POWER-MKD
Per aspera ad astra
- Член од
- 1 март 2008
- Мислења
- 4.763
- Поени од реакции
- 644
Да не мислиш на скривницте?
Тие се кај Шампионче во к.вода.
Подземни објекти, аеродроми, лаборатории...
- Креатор на темата A r A m b A s A
- Време на започнување
Тие се кај Шампионче во к.вода.
filipmakedonski
Македонец
- Член од
- 25 ноември 2007
- Мислења
- 1.278
- Поени од реакции
- 31
Армијата јавно го обелодени бункерот предвиден за заштита на државниот врв
Тајниот град во Јасен отворен за новинарите линк1 линк2
Бункерот во планината Караџица може да издржи нуклеарен, хемиски или биолошки напад
Резерват јасен - Тајниот град во Јасен на планината Караџица, наменет за политичкиот и воен врв на државава во случај на воена опасност, вчера беше отворен за јавноста. Станува збор за бункер сместен во утробата на еден од ридовите на Караџица со површина од речиси еден километар, кој може да издржи нуклеарен, хемиски или биолошки напад.
Долги години се шпекулираше со прашањето што има навистина во Јасен. Додека власта и Армијата нў убедуваа дека освен познатото ловиште и неколку воени објекти, во Јасен нема ништо интересно за јавноста, "познавачите" тврдеа дека таму се наоѓаат цели подземни градови. Прашањето стана актуелно годинава откако жителите на Порече побараа да им се овозможи изградба на пат кој ќе поминува низ ловиштето "Јасен", на што се спротивстави Армијата, а подоцна одлуката ја блокираше и Владата.
Од она што можеа да го видат новинарите за време на посетата организирана од Министерството за одбрана и Армијата, станува збор за класичен бункер, во кој најголемиот дел од просторот е "потрошен" за ходници долги по педесетина, па и стотина метри, а другиот дел е предвиден за дневна работа и спиење.
Бункерот е изграден во годините веднаш по Втората светска војна. Исти или слични се граделе во речиси сите републики на поранешната СФРЈ. Со површина од речиси еден километар во должина и околу петстотини метри во широчина е подготвен да прими педесетина луѓе. Во самото скривалиште и во околните придружни објекти се обезбедени услови за нормално функционирање на државниот и воениот врв во случај на воена опасност. Струја, вода и храна има постојано, во самите објекти, пак, освен спалните и собите за дневен престој, изградени се и мини командни центри, односно сали за состаноци од каде што би се водела државата и би се донесувале стратегиските одлуки. Иако формално е под надлежност на Армијата, објектот 24 часа го обезбедуваат околу 25 вработени во ловиштето "Јасен".
На површина од 39 илјади хектари на планината Караџица, сместени се воени објекти скриени речиси 50 години од очите на јавноста
Тајниот град Јасен е лавиринт од ходници и соби за престој
Стотици метри ходници, десетици простории за престој и уште неколку за командување и раководење со државата, во самата утроба на ридот
Резерват Јасен - Ако од оваа страна на Водно, во градот Скопје, не дај боже, се случи закана од нуклеарно, хемиско или биолошко оружје, чарето е отаде Крстот. Државните и воени функционери ќе можат успешно да ги преземаат стратегиските чекори за одбрана на земјата од непријателот. За успех во работата им се обезбедени струја, вода, леб и по некое диво свинче од недопрените падини на планината Караџица и дел од Јакупица.
На површина од 39 илјади хектари на планината Караџица, сместени се три воени објекти скриени речиси 50 години од очите на јавноста, кои армиските претставници во својот вокабулар ги нарекуваат "објекти од посебно значење за АРМ". Во понеделникот новинарите имаа можност да видат еден од тие објекти, преостанатите два не биле толку интересни, не информираа домаќините од Армијата и од резерватот "Јасен".
Првиот знак дека во овие предели се крие нешто тајно ве очекува на 40-ина минути возење од Скопје по одминувањето на селото Нова Брезница, неколку километри по кривестата угорнина кога ќе ја видите таблата со предупредување: забранет лов, риболов, палење оган. Околу 1.100 метри надморска височина, сместено е ловиштето "Јасен". Железната ограда која се испречува на патот до пред неколку години можела да се помине само по два часа во денот во еден и два часа во спротивниот правец, или со специјална дозвола. Освен три-четири куќички, пет-шест вработени во резерватот и неколку тукушто испилени шарпланинчиња, за кои потоа дознавме дека, всушност, биле мелези, нема ништо интересно.
Од армискиот минибус се префрламе во џипови. Набрзо сфаќаме и зошто. Ќе треба да се вози низ шумско патче. "Патот" широк едвај 2,5 метри, е приказна сам за себе. Од едната страна карпи, планина, од другата бездна, според слободна процена длабока стотина метри. "Мрднеш, губиш" ситуација. Нема место да помине ниту едно возило, а камоли да се разминат две. Со целосна почит спрема Поречани, но останува нејасно како треба да се изгради патот кон Македонски Брод. Уште повеќе ако се знае дека патот е затворен и непрооден речиси шест месеци во годината. При најмал снег, возењето овде би било незамисливо, особено ако се знае дека пределот е непристапен и за возилата-чистачи на снег, бидејќи нивните "виљушки" ја надминуваат широчината на патот.
