Прашање за Христијанството III

Член од
17 јануари 2012
Мислења
1.044
Поени од реакции
644
Проблемот се ствара кога такви како тебе ќе ја тумачат Библијата, за другите нема проблем.[DOUBLEPOST=1402480532][/DOUBLEPOST]
оф мори мајко...
Кај виде во мојот пост тумачење на библијата.
Некој компетентен ја тумачи библита очигледно како што треба.
И затоа повремено се јавуваат двосмислици и после Цацко ви е крив.

ПС. А и проблемот е во тоа што нема пишано толкување не само на библијата туку на сите верски книги.
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
ПС. А и проблемот е во тоа што нема пишано толкување не само на библијата туку на сите верски книги.
Еве нешто од толкувањата овде:

http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Svetopismo/TumacenjeJevandjeljapoMateju/Jev_po_Mateju.htm
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Svetopismo/TumacenjeJevandjeljapoJovanu/Jev_po_Jovanu.htm
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Svetopismo/Tumacenje_cetvorojevandjelja/Tumacenje00.htm

И тн...
 
Член од
17 јануари 2012
Мислења
1.044
Поени од реакции
644

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
Дали ова тумачење го прифака како точно православната црква и се повикува на него.
Да: авторите од топкувањата се дел од самата Црква.
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
Во ред тоа и ми се свига.
Е сега дали сите свештени лица се согласуваат со тоа што е напишано.
Да, се согласуваат.

Православната Црква и нејзиното учење редовно се потпираат на учењата и толкувањата од Светите Оци во континуитет во минативе 2 000 г. Свештениците начелно не се занимаваат со произволно толкување на Писмото, затоа што преку нивното образование, веќе се запознати со толкувањата на Писмото од Светиите од минатите времиња.

Повремено, во Црквата се јавуваат и своеглави толкувачи, чиј начин на толкување и гледање на учењето од Црквата не е во склад со духот од учењето од Црквата па таквите случаи се отстрануваат од црковните редови. Таквите толкувачи се сметаат за случаи кај кои гордоста од личното високоумие не го прифаќа веќе утврденото и проверено учење од колективниот ум од Црквата.
 
Член од
17 јануари 2012
Мислења
1.044
Поени од реакции
644
Да, се согласуваат.

Православната Црква и нејзиното учење редовно се потпираат на учењата и толкувањата од Светите Оци во континуитет во минативе 2 000 г. Свештениците начелно не се занимаваат со произволно толкување на Писмото, затоа што преку нивното образование, веќе се запознати со толкувањата на Писмото од Светиите од минатите времиња.

Повремено, во Црквата се јавуваат и своеглави толкувачи, чиј начин на толкување и гледање на учењето од Црквата не е во склад со духот од учењето од Црквата па таквите случаи се отстрануваат од црковните редови. Таквите толкувачи се сметаат за случаи кај кои гордоста од личното високоумие не го прифаќа веќе утврденото и проверено учење од колективниот ум од Црквата.
Ова што го имаш пишано е во ред и мислам дека навистина сакаш да веруваш во ова. Но проблемот е во тоа што ако земеш 10 православни свештеници и им поставиш прашање околу Бозик, Великден или слично ке добиеш 5 различни мислења.
Кое еве јас како лаик можам да го земам како веродостојно.
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
Ова што го имаш пишано е во ред и мислам дека навистина сакаш да веруваш во ова. Но проблемот е во тоа што ако земеш 10 православни свештеници и им поставиш прашање околу Бозик, Великден или слично ке добиеш 5 различни мислења.
Кое еве јас како лаик можам да го земам како веродостојно.
Во реалното живеење од верните, навистина се појавуваат такви проблеми: еден свештеник вели „вака„ а друг „така„. Одговорот од свештеникот не треба да биде веднаш отфрлен, а при тоа да не се види што сакал да каже свештеникот. Недоразбирањата најчесто доаѓаат со прашања од помало значење за животот во Црквата, но и за нив постои одговор. Немаат сите свештници исто ниво‘ од познавање на учењето од Црквата.

