Прашање за Христијанството III

[MIKI1]

А смеам да го поделам постов на два дела и дводелно да Ти одговорам?
--- надополнето: 24 јуни 2013 во 12:27 ---

Тогаш на кој начин тој е Апсолут - Господ? Ако не е се од него, тогаш како може да зборуваме за монотеистички концепт?
Што е тогаш разликата од политеистичките религии каде еден бог создава едно, друг друго, трет трето итн?
Зошто го допуштил постоењето на гревот? Зошто го допуштил постоењето на демоните?
Зошто допуштил особини кај луѓето кои се непотребни и штетни?

1. Господ Е апсолут затоа што Он Е исходиште за се‘ што пости и за се‘ што е створено во текот од шестодневот. Св. Дамаскин го толкува изразот „господ„ како „господар на(д) се‘ што е создадено„. Над Бога, не постои „виша сила„.

2. Монотеистичкиот концепт доаѓа од начинот на кој се објаснува Бог: Он е Еден Бог по природа/суштина, Кој се јавува во три ликови/ипостаси. Значи, Бог не Е математичка единица, туку неделива заедница од три ликови.

3. Политеистичките религии и митологии се производ од човековата потреба да се „сети„ на подзаборавениот Бог. Така, човекот се впушти во креација на свој бог/богови, по своја мерка и мерак, па можеш лесно да увидиш дека политеистичко-митолошките богови имаат човечки изглед, имаат човечки особини, вклучувајќи ги и најизвртените а чат-пат, имаат по некоја необична и надприродна особина, колку да се разликуваат од обичните смртници.

4. Бог го допушти постоењето на гревот, затоа што гревов е последица од слободно волниот избор и одлука од човекот, а не затоа што Бог го створи гревот. Бог не „притиска„ врз волјата човекова, која самиот ја дал.

5. Демоните не се допуштени, оти тие не постојат од секогаш, туку се створени. Плус, демоните не се демони од нивното создавање, оти се створени како ангели, туку се демони како последица од нивното отпаѓање од Бога, слично на она кое го сторија Адам и Ева.

6. Бог не створил „вишок„ или „кусок„ атрибути кај првите луѓе. Човекот е створен како комбинација од парче „духовно„ и парче „материјално„, што не се среќава кај ниту една друга Божја творба. А човекот беше створен за да Го слави Бога, да ја прима благодатната енергија Божја и да се уподобува на својот Творец, битисувајќи во вечна заедница.
--- надополнето: 24 јуни 2013 во 12:30 ---

Како тогаш го објаснуваш овој стих од евангелијата:
Матеј 25:41
Тогаш ќе им рече и на оние од левата страна: ‘Одете си од Мене, проклети, во вечниот оган, приготвен за ѓаволот и за неговите ангели!
?

Објаснувањето е едноставно: стихот никаде не го наведува творецот на пеколот.
Христос Е совршено јасен: Он им вели на неправеднците да „..одат од Него...„, односно да не бидат во Божјата близина, оти Божјата непорочност не трпи порочни луѓе.

За тоа дека Бог не е творец на пеколот, имаш поопширно овде:

http://vistinatakeveoslobodi.wordpress.com/2012/02/20/за-пеколот-писмо-бр-11-до-јеховин-сведок/#more-1853

 

[Ipsissimus]

1. Господ Е апсолут затоа што Он Е исходиште за се‘ што пости и за се‘ што е створено во текот од шестодневот. Св. Дамаскин го толкува изразот „господ„ како „господар на(д) се‘ што е создадено„. Над Бога, не постои „виша сила„.

Ако е Апсолут и ако е од него се што постои, зошто потоа велиш дека има работи кои не се создадени од него:

За тоа дека Бог не е творец на пеколот, имаш поопширно овде:

http://vistinatakeveoslobodi.wordpress.com/2012/02/20/за-пеколот-писмо-бр-11-до-јеховин-сведок/#more-1853

2. Монотеистички концепт признава еден Креатор на целокупното постоење. Ако се тврди дека постои нешто кое не е креација на тој конкретен Бог, како може тој да биде креатор на се?