Стигнуваме до објектот од "особено значење за АРМ". Нў дочекува дрвена колиба која завршува во карпа висока стотина метри. "Ќе ги видиме просториите за сместување и местото каде што во евентуални воени услови би можело да се командува", ни најавува полковникот Чедо Крстевски. На самиот влез, колибата не открива веднаш за какво значајно стратегиско скривалиште станува збор. Во првата просторија, мини-трпезарија со кујниче, а потоа следува една прастара гарнитура за седење. Малку понатаму се собите за спиење. Во првата, два кревета и работно масиче, во следната кревети на спрат. Сў е чисто и скромно уредено. За одржувањето 24 часа дневно се грижат околу 25 луѓе вработени во обезбедувањето на резерватот "Јасен".
Тешка метална врата со скромни димензии во форма на јајце, конечно, го отвора она за што сите сме дојдени: тајниот град на Јасен. Почнува со ходник, кој личи на рударско окно, во некои делови ѕидовите се избетонирани, а во преостанатиот дел ве опкружуваат карпи, како во пештера. Подот е од павер-елементи, но надлежните се убедливи во тврдењето дека ексградоначалникот на Скопје, Ристо Пенов, не вмешал прсти и во овој проект. Велат изграден е во годините по Втората светска војна, паралелно со објекти од ист вид во сите други бивши ЈУ-републики. Откако пропешачивме стотина метри ходници, стигнавме до "срцето на објектот за раководење и команда", како што полковникот Крстевски ја нарекува мини-салата од 20-ина квадрати, на чии ѕидови висат топографски карти на Македонија. Стотина метри ходници понатаму, или поточно 700 метри во должина од едниот до другиот крај, и излеговме на другиот крај од бункерот, но и од другата страна на ридот. И од таа страна дрвена колиба со истиот распоред на соби, и со речиси идентичен изглед однадвор како и објектот од каде што влеговме. Бетонски објект опшиен со дрвени талпи, дополнително "заштитен" со лисја и со маскирни бои од страните и на покривот.
Тоа е тајниот град на Јасен. Сў на сў, стотици метри ходници, десетици простории за престој и уште неколку за командување и раководење со државата, во самата утроба на ридот, во областа што се нарекува Коломот. Домаќините ни откриваат дека уште три слични објекти со помал капацитет има во државава, и тие се од заштитен вид и затворени за јавноста.
На враќање од Коломот ги посетивме и магацинот за воена опрема и пекарницата, неколку километри од објектот. Магацинот зјае празен, додека пекарницата има капацитет за производство на 500 леба дневно. Дополнително, ако затреба, на луѓето сместени во бункерот на располагање им е и ладилник кој има капацитет да собере до 6 тони месо и други производи.
По пат назад кон ловиштето "Јасен", домаќините од АРМ ни објаснуваат дека вакви објекти се од големо значење за државата. "Мирот е променлива категорија на Балканот. Ако има вакви објекти, значи имаме и заштита, тие се богатство за државата", ни ја појаснуваат причината поради која 60 години бункерот се криел од очите на јавноста, но и од потенцијалните непријатели. Во меѓувреме, чукајќи на портите на НАТО, во АРМ немаат намера да се откажат од објектот, ниту од поширокиот реон затворен за јавноста. Планираат да го користат за вежби во мирнодопски услови, а се разбира и понатаму ќе го одржуваат за, не дај боже, да има каде да се сместат оние 50 раководители.
Тајниот град во Јасен отворен за новинарите линк1 линк2
Бункерот во планината Караџица може да издржи нуклеарен, хемиски или биолошки напад
Резерват јасен - Тајниот град во Јасен на планината Караџица, наменет за политичкиот и воен врв на државава во случај на воена опасност, вчера беше отворен за јавноста. Станува збор за бункер сместен во утробата на еден од ридовите на Караџица со површина од речиси еден километар, кој може да издржи нуклеарен, хемиски или биолошки напад.
Долги години се шпекулираше со прашањето што има навистина во Јасен. Додека власта и Армијата нў убедуваа дека освен познатото ловиште и неколку воени објекти, во Јасен нема ништо интересно за јавноста, "познавачите" тврдеа дека таму се наоѓаат цели подземни градови. Прашањето стана актуелно годинава откако жителите на Порече побараа да им се овозможи изградба на пат кој ќе поминува низ ловиштето "Јасен", на што се спротивстави Армијата, а подоцна одлуката ја блокираше и Владата.
Од она што можеа да го видат новинарите за време на посетата организирана од Министерството за одбрана и Армијата, станува збор за класичен бункер, во кој најголемиот дел од просторот е "потрошен" за ходници долги по педесетина, па и стотина метри, а другиот дел е предвиден за дневна работа и спиење.
Бункерот е изграден во годините веднаш по Втората светска војна. Исти или слични се граделе во речиси сите републики на поранешната СФРЈ. Со површина од речиси еден километар во должина и околу петстотини метри во широчина е подготвен да прими педесетина луѓе. Во самото скривалиште и во околните придружни објекти се обезбедени услови за нормално функционирање на државниот и воениот врв во случај на воена опасност. Струја, вода и храна има постојано, во самите објекти, пак, освен спалните и собите за дневен престој, изградени се и мини командни центри, односно сали за состаноци од каде што би се водела државата и би се донесувале стратегиските одлуки. Иако формално е под надлежност на Армијата, објектот 24 часа го обезбедуваат околу 25 вработени во ловиштето "Јасен".
