Бил роден некаде 10 година после Христос, во Тарс, град во Сицилија.
Прво се викал Савле, бил фарисеј и гонител на христијаните. Во христијанската вера бил обратен преку чудо од Самиот Господ, Којшто му се јавил на патот за Дамаск.Исус го прашал зошто тој ги гони христијаните: „Савле, Савле, зошто ме прогонуваш? Јас сум Исус, којшто ти го прогонуваш“. Тој настан бил преврт во неговиот живот, прекрстувајќи се во Дамаск и станувајќи еден од најголемите проповедници на христијанството. Крстен од апостолот Ананија. Му се даде името Павле и беше приброен кон службата на големите апостоли. Со пламена ревност го проповедаше Евангелието секаде, од границите на Арабија до Шпанија, меѓу Евреите и незнабожците. Го нарекоа апостол на незнабожците. Колку што беа страшни неговите страдања толку беше натчовечко неговото трпење. Низ сите години на неговото проповедање како на тенок конец висеше ден за ден меѓу животот и смртта. Откако сите денови и ноќи ги исполни со страдања за Христа, откако на многубројни места ја устрои Црквата и откако ја достигна таа мера на совршенство што можеше да рече: „не живеам веќе јас, туку Христос живее во мене“, беше убиен со меч во Рим, во времето на царот Нерон, кога и апостолот Петар.
Пишани историски докази освен Новиот завет не постојат.Но, исто така постои и голема празнина во христијанската историографија од 1 век кога се запишани делата на апостолите, до 340 година( делата на Евсебиус на Кесарија).