4. Бог го допушти постоењето на гревот, затоа што гревов е последица од слободно волниот избор и одлука од човекот, а не затоа што Бог го створи гревот. Бог не „притиска„ врз волјата човекова, која самиот ја дал.

Без разлика дали директно го создал или само допуштил да постои гревот, тој постои затоа што Креаторот го допуштил тоа! Е сега, ако веќе допуштил и дозволил слободна волја, зошто навестува страшен суд, казни и слично? Тој самиот дозволил, дупоштил да постои, нели?
Нели казната е санкционирање на постапка која е непотребна - штетна? Според тебе за Апсолутот кој е семоќен и сезнанен постојат непотребни и штетни нешта?

 

[MIKI1]

Ако е Апсолут и ако е од него се што постои, зошто потоа велиш дека има работи кои не се создадени од него:

2. Монотеистички концепт признава еден Креатор на целокупното постоење. Ако се тврди дека постои нешто кое не е креација на тој конкретен Бог, како може тој да биде креатор на се?


Без разлика дали директно го создал или само допуштил да постои гревот, тој постои затоа што Креаторот го допуштил тоа! Е сега, ако веќе допуштил и дозволил слободна волја, зошто навестува страшен суд, казни и слично? Тој самиот дозволил, дупоштил да постои, нели?
Нели казната е санкционирање на постапка која е непотребна - штетна? Според тебе за Апсолутот кој е семоќен и сезнанен постојат непотребни и штетни нешта?

- Пеколот не е створен во шестодневот! Во Битието јасно е запишано дека после секој ден од творењето, Бог видел дека створеното во тој ден е добро...Така, се‘ што Бог створил, се‘ е добро. Ако Бог го створил и пеколот, тогаш сам Бог би дал поинаква „оценка„ за таа (пеколна) творба. Плус, како што би рекол еден денешен теолог (Панајотис Христу): на Бога не Му приличи да чини лоши нешта. Самиот израз „подобие„, според кој е створен Адам, значи „чинење добри дела„.

2. Веќе напишав, и претходно а и малку погоре: пеколот не е дел од Божјата креација во шесте дена. Пред се‘, пеколот треба да се разбере како состојба, на пример, состојба на човековиот дух кој не ја прифаќа волјата Божја, а после треба да се разбере како „место/простор„, во кое ќе бидат фрлени неправедните.

- Да, гревот е последица од личниот избор и одлука и Бог, очигледно, допушта постоење на гревот, како и на ова мноштво зла кои очигледно, постојат.
- Божјиот Суд, т.е. наградување и казнување, не смееме да ги разбереме на начин како што тоа се случува во правниот поредок од државата. Практично, наградата или казната сами си ја навлекуваме, уште во овој живот, а Судот ќе биде само конечно разјаснување и расчистување на работите, но ќе биде праведен и страшен: според делата и според верата, а не по произволно Божјо наоѓање.
- тоа што Бог допушта постоење и на злото, не мораме да го разбереме трагично: Бог допушта зло, исто како што ни‘ допушта и време за надминување и поправање на тоа зло и негово преобразување во добро. Злото не е апстрактен поим, туку е многу конкретно и треба да го бараме пред се‘ во нас самите и да го „извртиме„ на добро, согласно волјата Божја и согласно временската „фора„ која Бог ја допушта за секој поединец. Затоа, Бог не брза никаде, туку е долготрпелив и многумилостив и Он не избрзува со казнување, туку чека да Му се обратиме.
-за Апсолутот, постојат нешта кои не се по Негова волја и постојат нешта кои се по Негова волја. Нема „трето„, нема „сиво„, нема „неутрално„. Злото, во било која форма, е штетно по целото човеково битие: и по дух, и по душа и по тело. Злото не може да Му наштети на Апсолутот, така да санкционирањето на злото е пред се‘ заради спасение на човекот а не толку заради Бога.