На површина од 39 илјади хектари на планината Караџица, сместени се воени објекти скриени речиси 50 години од очите на јавноста
Тајниот град Јасен е лавиринт од ходници и соби за престој
Стотици метри ходници, десетици простории за престој и уште неколку за командување и раководење со државата, во самата утроба на ридот
Резерват Јасен - Ако од оваа страна на Водно, во градот Скопје, не дај боже, се случи закана од нуклеарно, хемиско или биолошко оружје, чарето е отаде Крстот. Државните и воени функционери ќе можат успешно да ги преземаат стратегиските чекори за одбрана на земјата од непријателот. За успех во работата им се обезбедени струја, вода, леб и по некое диво свинче од недопрените падини на планината Караџица и дел од Јакупица.
На површина од 39 илјади хектари на планината Караџица, сместени се три воени објекти скриени речиси 50 години од очите на јавноста, кои армиските претставници во својот вокабулар ги нарекуваат "објекти од посебно значење за АРМ". Во понеделникот новинарите имаа можност да видат еден од тие објекти, преостанатите два не биле толку интересни, не информираа домаќините од Армијата и од резерватот "Јасен".
Првиот знак дека во овие предели се крие нешто тајно ве очекува на 40-ина минути возење од Скопје по одминувањето на селото Нова Брезница, неколку километри по кривестата угорнина кога ќе ја видите таблата со предупредување: забранет лов, риболов, палење оган. Околу 1.100 метри надморска височина, сместено е ловиштето "Јасен". Железната ограда која се испречува на патот до пред неколку години можела да се помине само по два часа во денот во еден и два часа во спротивниот правец, или со специјална дозвола. Освен три-четири куќички, пет-шест вработени во резерватот и неколку тукушто испилени шарпланинчиња, за кои потоа дознавме дека, всушност, биле мелези, нема ништо интересно.
Од армискиот минибус се префрламе во џипови. Набрзо сфаќаме и зошто. Ќе треба да се вози низ шумско патче. "Патот" широк едвај 2,5 метри, е приказна сам за себе. Од едната страна карпи, планина, од другата бездна, според слободна процена длабока стотина метри. "Мрднеш, губиш" ситуација. Нема место да помине ниту едно возило, а камоли да се разминат две. Со целосна почит спрема Поречани, но останува нејасно како треба да се изгради патот кон Македонски Брод. Уште повеќе ако се знае дека патот е затворен и непрооден речиси шест месеци во годината. При најмал снег, возењето овде би било незамисливо, особено ако се знае дека пределот е непристапен и за возилата-чистачи на снег, бидејќи нивните "виљушки" ја надминуваат широчината на патот.
Стигнуваме до објектот од "особено значење за АРМ". Нў дочекува дрвена колиба која завршува во карпа висока стотина метри. "Ќе ги видиме просториите за сместување и местото каде што во евентуални воени услови би можело да се командува", ни најавува полковникот Чедо Крстевски. На самиот влез, колибата не открива веднаш за какво значајно стратегиско скривалиште станува збор. Во првата просторија, мини-трпезарија со кујниче, а потоа следува една прастара гарнитура за седење. Малку понатаму се собите за спиење. Во првата, два кревета и работно масиче, во следната кревети на спрат. Сў е чисто и скромно уредено. За одржувањето 24 часа дневно се грижат околу 25 луѓе вработени во обезбедувањето на резерватот "Јасен".
Тешка метална врата со скромни димензии во форма на јајце, конечно, го отвора она за што сите сме дојдени: тајниот град на Јасен. Почнува со ходник, кој личи на рударско окно, во некои делови ѕидовите се избетонирани, а во преостанатиот дел ве опкружуваат карпи, како во пештера. Подот е од павер-елементи, но надлежните се убедливи во тврдењето дека ексградоначалникот на Скопје, Ристо Пенов, не вмешал прсти и во овој проект. Велат изграден е во годините по Втората светска војна, паралелно со објекти од ист вид во сите други бивши ЈУ-републики. Откако пропешачивме стотина метри ходници, стигнавме до "срцето на објектот за раководење и команда", како што полковникот Крстевски ја нарекува мини-салата од 20-ина квадрати, на чии ѕидови висат топографски карти на Македонија. Стотина метри ходници понатаму, или поточно 700 метри во должина од едниот до другиот крај, и излеговме на другиот крај од бункерот, но и од другата страна на ридот. И од таа страна дрвена колиба со истиот распоред на соби, и со речиси идентичен изглед однадвор како и објектот од каде што влеговме. Бетонски објект опшиен со дрвени талпи, дополнително "заштитен" со лисја и со маскирни бои од страните и на покривот.
Тоа е тајниот град на Јасен. Сў на сў, стотици метри ходници, десетици простории за престој и уште неколку за командување и раководење со државата, во самата утроба на ридот, во областа што се нарекува Коломот. Домаќините ни откриваат дека уште три слични објекти со помал капацитет има во државава, и тие се од заштитен вид и затворени за јавноста.
На враќање од Коломот ги посетивме и магацинот за воена опрема и пекарницата, неколку километри од објектот. Магацинот зјае празен, додека пекарницата има капацитет за производство на 500 леба дневно. Дополнително, ако затреба, на луѓето сместени во бункерот на располагање им е и ладилник кој има капацитет да собере до 6 тони месо и други производи.