Кој е точниот одговор, ќе откриеме ако не сме задоволни од она кое ги кажал одреден свештеник па ќе продолжиме да прашауваме и други свештеници, се‘ додека не дојдеме до точниот одговор, односно одговор кој е прифатен од целата Црква. Можеме да консултираме и црковна литература, во која дадените одговори се недвосмислено точни, затоа што таа литература е пишувана од црковни авторитети, кои точно знаат што пишуваат, а во духот од црковната традиција и учење.

Дали нечиј одговор е веродостоен или не е, може да се расуди и по тоа дали дадениот одговор од прашаниот свештеник има во себе „дух„ кој е во склад со духот од учењето од Црквата.
 

Donald Sikert

Jane Vitington
Член од
28 ноември 2008
Мислења
8.283
Поени од реакции
5.614
Во реалното живеење од верните, навистина се појавуваат такви проблеми: еден свештеник вели „вака„ а друг „така„. Одговорот од свештеникот не треба да биде веднаш отфрлен, а при тоа да не се види што сакал да каже свештеникот. Недоразбирањата најчесто доаѓаат со прашања од помало значење за животот во Црквата, но и за нив постои одговор. Немаат сите свештници исто ниво‘ од познавање на учењето од Црквата.

Кој е точниот одговор, ќе откриеме ако не сме задоволни од она кое ги кажал одреден свештеник па ќе продолжиме да прашауваме и други свештеници, се‘ додека не дојдеме до точниот одговор, односно одговор кој е прифатен од целата Црква. Можеме да консултираме и црковна литература, во која дадените одговори се недвосмислено точни, затоа што таа литература е пишувана од црковни авторитети, кои точно знаат што пишуваат, а во духот од црковната традиција и учење.

Дали нечиј одговор е веродостоен или не е, може да се расуди и по тоа дали дадениот одговор од прашаниот свештеник има во себе „дух„ кој е во склад со духот од учењето од Црквата.
А што велиш да се дојде до вистинскиот одговор, без да се прашуваат други свештеници, туку со свое расудување, истражување и резонирање?
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
А што велиш да се дојде до вистинскиот одговор, без да се прашуваат други свештеници, туку со свое расудување, истражување и резонирање?
Вистинскиот одговор веќе постои, а секое своеглаво барање на уште „повистинит одговор„, завршува со појава на уште една „црква„, чиј основач ќе рече дека токму нему му се „откриена„ вистината од Писмото, а другите немаат поим што зборуваат и што учат.
 

Donald Sikert

Jane Vitington
Член од
28 ноември 2008
Мислења
8.283
Поени од реакции
5.614
Вистинскиот одговор веќе постои, а секое своеглаво барање на уште „повистинит одговор„, завршува со појава на уште една „црква„, чиј основач ќе рече дека токму нему му се „откриена„ вистината од Писмото, а другите немаат поим што зборуваат и што учат.
Ова нема врска со мојот пост.

Не споменувам дека нема вистински одговор и дека тој не постои.

Туку дали до него ќе дојдеш без да прашуваш други свештеници, доколку првиот не ти дал соодветен одговор (согласно твојот пост погоре), туку сам се потрудиш и го најдеш?
 

Ipsissimus

P.I.
Член од
23 јули 2010
Мислења
15.582
Поени од реакции
12.949
Вистинскиот одговор веќе постои, а секое своеглаво барање на уште „повистинит одговор„, завршува со појава на уште една „црква„, чиј основач ќе рече дека токму нему му се „откриена„ вистината од Писмото, а другите немаат поим што зборуваат и што учат.
Со оглед на тоа што самиот кажа дека патиштата до Вистината се мистериозни, а смртниците неможат да ја знаат Вистината, укажува на тоа дека одговорите и "вистините" на луѓето се само гледни точки - перспективи, ограничени од нивното искуство и капацитет за осознавање.
Полагање на ексклузивитет врз Вистината на начин кој ги прогласува останатите интерпретации за погрешни и лажни е најголемата заблуда и лага која може да постои.
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
Ова нема врска со мојот пост.

Не споменувам дека нема вистински одговор и дека тој не постои.