 

[Ipsissimus]

- Пеколот не е створен во шестодневот! Во Битието јасно е запишано дека после секој ден од творењето, Бог видел дека створеното во тој ден е добро...Така, се‘ што Бог створил, се‘ е добро. Ако Бог го створил и пеколот, тогаш сам Бог би дал поинаква „оценка„ за таа (пеколна) творба. Плус, како што би рекол еден денешен теолог (Панајотис Христу): на Бога не Му приличи да чини лоши нешта. Самиот израз „подобие„, според кој е створен Адам, значи „чинење добри дела„.

2. Веќе напишав, и претходно а и малку погоре: пеколот не е дел од Божјата креација во шесте дена. Пред се‘, пеколот треба да се разбере како состојба, на пример, состојба на човековиот дух кој не ја прифаќа волјата Божја, а после треба да се разбере како „место/простор„, во кое ќе бидат фрлени неправедните.

- Да, гревот е последица од личниот избор и одлука и Бог, очигледно, допушта постоење на гревот, како и на ова мноштво зла кои очигледно, постојат.
- Божјиот Суд, т.е. наградување и казнување, не смееме да ги разбереме на начин како што тоа се случува во правниот поредок од државата. Практично, наградата или казната сами си ја навлекуваме, уште во овој живот, а Судот ќе биде само конечно разјаснување и расчистување на работите, но ќе биде праведен и страшен: според делата и според верата, а не по произволно Божјо наоѓање.
- тоа што Бог допушта постоење и на злото, не мораме да го разбереме трагично: Бог допушта зло, исто како што ни‘ допушта и време за надминување и поправање на тоа зло и негово преобразување во добро. Злото не е апстрактен поим, туку е многу конкретно и треба да го бараме пред се‘ во нас самите и да го „извртиме„ на добро, согласно волјата Божја и согласно временската „фора„ која Бог ја допушта за секој поединец. Затоа, Бог не брза никаде, туку е долготрпелив и многумилостив и Он не избрзува со казнување, туку чека да Му се обратиме.
-за Апсолутот, постојат нешта кои не се по Негова волја и постојат нешта кои се по Негова волја. Нема „трето„, нема „сиво„, нема „неутрално„. Злото, во било која форма, е штетно по целото човеково битие: и по дух, и по душа и по тело. Злото не може да Му наштети на Апсолутот, така да санкционирањето на злото е пред се‘ заради спасение на човекот а не толку заради Бога.

Дали со ова сакаш да кажеш дека гревот, злото, пеколот и слично се всушност потребни? Дека имаат своја цел, своја намена? Дека непостои казна, туку дека постои само последица?

 

[MIKI1]

Дали со ова сакаш да кажеш дека гревот, злото, пеколот и слично се всушност потребни? Дека имаат своја цел, своја намена? Дека непостои казна, туку дека постои само последица?

- Гревот, злото, пеколот и слично, не се потребни, а допуштени. Во нив, Бог нема лично активно учество. Кажано рационално, тие се контра-продуктивни и како последица, имаат едно обично “ништо“, слично како што неактивноста не може да произведе никакво дело. Гревот, злото и пеколот се последица од своеволното напуштање на волјата Божја и желба за поинакво начин на битисување, без Бога, без вера, без посебна цел па и без цел, а по својот ум.

- Не, немаат своја намена. Самиот поим „грев„ значи„ промашување„. Ако ја промашам целта од моето живеење на Земјата, значи дека животот сум го поминал во бесмислица и во бесцелност, што е неприфатливо дури и за здравиот атеистички ум. Пеколните маки ќе бидат бесконечни, а штом нешто е бесконечно, никогаш нема ни да постигне одредена цел.