По пат назад кон ловиштето "Јасен", домаќините од АРМ ни објаснуваат дека вакви објекти се од големо значење за државата. "Мирот е променлива категорија на Балканот. Ако има вакви објекти, значи имаме и заштита, тие се богатство за државата", ни ја појаснуваат причината поради која 60 години бункерот се криел од очите на јавноста, но и од потенцијалните непријатели. Во меѓувреме, чукајќи на портите на НАТО, во АРМ немаат намера да се откажат од објектот, ниту од поширокиот реон затворен за јавноста. Планираат да го користат за вежби во мирнодопски услови, а се разбира и понатаму ќе го одржуваат за, не дај боже, да има каде да се сместат оние 50 раководители.
Johnnie Walker.
Keep Walking™
- Член од
- 1 јуни 2008
- Мислења
- 173
- Поени од реакции
- 5
ima be tema za ova tamu kaj podzemen aerodrom zeljava,a na vodno samo tuneli ima nisto drugo i ete gore za jasen aman ne praite filmovi....jugoslavija imala sve makedonija nema nisto takvo...poglednete go na mapa samo zalivot boka kotoroska i kje vidite tito mafija hahahaha
N
n/a
Гостин
А бе си играат каубојци и индијанци на стари години.
Бог да чува. :pop:
Прво,тој објект нема веќе никакво значење чим и првооделенците знаат кај е.
А второ у услови у кои што у модерните војувања за еден ден се напредува и 200км у длабина на непријателот,Македонија ама апсолутно нема потреба од такви... генерал-штабови у планина.
Сасвим друга прича ти е и што у скривница на зграда да влезат (битните фаци),ем посигурни ем потешки за лоцирање ќе бидат неголи да се пикаат у Јасен.
Заклучок... нека го направат тоа патот више...аман!
Нема што да заштитуваат.
Бог да чува. :pop:
Прво,тој објект нема веќе никакво значење чим и првооделенците знаат кај е.
А второ у услови у кои што у модерните војувања за еден ден се напредува и 200км у длабина на непријателот,Македонија ама апсолутно нема потреба од такви... генерал-штабови у планина.
Сасвим друга прича ти е и што у скривница на зграда да влезат (битните фаци),ем посигурни ем потешки за лоцирање ќе бидат неголи да се пикаат у Јасен.
Заклучок... нека го направат тоа патот више...аман!
Нема што да заштитуваат.
**Buli**
засекогаш дете!!!
- Член од
- 3 декември 2007
- Мислења
- 125
- Поени од реакции
- 2
eee баш така, знаат и првооделенците, ама знаат и луѓе што не треба, веројатно
....имам слушано дека дел од тие скривници што биле градени на времето од ЈНА, за време на војната во Србија и нашата во 2001ва биле користени од некои групи, приспособувани како некои брзи амбулантни станици во кои биле пренесувани ранети и врз нив обавувани медицински зафати
- Член од
- 21 април 2009
- Мислења
- 106
- Поени од реакции
- 1
jas imam slusnato za poveke vakvi objekti i mozam da ti posocam poveke pokraj tie ti sto si gi nabrojal jas znam za navodno podzemniot aerodrom pod vodmo za koj zboruvaat postarite generacii. no isto taka imam slusnato za podzemen tunel pomegu sobranieto i zgradata na ccm. isto taka imam videmo na vodmo ogromna skrivnica koja mozes i sam da ja vidis se naoga vo karpa kaj nedograden objekt na vodno na samiot patot pomegu sredno i krstot. se vleguva preku zelezna vrata vo zadniot del od prizemjeto na objektot, vnatre ima mreza na lavirinti vo koj moze da se izgubis skrivnicata sodrzi bezbroj sobucki wc-a ima sprovedeno voda ima cesmi... i e navistina mnogu golema verojatno e planirana za cel eden grad. p.s zemi si nekoja lampa ako vleguvas i ne idi sam.
- Член од
- 4 април 2009
- Мислења
- 1.311
- Поени од реакции
- 21
Да по сите претпоставки под Виничко Кале постојат четири тунели кои водат највероватно на четири различни страни,една од работите за кои се јави сомнеж дека Виничко Кале во Виница припаѓа на некој богат трговец за време на римската империја.туку се работи за нешто сосема друго многу постаро од она што ние претставено до сега за овој локалитет за кој надлежните треба допрва да увидат.
- Член од
- 21 април 2009
- Мислења
- 106
- Поени од реакции
- 1
isto na naplatna rampa pred tetovo ima ogromen podzemen objekt izgraden od JNA i bil planiran da bide neso kako za raketi zemja-vozduh zemja-zemja, neznam tocno ali nikogas ne bil vo upotreba
проф.
Величието е едноставно..
- Член од
- 12 април 2009
- Мислења
- 387
- Поени од реакции
- 9
Во МКД мозеби и нема толку , но во поранешна СФРЈ машала
еве еден во БиХ
"Grad" pod zemljom
Obići objekat "ARK" - Atomsku ratnu komandu, lično i uživo, nešto je sasvim novo i drugačije od svega sa čime se do sada susretala reporterska ekipa "Prve linije". Našu malu novinarsku ekspediciju su, uz nas, sačinjavali i novinari televizije "Hayat", te kolege iz Federalnog ministarstva odbrane koji su također željeli napraviti zabilješku o objektu tajnog naziva "D-0". Šarolika družina je kombijem putovala ka adresi "bez imena", koja se 26 godina gradila i izgradila odmah do prigradskih kuća Konjica, a da za nju niko, baš niko, nije ni znao ni čuo. Kakvim velom tajne je ovaj objekat bio obavijen u prošlom sistemu, govori i podatak da je u toku radova na njemu iskopano preko 20 hiljada kubika materijala, a da niko nije znao šta se događa i gdje je sklonjena tolika zemlja.
