другите нема проблем.[DOUBLEPOST=1402480532][/DOUBLEPOST]
Еве нешто од толкувањата овде:ПС. А и проблемот е во тоа што нема пишано толкување не само на библијата туку на сите верски книги.
Еве нешто од толкувањата овде:
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Svetopismo/TumacenjeJevandjeljapoMateju/Jev_po_Mateju.htm
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Svetopismo/TumacenjeJevandjeljapoJovanu/Jev_po_Jovanu.htm
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Svetopismo/Tumacenje_cetvorojevandjelja/Tumacenje00.htm
И тн...
Да: авторите од топкувањата се дел од самата Црква.Дали ова тумачење го прифака како точно православната црква и се повикува на него.
Во ред тоа и ми се свига.Да: авторите од топкувањата се дел од самата Црква.
Да, се согласуваат.Во ред тоа и ми се свига.
Е сега дали сите свештени лица се согласуваат со тоа што е напишано.
Ова што го имаш пишано е во ред и мислам дека навистина сакаш да веруваш во ова. Но проблемот е во тоа што ако земеш 10 православни свештеници и им поставиш прашање околу Бозик, Великден или слично ке добиеш 5 различни мислења.Да, се согласуваат.
Православната Црква и нејзиното учење редовно се потпираат на учењата и толкувањата од Светите Оци во континуитет во минативе 2 000 г. Свештениците начелно не се занимаваат со произволно толкување на Писмото, затоа што преку нивното образование, веќе се запознати со толкувањата на Писмото од Светиите од минатите времиња.
Повремено, во Црквата се јавуваат и своеглави толкувачи, чиј начин на толкување и гледање на учењето од Црквата не е во склад со духот од учењето од Црквата па таквите случаи се отстрануваат од црковните редови. Таквите толкувачи се сметаат за случаи кај кои гордоста од личното високоумие не го прифаќа веќе утврденото и проверено учење од колективниот ум од Црквата.
Во реалното живеење од верните, навистина се појавуваат такви проблеми: еден свештеник вели „вака„ а друг „така„. Одговорот од свештеникот не треба да биде веднаш отфрлен, а при тоа да не се види што сакал да каже свештеникот. Недоразбирањата најчесто доаѓаат со прашања од помало значење за животот во Црквата, но и за нив постои одговор. Немаат сите свештници исто ниво‘ од познавање на учењето од Црквата.Ова што го имаш пишано е во ред и мислам дека навистина сакаш да веруваш во ова. Но проблемот е во тоа што ако земеш 10 православни свештеници и им поставиш прашање околу Бозик, Великден или слично ке добиеш 5 различни мислења.
Кое еве јас како лаик можам да го земам како веродостојно.
А што велиш да се дојде до вистинскиот одговор, без да се прашуваат други свештеници, туку со свое расудување, истражување и резонирање?Во реалното живеење од верните, навистина се појавуваат такви проблеми: еден свештеник вели „вака„ а друг „така„. Одговорот од свештеникот не треба да биде веднаш отфрлен, а при тоа да не се види што сакал да каже свештеникот. Недоразбирањата најчесто доаѓаат со прашања од помало значење за животот во Црквата, но и за нив постои одговор. Немаат сите свештници исто ниво‘ од познавање на учењето од Црквата.
Кој е точниот одговор, ќе откриеме ако не сме задоволни од она кое ги кажал одреден свештеник па ќе продолжиме да прашауваме и други свештеници, се‘ додека не дојдеме до точниот одговор, односно одговор кој е прифатен од целата Црква. Можеме да консултираме и црковна литература, во која дадените одговори се недвосмислено точни, затоа што таа литература е пишувана од црковни авторитети, кои точно знаат што пишуваат, а во духот од црковната традиција и учење.
Дали нечиј одговор е веродостоен или не е, може да се расуди и по тоа дали дадениот одговор од прашаниот свештеник има во себе „дух„ кој е во склад со духот од учењето од Црквата.
Вистинскиот одговор веќе постои, а секое своеглаво барање на уште „повистинит одговор„, завршува со појава на уште една „црква„, чиј основач ќе рече дека токму нему му се „откриена„ вистината од Писмото, а другите немаат поим што зборуваат и што учат.А што велиш да се дојде до вистинскиот одговор, без да се прашуваат други свештеници, туку со свое расудување, истражување и резонирање?
Ова нема врска со мојот пост.Вистинскиот одговор веќе постои, а секое своеглаво барање на уште „повистинит одговор„, завршува со појава на уште една „црква„, чиј основач ќе рече дека токму нему му се „откриена„ вистината од Писмото, а другите немаат поим што зборуваат и што учат.
Со оглед на тоа што самиот кажа дека патиштата до Вистината се мистериозни, а смртниците неможат да ја знаат Вистината, укажува на тоа дека одговорите и "вистините" на луѓето се само гледни точки - перспективи, ограничени од нивното искуство и капацитет за осознавање.Вистинскиот одговор веќе постои, а секое своеглаво барање на уште „повистинит одговор„, завршува со појава на уште една „црква„, чиј основач ќе рече дека токму нему му се „откриена„ вистината од Писмото, а другите немаат поим што зборуваат и што учат.
Ај ќе речеме дека не сум Те разбрал...Ова нема врска со мојот пост.
Не споменувам дека нема вистински одговор и дека тој не постои.
Туку дали до него ќе дојдеш без да прашуваш други свештеници, доколку првиот не ти дал соодветен одговор (согласно твојот пост погоре), туку сам се потрудиш и го најдеш?
Патот до Вистината (до Христа а преку Христа, до Отецот Небесен..) е тесен и води преку Црквата Христова. Учењето од Црквата не е скриено, ниту е мистериозно, ниту е тајно, ниту е недостапно, ниту е достапно само за поедицни.Со оглед на тоа што самиот кажа дека патиштата до Вистината се мистериозни, а смртниците неможат да ја знаат Вистината, укажува на тоа дека одговорите и "вистините" на луѓето се само гледни точки - перспективи, ограничени од нивното искуство и капацитет за осознавање.
Полагање на ексклузивитет врз Вистината на начин кој ги прогласува останатите интерпретации за погрешни и лажни е најголемата заблуда и лага која може да постои.
Истото го тврдат сите останати религии, дека патот до Вистината е само преку нив и преку никој друг! Прашај ги муслиманите ќе ти кажат дека е само преку куранот и сведоштвото на Мухамед! Ти велиш само преку Христос! Некој трет по нешто трето!Патот до Вистината (до Христа а преку Христа, до Отецот Небесен..) е тесен и води преку Црквата Христова. Учењето од Црквата не е скриено, ниту е мистериозно, ниту е тајно, ниту е недостапно, ниту е достапно само за поедицни.
Кој бара, тој и наоѓа, а она кое ќе го најде не е „нешто„ кое допрва треба да се открива, туку веќе е откриено, а на трагачот по вистината му преостанува да го прифати она по кое трагал и го нашол, или да го одбие истото.
Вистината е објавена во мерка која е повеќе од доволна за спасение на човекот: секое барање „нешто повеќе„ е „ствар„ на гордост и високоумие и барање „леб преку погача„.
Полагањето есклузивитет на вистината е „ствар„ на нејзино објавување во точно одредена заедница. Обидот за омаловажување на тој екслузивитет е само личнен обид за наметнување на поинаков начин на доаѓањето до вистината кон веќе објавената вистина.