- Казната сама по себе е последица од личното погрешно однесување. Казната е казна, неизбежно, оти ќе биде осетена на лична кожа и нема да биде само поим/збор/израз, туку конкретен и бесконечен процес, кој се нарекува и „втора смрт„ или „вечна смрт„.

 

[nihilista]

ja u vezi ova ne znam kako uste se rasprava za ova koga ova e apsolvirano mislam se znae no znam sekoja generacija uci od novo, ima i kaj H, Volter, Hjum, Kami...da ne naprojuvam treba izlea koj ne se slozil...ili pak antickite ateisti i skepticite ubavo kazale, koj saka neka pobara plus i Kant ubavo gi pobil site dokazi za bog, vo krajna linija koj bese vit...aj da ne sgresam sea da ne baram ne mi teknuva na imeto rekol,, posto ima stvari od koi zavisime toa nesto e sudbina ili moze da se narece BOG ne menja na sustina terminot, toj bog e tolku pasiven bog tolku dopusta sto pravo cudo kako moze toj da e Suveren a ustvari celo vreme samo dopusta uste Sokrat rekol a koj e diabolo? losiot sin na dobriot bog ? Monotieizmot a i poimot bog odfrla dualizam spored toa sudejki spored posledicite to est deloto na Bog ili toj bog e nekoj zol glupav demiurg ili voopsto go nema ima tolku jaki dokazi koj saka ke najde ke vidi e sea ovie teolozive site toptan bar u edno se slozni iako toa ne e dovolno za niv deka bog postoi a toa go izveduvaat so evidentnosta demek aksioma kontas aksiomi ne se dokazuvaat, no aksioma moze da bide i energijata oti ako bog oduvek postoel ondak istoto se veli i za energijata i za nea nikoj pojma nema kako nastanala nego se veli epa taa bila oduvek znaci isto ko za bog, nego problemot e sto nemoze sovrsenstvoto na svetot da e celinata ili i neka e sovrsenstvo celinata nejse poentata e deka na bolnite od razni neizlecivi bolesti ili oni koi stradaat toa ne im ja namaluva realnata drama stradanje bolka i sl. Ili se veli ama iako pojma neame sto ke bide vo neposrednata idnina sto posto sme sigurni za posle smrtta, i kao dokazot e posto go ima ova ke go ima toa, realno da vidime pa ke bide evidentno ke nema potreba od dokazuvanja, drugo isto bitno mnogu religii ima sea a kaj se tie starite od pred tie bile realna vera vo glavite na togasnite vernici, nego ovie teolozive imaat publika prosta raja kolku sakas pa zatoa site idat da cujat sto sakaat da slusnat a nesto izdrzano, i zatoa vikat ne znaes ti popot ke mi kaze a popot pojma nema nego ete imaat publika i nivniot proizvod se bara i ete ,, dokaz,, deka se uspesni ha? mislam aj da bese edna vera ide mada i togas e sporno ali vaka ne ide nego narodov ustvari ne go esapat gospod uopste nego onaka samo si zamisljaat ko gladna kokoska proso e sea za da ne te ubijat mudro e da si kutis i da si vikas ma koj gi ja ke im objasnuam ne im objasnile tolku veliki umovi pa ima i narodna mudrost SILA BOGA NE MOLI pogolem ateizam od ova zdravje nego lugeto se socijalizirani demek taka e tradicija i si cepaat nego druga stvar oni ustvari ic ne go esapat bog ne se ni bavat so nego, pojke se zamaraat ateistite so nego nego ovie kao demek vernici poso oni nisto ne pravat ne kontaat sto e sustinata nego se fakaat za rituali dogmu gluposti bas ona sto e najrazlicno kaj site religii posto ako barame isto toa se vrednostte etikata a taa e u osnova ista kaj site pa cak i kaj satanizmot, nego oni izmisljaat od nisto praat nesto zapravo izmislile biznis i na pazarot se nudat religiozni sistemi pa ti biraj sakas hare krisna sakas sija Jeh.svedok sakas da ne nabrajam non stop se stvaraat novi plus ovie starive mutiraat se menjaat taka da toa e u osnova nego oni nemat vreme nitu pa sakaat da se zamaaraat da mislat coece malku koj ustvari moze da misli (a se misli samo ona sto e mislivo) a kao sekoj ima,, svoe mislenje,, ustvari isto ke im go spakuvaat so drugo ime terminologija rituali i ete toa e novo, toa e razlika, toa e nesto razlicno i sto da praime im se moze bar za glupaci ima golema konkurencija i na toa se vadat kapiras u fazon kao ama gleas mene me slusaat ej ja iam publika a tebe koj??? nikoj osven nekoj ko Platon epa zatoa ne treba da se sudi spored kvantitetot posto ondak i karleusa e dobra coece a peva sodoma i gomora znae ona sto e toa ziva ke ja oderat tamu nego nema veze ona ima publika ko teolozite e toa e u sustina a koj saka na siroko ima eve ama uslov e stvarno da se saka vistinata eve stvarno da mu bide da znae makar i toa znaenje normalno i posteno ke zavrsi ne znaeme nisto ama ni toa vaseto toa apla nema vrska i odma se bataluva nego ako ne te zanima kosarka kako ke ja svatis taka i ova ako ne te zanima vistinata onda dzabe za niv e bolje taka i ok trojca glupaci sekogas ke nadglasaat eden umen i najobicen kopilj moze da te upuca taka da ok e ako ti staat nisan na glaa ke reces aj ima bog ama koj aj vasiot nema veze ovie drugive fals i toa.