Prvi susret sa našim domaćinima je nadomak "ARK-a", mekoliko kilometara od Konjica, a dočekuje nas kapetan Mesud Šadinlija iz 1. Korpusa Vojske Federacije Bosne i Hercegovine i upravnik Objekta narednika Dževad Faladžić. Po izlasku iz kombija zbor ekipe je, vojnički, u "vrstu", slijedi prozivka imenom i prezimenom, da se ne bi prošvercao kakav nenajavljeni "ilegalac". Priče koje smo čuli prije našeg polaska na zadatak, te savjeti starijih kolega koje su već posjetile ovaj objekat, "slike" stvorene u glavi, o svemu što nas očekuje, doveli su do toga da živci i bez našeg htijenja budu razigrani i napeti kao strune.
Vanjski izgled objekta u koji ulazimo ne obećava mnogo jer se nerazlikuje od izgleda prosječne bosanska kuće. kakve srećemo širom naše zemlje. Ali, samo na prvi pogled. Upravo ta zgradica kamuflaža je ulaz u tajni objekat bivše JNA koji je i predmet našeg posjete. Lukavo nema šta. Prvo, pravo iznenađenje čeka nas već na ulazu. Prolazimo kroz jedna, druga i treća pancirna vrata, zastrašujuće težine i debljine, kakva smo viđali samo u sefovima banaka... Ove metalne barikade nisu slučajno na ulazu, čelična vrata sa međuprostorima koji ih dijele imaju posebnu ulogu zračnih pretkomora za amortiziranje vanjskih udara. Posebno je zanimljiva priča narednika Dževada Faldžića i njegovog kolege Ćamila Omerovića, naših vodiča, koji nas kako na ulazu u "ARK", tako i tokom njegovog obilaska "snabdijevaju" pikanterijama bez kojih bi novinarska bilježnica, i pored viđenog, ostala prazna.
Labirint
Trostruka vrata se za nama nečujno zatvaraju i već smo u "zaštićenom dijelu" koji se prostire na 6.584 kvadratnih metara. Temperatura u objektu je vrlo prijatna i kreće se oko 21 stepen celzijusa uz konstantnu vlažnost od 65 - 71 promil, sve to naravno, kontrolirano i dozirano pomoću moćnih klima uređaja. Prve impresije, su dosta upečatljive, jer do tada nismo vidjeli ništa slično. Sve nam je nalik na komplicirani labirint. Hodnici su povezani, ali za laike je svaki isti, te je pravac kretanja nepoznanica za sve one koji nisu u "ARK-u" boravili duže vremena. Na plafonu su razapeti kablovi i žice raznih namjena i profila, a provedene su u sve sobe, čak i toalete. Najviše podsjećaju na žičanu paukovu mrežu.
Dok prolazimo prostranim, nepreglednim podzemnim hodnikom, na čeličnim vratima su još uvijek vidljivi jarko crveni pečati sa oznakama JNA, to su bile sobe u kojima su bili smješteni ratni planovi sa kartama i mapama za borbena dejstva za cijelu SFRJ. Tu su bile smještene najveće vojne tajne, koje su sistemski uništene paljenjem koje je trajalo puni mjesec dana.
Prva prostorija, je prostrana i svijetla sa pratećim uređajima na zidovima. Znači, u Glavnom operativnom centru smo, odnosno, komandnom mjestu tadašnjeg Štaba JNA. Dominiraju sredstva veze, velika telefonska centrala, pomoću koje se moglo stupiti u kontakt sa bilo kojoj jedinicom JNA lociranom na terenu. Namjena OC-a, bila je da primi i zaštiti najviše oficire, te im omogući uspješno rukovođenje i komandovanje Oružanim snagama, kako u ratu, tako i u drugim kriznim situacijama poput nuklearnog, biološkog, artiljerijskog ili nekog drugog napada.
Dvadeset dva zasebna sistema
Dok se krećemo hodnicima osvjetljenim neonima, saznajemo da je objekat građen 26 godina, od marta 1953. do 1. septembra 1979. godine, kada je djelomično završen i počeo sa radom. Pretpostavke su da vrijednost Atomske ratne komande sa pratećim sadržajem iznosi oko 4 milijarde i 600 miliona dolara ( 4 600 000 000 $ ).
Tako je, naime sredstava utrošeno u izgradnju i opremanje, što ga je svrstalo na treće mjesto najvećih investicija u bivšoj Jugoslaviji, odmah iza aerodroma "Željava" kod Bihaća, i luke "Lora" u Splitu. Sastoji se iz tri dijela: nadzemnog, podzemnog neštićenog i podezemnog štićenog. Kad nam je saopćeno da se nalazimo na 250 metara pod zemljom i pored poznatog novinarskog "garda", prisutnim se oteo uzdah i podpitanje, da li je u objektu moguć nestanak kisika i ostalih energenata neophodnih za život. Informacija koju smo dobili, umirila nas je, "ARK" posjeduje 21 zasebni sistem koji mu omogućava da "živi": veza, transformatori, agregati, klima uređaji, rezervoari, cisterne za gorivo, prečišćavanje otpadnih voda, zagrijavanje, sanitet, kuhinja...