Туку дали до него ќе дојдеш без да прашуваш други свештеници, доколку првиот не ти дал соодветен одговор (согласно твојот пост погоре), туку сам се потрудиш и го најдеш?
Ај ќе речеме дека не сум Те разбрал...:sneaky:

Ако првопрашаниот свештеник ми одговори со одговор од кој не би бил задоволен (од некоја причина...), тогаш продолживам да прашувам се‘ додека дојдам до одговорот кој е општо-црковно прифатен и проверен.

Одговорот можам и сам да го барам, преку листање соодветна црковна литература, во која дадените одговори се точни, пошто се објавени.

Во Црквата, предност има непосредната и жива комуникација со нејзните членови па така е и при поставувањето прашања и барањето одговори, а користењето литература е корисно и потребно, оти не е можно еден поединец од Црквата да ги знае одговорите на сите можни прашања па за таквите одговори, постои Црквата и нејзиното насобрано учење и искуство.[DOUBLEPOST=1402661041][/DOUBLEPOST]
Со оглед на тоа што самиот кажа дека патиштата до Вистината се мистериозни, а смртниците неможат да ја знаат Вистината, укажува на тоа дека одговорите и "вистините" на луѓето се само гледни точки - перспективи, ограничени од нивното искуство и капацитет за осознавање.
Полагање на ексклузивитет врз Вистината на начин кој ги прогласува останатите интерпретации за погрешни и лажни е најголемата заблуда и лага која може да постои.
Патот до Вистината (до Христа а преку Христа, до Отецот Небесен..) е тесен и води преку Црквата Христова. Учењето од Црквата не е скриено, ниту е мистериозно, ниту е тајно, ниту е недостапно, ниту е достапно само за поедицни.

Кој бара, тој и наоѓа, а она кое ќе го најде не е „нешто„ кое допрва треба да се открива, туку веќе е откриено, а на трагачот по вистината му преостанува да го прифати она по кое трагал и го нашол, или да го одбие истото.

Вистината е објавена во мерка која е повеќе од доволна за спасение на човекот: секое барање „нешто повеќе„ е „ствар„ на гордост и високоумие и барање „леб преку погача„.

Полагањето есклузивитет на вистината е „ствар„ на нејзино објавување во точно одредена заедница. Обидот за омаловажување на тој екслузивитет е само личнен обид за наметнување на поинаков начин на доаѓањето до вистината кон веќе објавената вистина.
 
Последно уредено:

Ipsissimus

P.I.
Член од
23 јули 2010
Мислења
15.582
Поени од реакции
12.949
Патот до Вистината (до Христа а преку Христа, до Отецот Небесен..) е тесен и води преку Црквата Христова. Учењето од Црквата не е скриено, ниту е мистериозно, ниту е тајно, ниту е недостапно, ниту е достапно само за поедицни.

Кој бара, тој и наоѓа, а она кое ќе го најде не е „нешто„ кое допрва треба да се открива, туку веќе е откриено, а на трагачот по вистината му преостанува да го прифати она по кое трагал и го нашол, или да го одбие истото.

Вистината е објавена во мерка која е повеќе од доволна за спасение на човекот: секое барање „нешто повеќе„ е „ствар„ на гордост и високоумие и барање „леб преку погача„.

Полагањето есклузивитет на вистината е „ствар„ на нејзино објавување во точно одредена заедница. Обидот за омаловажување на тој екслузивитет е само личнен обид за наметнување на поинаков начин на доаѓањето до вистината кон веќе објавената вистина.
Истото го тврдат сите останати религии, дека патот до Вистината е само преку нив и преку никој друг! Прашај ги муслиманите ќе ти кажат дека е само преку куранот и сведоштвото на Мухамед! Ти велиш само преку Христос! Некој трет по нешто трето!
Ова што го кажуваш е во контрадикција со твојата предходна изјава - дека смртник неможе да ја знае промислата на Бог а со тоа ни Вистината!
Од една страна велиш неможеме да ја знаеме Вистината од друга тврдиш дека ја знаете....
 

Kajgana Shop

На врв Bottom