 

[Donald Sikert]

Истото го велат и приврзаниците на религијата на мирот, Кој не е со Алах е против алах. Истото го велат и Хиндуистите кој не е со Брама е против Брама... итн........ значи имало и четврто и петто и десето. Да те потсетам 30% од земјината популација е декларативно Христијанско.

Тоа значи дека 70% од населението е на лош пат.

 

[Атеист]

Тоа значи дека 70% од населението е на лош пат.

Не постои лош пат, се додека не смета на патот на друг.

 

[Donald Sikert]

Не постои лош пат, се додека не смета на патот на друг.

Телема.

 

[Атеист]

Телема.

Ц..
Атеист.

 

[Ipsissimus]

- Гревот, злото, пеколот и слично, не се потребни, а допуштени. Во нив, Бог нема лично активно учество. Кажано рационално, тие се контра-продуктивни и како последица, имаат едно обично “ништо“, слично како што неактивноста не може да произведе никакво дело. Гревот, злото и пеколот се последица од своеволното напуштање на волјата Божја и желба за поинакво начин на битисување, без Бога, без вера, без посебна цел па и без цел, а по својот ум.

- Не, немаат своја намена. Самиот поим „грев„ значи„ промашување„. Ако ја промашам целта од моето живеење на Земјата, значи дека животот сум го поминал во бесмислица и во бесцелност, што е неприфатливо дури и за здравиот атеистички ум. Пеколните маки ќе бидат бесконечни, а штом нешто е бесконечно, никогаш нема ни да постигне одредена цел.

- Казната сама по себе е последица од личното погрешно однесување. Казната е казна, неизбежно, оти ќе биде осетена на лична кожа и нема да биде само поим/збор/израз, туку конкретен и бесконечен процес, кој се нарекува и „втора смрт„ или „вечна смрт„.

Зошто совршено битие би дозволило во неговата совршена промисла нешта кои не се потребни, кои се промашување, кои немаат своја намена?
Зошто битие за кое вие тврдите дека е полно со љубов би дозволило некој бесконечно да страда без некоја одредена цел?

 

[MIKI1]

Доволно ќе биде ако го препишеш делот каде што тој Дамаскин зборува за Божјиот гнев, .

Не е доволно па затоа ја препишувам целата 11-та точка:

„...11. За тоа како Бога Го претставуваме како телесен.