Svi sitemi imaju rezervnu varijantu, odnosno, rađeni su sa svojim "blizancima", te nema bojazni od prestanka rada, tim više, što su za najznačajnija postrojeja bili uskladišteni i rezervni dijelovi Što se tiče kisika, nema nikakvih problema, jer su uređaji koncipirani tako da funkcionišu bez dotura zraka iz atmosfere - sami ga proizvode i obnavljaju.
Predsjednički blok
Objekat je prvenstveno namjenjen zaštiti od nuklearnog rata, te može da izdrži nuklearni udar od 30 kilotona bez ikakvih posljedica po lica koja borave u njemu. Maksimalno smještajni kapacitet je 350 ljudi koji istovremeno imaju uvjete za nesmetan život i rad, a bez kontakta sa površinom i najmanje štednje u bilo kojem segmentu mogu živjeti 14 dana. Naredni rejon za obilazak je i novinarima, naročito civilnim, najatraktivniji - Predsjednički blok. Namjenjen za smještaj porodice Broz i potpuno netaknut već duži niz godina. Naša mala ekspedicija je ubrzala korake sa nestrpljenjem iščekujući šta će vidjeti u toj eminentnoj rezidenciji pod zemljom. Ulazimo u objekat u objektu, dodatno zaštićen i uređen na 170 metara pod zemljom. Tapete na zidovima, etisoni i prateća oprema, slikovito nam govore da se nalazimo u prvoj klasi objekta "ARK". Obilazimo sale za sastanke, spavaću sobu sa bračnim krevetom na kojem su još uvijek najloni, tevrlo moderno kupatilo i radu sobu. U sanitarnom bloku, zatičemo sve na svom mjestu, ubruse za ruke i toaletni sapun su još uvijek iz sedamdeset i neke. Potom slijedi niz indentičnih soba, opremljenih krevetom, radnim stolom i sredstvima veze. Rezervisane su bile za ličnu predsjednikovu pratnju. Kuhinja i sanitet su posebno poglavlje. Kuharima je na usluzi bila najsavremenija aparatura, te srebreni pribor za jelo, dok se sanitarni blok bolnica u malom, sa operacionom salom i rendgen amaratima koji su obezbjeđivali i najteže ljekarske intervencije.
Nešto skromniji dezen tapeta i etisona, znak su nam da smo izašli iz objekta u objektu, te obilazimo centar veze, rezervoare za vodu kapaciteta 170 kubičnih metara i dolazimo do energetskog srca "ARK-e", transformatora za proizvodnju električne energije. Iako je "ARK" neuništiv spolja, njegov tadašnji korisnici su ga pokušali uništiti iznutra, upravo u energetskom dijelu koji je i najosjetljiviji. Pripadnici tadašnje JNA, dobro su znali kakav je značaj ovog objekta, te ga ni po koju cijenu nisu htjeli ostaviti u rukama Armije BiH. Uništenje je planirano sa četri i pol tone razornog trotila, koji se trebao aktivirati pozivanjem određenog telefonskog broja sa pratećih objekata. Zahvaljujući ljudima koji su Bosnu i Hercegovinu nosili u srcu, a prije svih penzioniranom pukovniku Vojske Federacije BiH Šerifu Grabovici, to se nije desilo. Pripadnici Armije BiH 11. maja 1992. godine objekat preuzimaju od pripadnika JNA i sačuvaju ga do danas sa kompletnim inventarom kakav je bio po njegovom puštanju u rad.
еве еден во БиХ
"Grad" pod zemljom
Obići objekat "ARK" - Atomsku ratnu komandu, lično i uživo, nešto je sasvim novo i drugačije od svega sa čime se do sada susretala reporterska ekipa "Prve linije". Našu malu novinarsku ekspediciju su, uz nas, sačinjavali i novinari televizije "Hayat", te kolege iz Federalnog ministarstva odbrane koji su također željeli napraviti zabilješku o objektu tajnog naziva "D-0". Šarolika družina je kombijem putovala ka adresi "bez imena", koja se 26 godina gradila i izgradila odmah do prigradskih kuća Konjica, a da za nju niko, baš niko, nije ni znao ni čuo. Kakvim velom tajne je ovaj objekat bio obavijen u prošlom sistemu, govori i podatak da je u toku radova na njemu iskopano preko 20 hiljada kubika materijala, a da niko nije znao šta se događa i gdje je sklonjena tolika zemlja.
Prvi susret sa našim domaćinima je nadomak "ARK-a", mekoliko kilometara od Konjica, a dočekuje nas kapetan Mesud Šadinlija iz 1. Korpusa Vojske Federacije Bosne i Hercegovine i upravnik Objekta narednika Dževad Faladžić. Po izlasku iz kombija zbor ekipe je, vojnički, u "vrstu", slijedi prozivka imenom i prezimenom, da se ne bi prošvercao kakav nenajavljeni "ilegalac". Priče koje smo čuli prije našeg polaska na zadatak, te savjeti starijih kolega koje su već posjetile ovaj objekat, "slike" stvorene u glavi, o svemu što nas očekuje, doveli su do toga da živci i bez našeg htijenja budu razigrani i napeti kao strune.
