Плачењето, храброст или понижување?

Annabel

Неутрална*
Член од
18 декември 2008
Мислења
1.298
Поени од реакции
183
Само еднаш имам плачено....пред луѓе...не гледам на плачењето како да ќе ми помогне....којзнае....викаат исплачи се ќе ти помине?? Благе везе нема.Професорката по англиски ни викаше дека со плачењето само очите можеме да си ги исплакнеме ништо друго.
Не викам дека е понижување ама никогаш не сум дозволила да покажам слабост пред било кого затоа што знам дека кога тогаш ќе се искористи тоа против мене.
 

Красулка

Replay & Undo
Член од
3 јануари 2009
Мислења
1.508
Поени од реакции
1.157
Плачењето не го сметам како понижување,слабост едноставно како кулминација на сите претходно собрани чувства кои подолго време се натрупале и кои го достигнале својот максимум т.е. чашата се прелила и веќе нема каде да се собира и потиска тоа.
Малку луѓе ме имаат видено како плачам,значи најблиските кои нормално ме имаат видено во секакво светло.
А за останатите...една професорка ми даде добар совет:Не им го пружај тоа задоволство-they would kill to see you fall:wink:
 

Гладиус

notusually
Член од
14 август 2008
Мислења
5.508
Поени од реакции
1.728
Плачењето е потреба, која не може секој да ја контролира. Имам плачено во јавност (поточно пред другари). Мислам дека не е срамота, се додека не се прават смртни сцени со липтења и цмиздрења. Сепак, нормално е да се плаче и не е срамота понекогаш да се расплачеш пред други. Како што смеата е произвд на радоста(па не се срамиме да се изнапрскаме од смеење пред други), така и плачењето е производ на тагата, и не гледам шричина зашто тоа би било срамота. Плус во моменти на голема тага, разочарување, депресии најмалку ни е важно дали некој не гледа. Едноставно бараме простор и начин да се ослободиме од болката која штотуку сме ја примиле
 

Ајанта

Македонка
Член од
21 декември 2008
Мислења
580
Поени од реакции
37
Солзите се една од најголемите човечки привилегии, вистински благослов.
Плачење пред публика е слабост, а кај карактери од понизок тип-оружје. Јас на пример сум голема плачка, се и сешто може да ми ги наполни очите со солзи, ама никогаш не сум си дозволила да плачам пред публика, ми се чини дека така ќе си ги извалкам солзите, а тие ми требаат да си ја прочистам душата.
 
Член од
27 септември 2007
Мислења
1.028
Поени од реакции
440
Плачењето ниту е храброст, ниту пак понижување пред некој, тоа е искажување на емоции во одредени моменти, било тоа дали се тажни или радосни нема во тоа ништо срамно :toe:
 

Македон91

Благородник
Член од
21 јануари 2009
Мислења
2.134
Поени од реакции
120
Плачењето ниту е храброст, ниту пак понижување пред некој, тоа е искажување на емоции во одредени моменти, било тоа дали се тажни или радосни нема во тоа ништо срамно :toe:
Ми ја зеде мислата :tapp:
 
S

Sheldon Cooper

Гостин
Искрено одамна не сум плачел. Последен пат кога умре Тоше..:(
 

Македонец

мразам патетика во натпис
Член од
12 февруари 2007
Мислења
3.928
Поени од реакции
3.813
Според мене плачењето нема врска ни со храброст ни со понижување...

Значи според мене плачењето е начин на искажување на депресија или тага(по некоја личност и сл.)...

Така да јас на пример не ја искажувам тагата преку плачење...а сепак можам подолго да ја чуствувам тагата од оние што плачат.....значи се е до свеста..

Ако ме прашате лично..јас мислам дека тие што плачат имаат помала самоконтрола...затоа што немора да плачеш за да ја искажеш тагата!!!
 
Член од
18 ноември 2007
Мислења
609
Поени од реакции
41
Јас сум плачка и за радост и за тага ,ама не се чувствувам пријатно кога заплачам пред други особено пред тие кои се причина за тоа .Тогај се чувствувам слабич и не си ја бендисувам оваа особина ама тоа е тоа .
 
Член од
20 ноември 2008
Мислења
6.104
Поени од реакции
2.514
не сум плачко нормално :nenene: и многу ми е глупо ке ке видам некој да плаче:nesum:

 

Филозофка

Amelie Poulain
Член од
21 јануари 2009
Мислења
1.680
Поени од реакции
524
Според мене плачењето нема врска ни со храброст ни со понижување...

Значи според мене плачењето е начин на искажување на депресија или тага(по некоја личност и сл.)...

Така да јас на пример не ја искажувам тагата преку плачење...а сепак можам подолго да ја чуствувам тагата од оние што плачат.....значи се е до свеста..

Ако ме прашате лично..јас мислам дека тие што плачат имаат помала самоконтрола...затоа што немора да плачеш за да ја искажеш тагата!!!
И јас исто вака реагирам
 

Mind In Motion

Smirking Revenge
Член од
29 мај 2007
Мислења
816
Поени од реакции
46
Плачењето е како војна. Not to see what is right, but what is left. Тоа го сфатив од последното плачење пред 1 месец. Видов што ми остана. Не е ни храброст, ни некакво понижување. Има моменти кога сите подлегнуваме на нашите натрупани тежини.:smir:
 

Smile=)

културно-вулгарна
Член од
13 октомври 2008
Мислења
510
Поени од реакции
27
Според мене плачењето нема врска ни со храброст ни со понижување...

Значи според мене плачењето е начин на искажување на депресија или тага(по некоја личност и сл.)...

Така да јас на пример не ја искажувам тагата преку плачење...а сепак можам подолго да ја чуствувам тагата од оние што плачат.....значи се е до свеста..

Ако ме прашате лично..јас мислам дека тие што плачат имаат помала самоконтрола...затоа што немора да плачеш за да ја искажеш тагата!!!
Same here.. :smir:
 

Kajgana Shop

На врв Bottom