Ова ми беше критика/рецензија за филм на факултет.
Конечно, после неколку месечно колебање дали да го гледам најновиот „блокбастер” на Холивудските студија или сепак да останам на моите чувства кон ликот и делото на Дилан Дог без да бидам претпазлив дали нешто може да предизвика масовен хаос во мојот дигестивен систем, решив да го изгледам филмот „Дилан Дог: Убиство во ноќта” или на англиски „Dylan Dog: Dead of night”. И ете, конечно можам да кажам дека онаа дрско-вештачка серија „Погрешно време”, која ги доведе до најниско можно ниво моите критериуми за лошо сценарио и уште полоша глума, си најде свој еквивалент во Холивуд. Ова го кажувам од гледиште на љубител на Дилан Дог кој е разочаран од Крејвен Роуд (улицата на која што живее ДД) и назад.
Целиот италијански ДД округ со гадење го прифаќа фактот дека Американската бескурпулозна желба за се што е напишано да го пренесат на платно, го сквернави нивниот миленик. Дури и тимот кој стои зад целиот ДД проект (сценаристи и цртачи) не можеа да го скријат своето незадоволство. Главната сценаристка Паола Барбато, кратко по излегувањето на филмот изјави: „Љубителите на ДД навистина умеат да бидат преосетливи и преостри, но овојпат имаат право. Дилан е премногу комплексен за да можете да го претставите со тоа што во сценографијата ќе вметнете галија и кларинет.” Интересна е и изјавата на Марко Шелиќ, уредник на српското издание на ДД: „Зошто баш тој, италијанскиот скоро непознат јунак за американците, да биде мета на силување? Мунро (режисерот на филмот) би требало да знае дека во срцата на тинејџерките нема да може да го замени оној ненадминато лигав Самрак (Twighlight) колку и да оди по неговите стапки.” Нејасно е како режисерот, кој се декларира како љубител на стриповите со ДД иако прочитал само 6 (со букви: шест) броја од истиот, може да биде компетентен да се нафати на ваков предизвик. Но, да не бидам неаргументирано критички и „хејтерски” настроен (бидејќи сето тоа може да се направи во неколку реда), да почнеме со ред. Што всушност го прави овој филм толку лош?
1) Опкружувањето и позадинската приказна
Најпрвин, главниот јунак во филмот не е Англичанец и не живее во Лондон. Дилан е 100% Американец кој живее во Њу Орлеанс, град кој не е толку Американски колку што може да биде Њујорк, но тоа не е нималку олеснителна околност. Филмот ни го претставува ДД како душево растроен, потполно неприлагоден и разочаран. Намерата на авторот на филмот е да не наведе на тоа дека ова не е негово природно опкружување и дека во евентуалните продолженија ќе се позанимава и со неговото интернационално минато.
2) Главен лик
Ова не е јунакот на кој сите нам ни е познат и сме навикнати на него. Брендон Рут, поранешен манекен и глумец на кој врвот на кариерата му е главната улога во филмот „Враќањето на Супермен” од 2006 година, глуми уште еден стрип јунак. После „Супермен” се има појавено и во уште неколку филмови, но сето тоа не е доволно за да биде нешто повеќе од потпросечен глумец. Ниту таму критиката, ниту пак љубителите на стриповите Спајдермен не беа задоволни од изведбата. Тука доаѓа до една нејасна одлука на главниот тим, зошто ангажирале глумец со нетолку успешна кариера, покрај одличните можности за докажување, да го глуми главниот протагонист? Вкочанетото лице и широкиот грб не се ни малку слични на Дилан Дог кој на сите нам ни е познат. Каде тој е претставен дека носи железен боксирач со себе? И кога ДД влегувал во групни тепачки на секои пет минути притоа неповреден?
3) Спореден лик
Иако според многумина ова е најголемиот пропуст, морав да го сместам на третото место поради поголема претстава за приказната и главниот лик кои се набројани претходно. Гручо Маркс, ликот без кој Дилан Дог е исто како Том без Џери, е изоставен поради тоа што на подрачјето на САД секој кој сака да го употреби ликот, името на комичарот или некој кој ќе го глуми или имитира, ќе мора да плати 8 милиони долари (неофицијална сума) за авторски права. Иако можам да ги разберам челните луѓе на филмот поради оваа „вртоглава“ сума, несфатливо ми е како се осудиле воопшто да го почнат снимањето покрај овој проблем. Во оваа група на споредни ликови иако не е лик, спаѓа и превозното средство на ДД, црна фолксваген „буба“. Повторно доаѓа до судир со нечие интелектуално поседување. Овојпат, куќата „Волт Дизни“ ја заштити белата „буба“ од користење откако ја искористи во филмот „Herbie: Fully Loaded”.
4) Фабула
Дури и да го изгледате овој филм како нешто кое нема никаква врска со ДД, нема да наидете на нешто којзнае колку интересно за да ве задржи до крај. Под влијание на сите тие тинејџерско-вампирски филмови, повторно се јавува слична приказна. Дури ни посветата кон авторот и издавачот (архи-вампирот кој е клучен за приказната се вика Склави и е сместен во комората покрај вампирот кој се вика Серџо, додека пак италијанскиот вампир кој се презива Борели, му помага на Дилан околу решавањето на мистеријата) да се стекне барем малку подобра слика за ова дело. Во филмот, Дилан своите услуги ги наплаќа по 250 долари плус трошоци (околу 150 фунти), додека пак во стрипот, ангажирањето чини 100 долари плус трошоци. Повторно доаѓа до внесување на други, некарактеристични особини и правила кои се косат со оригиналните. Нормално е тоа дека екранизацијата не би требало да биде иста како и изворната верзија, но вакви радикални промени не се потребни. Во сеопфатната мешавина од позајмени делови од други филмувани стрипови како Блејд и Хелбој, епскиот завршеток на филмот не не остава рамнодушни затоа што чувствуваме олеснување од агонијата на која како гледачи (и љубители на ДД) сме биле изложени. Во врска со продолжетоците, режисерот Кевин Мунро изјавил дека сака да се позанимава со односот на ДД со инспекторот Блок. Исто така, како главен негативец да го постави Др. Ксабарас кој би го глумел актерот Хју Лори (Dr. House).
Единствена светла точка во оваа темна приказна се шпекулациите за продолжение на филмот „Dellamorte Dellamore” на Микеле Соави каде што главна улога е актерот Руперт Еверет, човекот по кого е правен Дилан Дог
). Од глумата не сум нешто најзадоволен, највеќе од главниот Џон Кјузак. Па добро мајка му стара, во 2012 боље изглуми! Некако не ми покажуваше доволно емоции... другите беа до некаде ОК.