Vanjski izgled objekta u koji ulazimo ne obećava mnogo jer se nerazlikuje od izgleda prosječne bosanska kuće. kakve srećemo širom naše zemlje. Ali, samo na prvi pogled. Upravo ta zgradica kamuflaža je ulaz u tajni objekat bivše JNA koji je i predmet našeg posjete. Lukavo nema šta. Prvo, pravo iznenađenje čeka nas već na ulazu. Prolazimo kroz jedna, druga i treća pancirna vrata, zastrašujuće težine i debljine, kakva smo viđali samo u sefovima banaka... Ove metalne barikade nisu slučajno na ulazu, čelična vrata sa međuprostorima koji ih dijele imaju posebnu ulogu zračnih pretkomora za amortiziranje vanjskih udara. Posebno je zanimljiva priča narednika Dževada Faldžića i njegovog kolege Ćamila Omerovića, naših vodiča, koji nas kako na ulazu u "ARK", tako i tokom njegovog obilaska "snabdijevaju" pikanterijama bez kojih bi novinarska bilježnica, i pored viđenog, ostala prazna.
Labirint
Trostruka vrata se za nama nečujno zatvaraju i već smo u "zaštićenom dijelu" koji se prostire na 6.584 kvadratnih metara. Temperatura u objektu je vrlo prijatna i kreće se oko 21 stepen celzijusa uz konstantnu vlažnost od 65 - 71 promil, sve to naravno, kontrolirano i dozirano pomoću moćnih klima uređaja. Prve impresije, su dosta upečatljive, jer do tada nismo vidjeli ništa slično. Sve nam je nalik na komplicirani labirint. Hodnici su povezani, ali za laike je svaki isti, te je pravac kretanja nepoznanica za sve one koji nisu u "ARK-u" boravili duže vremena. Na plafonu su razapeti kablovi i žice raznih namjena i profila, a provedene su u sve sobe, čak i toalete. Najviše podsjećaju na žičanu paukovu mrežu.
Dok prolazimo prostranim, nepreglednim podzemnim hodnikom, na čeličnim vratima su još uvijek vidljivi jarko crveni pečati sa oznakama JNA, to su bile sobe u kojima su bili smješteni ratni planovi sa kartama i mapama za borbena dejstva za cijelu SFRJ. Tu su bile smještene najveće vojne tajne, koje su sistemski uništene paljenjem koje je trajalo puni mjesec dana.
Prva prostorija, je prostrana i svijetla sa pratećim uređajima na zidovima. Znači, u Glavnom operativnom centru smo, odnosno, komandnom mjestu tadašnjeg Štaba JNA. Dominiraju sredstva veze, velika telefonska centrala, pomoću koje se moglo stupiti u kontakt sa bilo kojoj jedinicom JNA lociranom na terenu. Namjena OC-a, bila je da primi i zaštiti najviše oficire, te im omogući uspješno rukovođenje i komandovanje Oružanim snagama, kako u ratu, tako i u drugim kriznim situacijama poput nuklearnog, biološkog, artiljerijskog ili nekog drugog napada.
Dvadeset dva zasebna sistema
Dok se krećemo hodnicima osvjetljenim neonima, saznajemo da je objekat građen 26 godina, od marta 1953. do 1. septembra 1979. godine, kada je djelomično završen i počeo sa radom. Pretpostavke su da vrijednost Atomske ratne komande sa pratećim sadržajem iznosi oko 4 milijarde i 600 miliona dolara ( 4 600 000 000 $ ).
Tako je, naime sredstava utrošeno u izgradnju i opremanje, što ga je svrstalo na treće mjesto najvećih investicija u bivšoj Jugoslaviji, odmah iza aerodroma "Željava" kod Bihaća, i luke "Lora" u Splitu. Sastoji se iz tri dijela: nadzemnog, podzemnog neštićenog i podezemnog štićenog. Kad nam je saopćeno da se nalazimo na 250 metara pod zemljom i pored poznatog novinarskog "garda", prisutnim se oteo uzdah i podpitanje, da li je u objektu moguć nestanak kisika i ostalih energenata neophodnih za život. Informacija koju smo dobili, umirila nas je, "ARK" posjeduje 21 zasebni sistem koji mu omogućava da "živi": veza, transformatori, agregati, klima uređaji, rezervoari, cisterne za gorivo, prečišćavanje otpadnih voda, zagrijavanje, sanitet, kuhinja...
Svi sitemi imaju rezervnu varijantu, odnosno, rađeni su sa svojim "blizancima", te nema bojazni od prestanka rada, tim više, što su za najznačajnija postrojeja bili uskladišteni i rezervni dijelovi Što se tiče kisika, nema nikakvih problema, jer su uređaji koncipirani tako da funkcionišu bez dotura zraka iz atmosfere - sami ga proizvode i obnavljaju.
Predsjednički blok
Objekat je prvenstveno namjenjen zaštiti od nuklearnog rata, te može da izdrži nuklearni udar od 30 kilotona bez ikakvih posljedica po lica koja borave u njemu. Maksimalno smještajni kapacitet je 350 ljudi koji istovremeno imaju uvjete za nesmetan život i rad, a bez kontakta sa površinom i najmanje štednje u bilo kojem segmentu mogu živjeti 14 dana. Naredni rejon za obilazak je i novinarima, naročito civilnim, najatraktivniji - Predsjednički blok. Namjenjen za smještaj porodice Broz i potpuno netaknut već duži niz godina. Naša mala ekspedicija je ubrzala korake sa nestrpljenjem iščekujući šta će vidjeti u toj eminentnoj rezidenciji pod zemljom. Ulazimo u objekat u objektu, dodatno zaštićen i uređen na 170 metara pod zemljom. Tapete na zidovima, etisoni i prateća oprema, slikovito nam govore da se nalazimo u prvoj klasi objekta "ARK". Obilazimo sale za sastanke, spavaću sobu sa bračnim krevetom na kojem su još uvijek najloni, tevrlo moderno kupatilo i radu sobu. U sanitarnom bloku, zatičemo sve na svom mjestu, ubruse za ruke i toaletni sapun su još uvijek iz sedamdeset i neke. Potom slijedi niz indentičnih soba, opremljenih krevetom, radnim stolom i sredstvima veze. Rezervisane su bile za ličnu predsjednikovu pratnju. Kuhinja i sanitet su posebno poglavlje. Kuharima je na usluzi bila najsavremenija aparatura, te srebreni pribor za jelo, dok se sanitarni blok bolnica u malom, sa operacionom salom i rendgen amaratima koji su obezbjeđivali i najteže ljekarske intervencije.
