Martyrs
Martyrs си го рачунам за мое филмско откритие. За прв пат го гледав пред три години кога го видов на сајтот за Afterdark хорорфестот. Откако го изгледав се утепав од препорачување на сите. Кога некој ќе решеше да го гледа, јас му правев друштво, што значи дека го имам гледано околу 6-7 пати. Во недостиг на добри хорор филмови, денес си го пуштив повторно.
На оние кои не го гледале филмот им советувам да не го гледаат трејлерот. Во рецензијава ептен малку ќе зборувам за дејството, колку да не скратам од уживањето на потенцијалниот гледач. Ете, ќе кажам дека Martyrs не се плаши да истражува и не се плаши од ризик. За време на оваа приказна полна со одмазда, лутна и лудило, се запознаваме со две оштетени девојчиња, обична фамилија, жена нападната од некаков демон, нејзината верна пријателка и членови на тајно друштво. Дејството на филмот е вистинско изненадување бидејќи гледачот не може ни да го претпостави правецот во кој се движи приказната. Кога работите ќе започнат да стануваат јасни, чувствата на публиката се менуваат. Кога ќе се открие целосната изопаченост и расипаност, филмот се појавува во ново светло - како истражувач на природата на малтретирањето.
Речиси секој елемент, од глумата, сценографијата, камерата, па до минималната употреба на музика, е беспрекорен и совршено се вклопува во целокупното искуство. Но, она по што филмот се издвојува од останатите хорори е приказната.
Фабулата на Martyrs е необична бидејќи за да ја постигне целта е подготвена да се впушти во различни поджанрови од хорор жанрот. Понекогаш е психолошки трилер, понекогаш е слешер, понекогаш филм со духови и секако, тест за издржливост од типот на torture-porn филмовите. Martyrs не е воопшто сличен на Hostel, Saw & co. Во овие филмови убиствата се најважни, а не приказната. Односно, killing for the sake of killing. Во Martyrs, насилството и теророт не се во центарот, туку има причина позади секое страдање на протагонистите. Насилството во филмот постојано предизвикува, и во времетраење, и во експлицитност. Во текот на филмот, суровоста е присутна за да потресе, да исплаши, да задоволи на естетски начин, да не' измачи и да не' натера да се поврземе со ликот кој страда.
За кој/ што е наменет овој филм? Пред се' лично се уверив дека не е наменет за романтична вечер, но тоа е друга тема... Всушност, Martyrs во никој случај не е наменет за забава, туку е наменет за размислување и поттикнување чувства. Најмногу го препорачувам бидејќи и покрај екстремното насилство и суровост, вистинскиот хорор (ужас) доаѓа од чувството на неморалност, изопаченост и очај. Ретко некој може да извлече ваква силна поента, од нешто волку ужасно.