Бидејќи во Божественото Писмо среќаваме многу места на кои што за Бога се зборува симболички, на начин подобен за телесните битија, треба да се знае дека ние, луѓето од груба плот, не можеме да појмиме или да ги изкажеме Божествените, возвишените и нематеријалните Божествени енергии без да користиме претстави и образци и симболи од нашата природа. Затоа, се‘ што е за Бога кажано преку изрази поврзани со телесното, кажано е симболички и содржи во себе возвишена смисла, зашто Божеството е просто и нема облик. Според тоа, очите Божји, и трепките, и видот ги разбираме како Негова моќ да го надгледува сето она што постои, и како Негово знаење на кое ништо не може да му остане неспознаено, зашто преку тоа сетило, ние стекнуваме посовршено и посигурно знаење. А ушите и слухот Божји ги разбираме како Негова милост и благонаклоност спрема нашите молитви, зашто ние, преку тоа сетило, стануваме милостиви спрема оние кои не‘ молат, приближувајќи го нашето уво поблиску до нив. А Неговата уста и говор ги го разбираме како пројавување на Неговата волја, зашто нам располженијата на срцата ни‘ се откриваат преку устата и говорот. Јадењето и пиењето Негови го разбираме како стремеж кон Неговата волја, зашто ние пркеу сетилото за вкус ги задоволуваме неопходните природни желби. Мирисот пак, го разбираме како насочување на нашите мисли и на нашата љубов кон Него, зашто нам тоа сетило ни‘ дава осет за мирис. Лицето Божјо го разбираме како Негово покажување и јавување преку делата, како што и ние го покажувам нашето лице. А рацете-како делотворност на Неговата енергија, зашто ние со рацете вршиме полезни и особено важни дела. Десницата Божја ја разбираме како Негово учество во добри дела, бидејќи ние главно ја користиме десната рака за посериозни и добри дела, како и за она што бара поголема сила. А Неговиот допир го разбираме како Негова способност да ги распознава и набљудува дури и најнезабележливите и најскриените нешта, како што ништо не може да остане скриено од од нас ако го испитуваме допирајќи го. Неговите нозе и чекорењето пак, ги разбираме како Негово пристигнување и доаѓање на помош на оние на кои тоа им е потребно или заради заштита од непријател, или поради некакво друго дело, како образ на нашето движење. Заклетвата Божја, исто така ја разбираме како непоколебливост на Неговата одлука, зашто нашите меѓусебни спогодби се потврдуваат со заклетва. Неговиот гнев и Неговата лутина ги разбираме како омраза и одвратност спрема пороците, зашто ние се гневиме мразејќи го она шти и‘ е спротивно на нашата волја. А заборавноста и сонот и дремката Божја го разбираме како Негова бавност во одмаздувањето спрема непријателите и одлагање често да им помага на оние што Му се блиски. Едноставно кажано: сето она што за Бога е кажано на начин што и‘ е подобен на нашата телесност, содржи во себе скриена смисла која, преку својствата што ни‘ се подобни, не‘ учи за она што е над нас; освен ако не е кажано за телесното доаѓање на Бога Словото, зашто Тој, заради наше спасение, станал целосен Човек, со разумна душа и тело, со сите својства на човечката природа, како и со природните и непорочни страсти...„.
--- надополнето: 24 јуни 2013 во 23:08 ---

Зошто совршено битие би дозволило во неговата совршена промисла нешта кои не се потребни, кои се промашување, кои немаат своја намена?
Зошто битие за кое вие тврдите дека е полно со љубов би дозволило некој бесконечно да страда без некоја одредена цел?

- Бог, се‘ што створил, се‘ било добро, додека не се случил падод Адамов. Падот Адамов не е само оддалечување на творението од својот Творец, туку падод Адамов предизвикал и разбивање на речиси сите релации во природата, доведувајќи ја природата во состојба спротивна од онаа која Творецот првично ја воспоставил.
Оддалечувајќи се од Бога, човекот чини нешта по својата волја, како што е гревовното однесување и живеење, а не чини нешта по Божјата волја, која за цел го има враќањето на човекот во раскинатата заедница со својот Творец.