Nešto skromniji dezen tapeta i etisona, znak su nam da smo izašli iz objekta u objektu, te obilazimo centar veze, rezervoare za vodu kapaciteta 170 kubičnih metara i dolazimo do energetskog srca "ARK-e", transformatora za proizvodnju električne energije. Iako je "ARK" neuništiv spolja, njegov tadašnji korisnici su ga pokušali uništiti iznutra, upravo u energetskom dijelu koji je i najosjetljiviji. Pripadnici tadašnje JNA, dobro su znali kakav je značaj ovog objekta, te ga ni po koju cijenu nisu htjeli ostaviti u rukama Armije BiH. Uništenje je planirano sa četri i pol tone razornog trotila, koji se trebao aktivirati pozivanjem određenog telefonskog broja sa pratećih objekata. Zahvaljujući ljudima koji su Bosnu i Hercegovinu nosili u srcu, a prije svih penzioniranom pukovniku Vojske Federacije BiH Šerifu Grabovici, to se nije desilo. Pripadnici Armije BiH 11. maja 1992. godine objekat preuzimaju od pripadnika JNA i sačuvaju ga do danas sa kompletnim inventarom kakav je bio po njegovom puštanju u rad.
- Член од
- 4 април 2009
- Мислења
- 1.311
- Поени од реакции
- 21
Да за Јеребино мислеш нели.
Мислам дека исто такво здание како во Б и Х поранешна ,или слично има и во Македонија под планината Плачковица.
Но за Македонија една од најголемите мистерии од секогаш бил поземниот свет град.
Еве неколку докази за светиот подземен град,Одредени сознанија добиваме од Барлетие кој оставил податоци скудни кој градот бил на мало но непристапно место со карпи,препознатлив грачанските урнатини,и тоа дека Турците престојувале долго време околу градот,не можејки да го освојат,каде најпосле успеале да поткупат еден човек кој фрлил мртво куче во цистерната за вода која била иѕзидана во делот на градиштето.Се разбира војската која го бранела градот повеќе сакала да го остави градот отколку од цистерната да пие вода.Според самата приказна не можат да се насетат годините кога тоа се случувало.
Apokalipto
Tredici
- Член од
- 4 март 2007
- Мислења
- 15.576
- Поени од реакции
- 2.585
Доста интересно со оглед на тоа за какви објекти беше отворена темава... само зошто "свет"?
R
RAYTHEON23
Гостин
eve neso
Possible Magneto-leviton tube shuttle tunnel. The Mag Lev tubes travel at mach 2.7 and faster and are connected to a global network of tunnels. There is also an underground highway connecting the many the DUMBS. One of my NSA contacts who worked at the Los Alamos DUMB claims he was chased on foot along the highway by three tall and muscular 'Nordics' after he walked past an office and overheard them talking about some piece of high technology. They grabbed him and threatened to kill him. He claimed they were human/reptilian hybrids because their eyes would 'shift' into having vertical slits for pupils. According to another NSA contact who worked at the Pine gap DUMB in Australia, the Mag Lev tubes are known as 'Terradrive' and only travel in one direction around the world. One must be a very high ranking Mason (33rd degree of Zion or higher), corporate-intelligence agent or an ET to gain access to Terradrive
Possible Magneto-leviton tube shuttle tunnel. The Mag Lev tubes travel at mach 2.7 and faster and are connected to a global network of tunnels. There is also an underground highway connecting the many the DUMBS. One of my NSA contacts who worked at the Los Alamos DUMB claims he was chased on foot along the highway by three tall and muscular 'Nordics' after he walked past an office and overheard them talking about some piece of high technology. They grabbed him and threatened to kill him. He claimed they were human/reptilian hybrids because their eyes would 'shift' into having vertical slits for pupils. According to another NSA contact who worked at the Pine gap DUMB in Australia, the Mag Lev tubes are known as 'Terradrive' and only travel in one direction around the world. One must be a very high ranking Mason (33rd degree of Zion or higher), corporate-intelligence agent or an ET to gain access to Terradrive
Ag0rA
NEBO666
- Член од
- 29 февруари 2008
- Мислења
- 1.667
- Поени од реакции
- 60
Треба да се разликува „подземни објекти“ од „делови од објекти, под земја“.
За вежбање... најди ги разликите помеѓу објектот кај што ти е стариот стан и визбата, и.. овој на пример: http://en.wikipedia.org/wiki/Deep_Underground_Science_and_Engineering_Laboratory
- Член од
- 16 август 2008
- Мислења
- 3.293
- Поени од реакции
- 637
Ова за подземните аеродроми во Македонија е интересно...
Башка, новата Американска амбасада кој знае што крие под земја.
Башка, новата Американска амбасада кој знае што крие под земја.