- Да, Бог Е љубов и Он ја дели/насочува својата благодат кон човекот. Он и дојде заради своето човекољубие, што значи дека дојде и заради „добрите„ и заради лошите. Дали ќе ја прифатиме подадената рака Божја или не, тоа е личен избор: или ќе бидеме со Христа, или против Христа. Бесконечното страдање е последица од личниот избор, а не Божја желба и намера да казнува па затоа не треба да бидеме премногу сентиментални кон оние кои сами решиле да се осудат, туку да го прифатиме она на кое Бог не‘ повикува. Колку сме поблиски до Бога, толку сме подалеку од можното бесконечно страдање и на тој начин, близината Христова ни‘ станува поважна од жалта за оние кои вечно ќе страдаат.

 

[Ipsissimus]

- Бог, се‘ што створил, се‘ било добро, додека не се случил падод Адамов. Падот Адамов не е само оддалечување на творението од својот Творец, туку падод Адамов предизвикал и разбивање на речиси сите релации во природата, доведувајќи ја природата во состојба спротивна од онаа која Творецот првично ја воспоставил.
Оддалечувајќи се од Бога, човекот чини нешта по својата волја, како што е гревовното однесување и живеење, а не чини нешта по Божјата волја, која за цел го има враќањето на човекот во раскинатата заедница со својот Творец.

Како може се што сторил бог да е добро, кога самиот кажуваш дека се случил настан - "падот на Адам" поради кој дошло до разбивање на сите релации во природата, доведувајќи ја природата во спротивна состојба од намерата на бог?!
Човекот според христијанството е креација на Бог, зошто Бог допуштил неговата креација да добие особини кои не ги предвидел, кој се непотребни, кој се промашување? Зошто како совршено битие допуштил да постојат тие особини воопшто?!

- Да, Бог Е љубов и Он ја дели/насочува својата благодат кон човекот. Он и дојде заради своето човекољубие, што значи дека дојде и заради „добрите„ и заради лошите. Дали ќе ја прифатиме подадената рака Божја или не, тоа е личен избор: или ќе бидеме со Христа, или против Христа. Бесконечното страдање е последица од личниот избор, а не Божја желба и намера да казнува па затоа не треба да бидеме премногу сентиментални кон оние кои сами решиле да се осудат, туку да го прифатиме она на кое Бог не‘ повикува. Колку сме поблиски до Бога, толку сме подалеку од можното бесконечно страдање и на тој начин, близината Христова ни‘ станува поважна од жалта за оние кои вечно ќе страдаат.

Ако е љубов зошто допушта вакво нешто:

- Гревот, злото, пеколот и слично, не се потребни, а допуштени...

...Пеколните маки ќе бидат бесконечни, а штом нешто е бесконечно, никогаш нема ни да постигне одредена цел.

 

[Чорбаџија]

Не е доволно па затоа ја препишувам целата 11-та точка:

Мики, абе нели ти рече дека:

Дамаскин дава точно толкување на сите Божји однесувања, наведени токму во Светото Писмо, а не во некоја друга книга.

Јас во текстот што си го цитирал не видов никаква подршка од Библијата за неговите толкувања, туку само човечко филозофирање.
Не сфаќам зошто некој што се нарекува христијанин би му верувал повеќе на Дамаскин отколку на она што Господ Исус Христос го кажува за Божјиот гнев?

Неговиот гнев и Неговата лутина ги разбираме како омраза и одвратност спрема пороците, зашто ние се гневиме мразејќи го она шти и‘ е спротивно на нашата волја.

Во 16-тото поглавје на библиската книга Откровение не читаме дека Бог ги истура седумте чаши на Својот јаростен гнев врз пороците, туку врз луѓето.
Јас одбирам да му верувам на Исус Христос, а ти како сакаш. Само имај предвид дека на Судниот Ден ќе се појавиш пред престолот на Исус Христос, а не пред престолот на Дамаскин.

 

[MIKI1]

Мики, абе нели ти рече дека:
Јас во текстот што си го цитирал не видов никаква подршка од Библијата за неговите толкувања, туку само човечко филозофирање.
Не сфаќам зошто некој што се нарекува христијанин би му верувал повеќе на Дамаскин отколку на она што Господ Исус Христос го кажува за Божјиот гнев?

Чорба,

Св. Дамаскин не е протестант (фала Богу што не и скраја да е...) кој 24/7 цитира библиски стихови, за да биде убедлив во своето изложување.

Патем, на самиот почетот од точка 11., Дамаскин вели, цитирам:„...Бидејќи во Божественото Писмо среќаваме многу места на кои што за Бога се зборува симболички...„ (и тн). нели е појќе од очигледно дека Св. Дамаскин се повикува на Светото Писмо и на она кое Писмото го вели за Бога? Како ова не го „запримети„ ама затоа „запримети„ нешта кои Ти се во прилог?

Да, јас се исповедам за православен христијанин, што воедно значи и дека имам (до)вер(б)а во Црквата и во црковните авторитети, кои се субјекти, а тоа значи дека немам идолатриски однос кон Светото Писмо, кое е предмет а не авторитет. За мене не важи протетстанската релација „Јас-Библијата-Бог„., туку важи „Јас-преку Црквата-со Бог„.
--- надополнето: 25 јуни 2013 во 01:15 ---

Јас одбирам да му верувам на Исус Христос, а ти како сакаш.

Јас одбирам на Му верувам на објавениот Христос, Кој Е глава на Црквата, а не на Твојот христос, затворен во кориците од Писмото.
--- надополнето: 25 јуни 2013 во 01:17 ---

Само имај предвид дека на Судниот Ден ќе се појавиш пред престолот на Исус Христос, а не пред престолот на Дамаскин.

Море, ме потресе....

Чек малце, а Ти „као„ нема да излезеш на Судот? Или, веќе си меѓу „спасените„?...Од кај си олку сигурен со Твоево предупредување? Па не ми требаш Ти за да ми биде јасно дека ќе излезам на Судот Христов!
--- надополнето: 25 јуни 2013 во 01:29 ---

Како може се што сторил бог да е добро, кога самиот кажуваш дека се случил настан - "падот на Адам" поради кој дошло до разбивање на сите релации во природата, доведувајќи ја природата во спротивна состојба од намерата на бог?!
Човекот според христијанството е креација на Бог, зошто Бог допуштил неговата креација да добие особини кои не ги предвидел, кој се непотребни, кој се промашување? Зошто како совршено битие допуштил да постојат тие особини воопшто?!
:

Да, Бог се‘ што створи, се‘ беше добро. Падот Адамов не е последица од Адамовата „недоброст„, туку последица од неговата одлука да не Го послуша Бога, туку да го послуша лукавиот.

Адам, оддалечувајќи се од Бога, односно оддалечувајќи се од Животодателот, почнува да умира постепено: прво духовно, ради раскината релација со Бога, а потоа и телесно, како врв од тоа раскинување. Адам беше предупреден за последиците од изборот, така да вината на е кај Бога, туку кај оној кој решил да живее поинаку од редот кој Бог го воспотставил.
--- надополнето: 25 јуни 2013 во 01:32 ---

Ако е љубов зошто допушта вакво нешто:

Бог, Кој самиот поседува слободна волја, таква волја му всадил и на Адама. Така, ако Оној Кој дава слободна волја а истовремено врши притисок врз творението на кое му дал слободна волја, тогаш каков е тој дарител? Робовладетел? Садист? Или човекољубец?

Идеална состојба се постигнува која волјата од творението ќе се совпадне со волјата од Творецот, но без притисоци!