Плачењето, храброст или понижување?

[elena2402]

zavisi koja e pricinata-ako e glupava ili zaradi precuvstvitelnost zaradi ljubov,prijatelstvo ili zaradi toa sto nekoj jadel "burek" za vas pozadi grb ..togas e ponizuvanje,a dokolku e dovolno dobra pricinata(nema da nabrojuvam primeri oti se epten tazni)-togas e opravdano.

 

[Slatka mala]

Во никој случај плачењето пред друг не го сметам за понижување без разлика која е причината што го предизвикала. Сигурно нема да е некоја глупост штом сум пуштила солзи за тоа. Постојат работи кои не погодуваат независно дали се работи за среќа или тага и во тие моменти солзите сами навираат. Не се може ништо против тоа.
Тоа е начин на изразување емоции и нема зошто да се срамам затоа што тоа не сум го направила сама дома затворена во четири ѕида, туку сум дозволила да се случи пред некој друг.
Ми се случило да се расплачам пред други луѓе и не ми е тешко или па нешто мака поради тоа. Се десило-се десило. Не сум направила некој злочин.

 

[black angel]

jas cesto placam a obicno placam koga epten sum iznervirana ili nesto mn me boli

 

[dejan_k]

понижување не!храброст не!можеби е потреба да се исплачеш пред некого!
јас не се срамам да кажам дека плачам!но досега никој го нема видено тоа како изгледа!најверојатно затоа што не сакам луѓето да ме сожалуваат!

 

[FrAnKEnsTEiN]

Како може да се лепат такви глупави етикети бе?!
Ваљда плачењето е природен човечки процес!
Да не изигравам сеа тука некој иноватор на топла вода!И јас порано мислев дека е кукавички да плачеш па не дај боже да те види некој!ууу тоа било резил невиден!Ваљда е процес тоа или индивидуално е ама не е никаков грев ниту пак срамота ако осеќаш потреба да се исплачеш па макар и пред луѓе!Најчесто не го правиш тоа пред непознати бидејќи такви се луѓето се ситат на туѓа болка!Некако се олеснуваш кога ќе се исплачеш,целиот бес целата тага па и болка како да излегува од твојот организам во тој момент иако знаеш дека само психички е сето тоа меѓутоа сепак на некој начин е убав тој момент!

 

[BiG_kIsS]

Не е понижување во никој случај.... Многу пати ми се случило да плачам пред други луѓе и ич не ми е гајле што мислат они... Ако сакам да плачам, ќе плачам, и никој нема да ме спречи во тоа.... И да не сакам да заплачам неможам, солзите сами си течат.... Ако мислат дека сум лигла или плачка нека мислат, јас битно ќе си олеснам.....

 

[**KukLi4ka**]

Nikogas ne placam pred luge...si placam doma ..sama..zatoa sto javnoto placenje za mene ne e voopsto cin na pokazuvanje hrabrost,bas naprotiv e cin na pokazuvanje slabost,koja vo poveketo situacii lugeto znaat da ja iskoristat za ostvaruvanje na negativni celi!..Krajno ponizuvanje definitivno!sosema pogresen nacin za iskazuvanje na emocii...

 

[vlatkolik]

Не е срамота за заплачеш,срамота е да натераш човек да заплаче!

 

[G@rfielD]

Воопшто не е срамота да заплачеш. Напротив, треба да имаш храброст да го сториш тоа. Плачењето е природна работа и не се бега од тоа. Сеа нормално, има некои кои не признаваат дека плачат, али тоа е тоа toeto

 

[BiG_kIsS]

Мене ми е глупост тоа што некои не сакаат да заплачат пред други? Или некои што се силат дека се многу силни а после на само плачат.... Мене ми е тешко да плачам сама бе... Ми треба некој до мене.... Стварно неможам да ги сфатам тие што плачат сами... Ќе се исплачат и после ко нишо да не било, епа било, ти се повредиле чувствата и мораш некако да се испразниш, ама сама..... не...

 

[Vasche]

Да плачам.И не ми е срам кога тоа ке се случи.Ако веке ми дошло занчи има зошто.А за тој што ке ме гледа..тоа е негово што ке си помисли.А иначе немам намера со тоа да добијам или извлечам нешто до него.
А инаше плачам пред другарки,пред мајками, и сама.ама под еден услов. ДА ИМА ДОБРА ПРИЧИНА ЗА МОЈАТА ПЛАЧКА

 

[Saladin]

Плачењето како смеењето и лутењето не спаѓа во ниедно од овие две. Тоа спаѓа во начин на изразување емоции.

 

[greenleaf]

ne e sramno da places ama sramota e za masko da place u javnost a i za koj i da bilo....slabost
ako ti se place doma pernicata i placi ili so brat/sestra ili blizok

 

[Фокси]

Не треба да се плачиме за се и сешто.Барем во јавност можеме да ги задржиме емоциите.Некако не изгледа добро ако некој нон-стоп плачи за глупости или е многу чувствителен.Посебно ако плачиш за дечко,стварно е понижување.

Ако се случи нешто лошо не би требало да ги чуваш емоциите во себе и да ги притискаш подобро е да се испразниш но само ако навистина има потреба.Не да плачиме за некои глупави работи пред другите.Посебно не пред тој што не натерал да плачиме.
Тоа ја искажува нашата слабост кои некој ќе ја искористат,а потоа дури и ќе не исмеваат

 

[Маск]

Placanjeto e ponizuvanje,ama ponekogas i hrabrost.......:baeh: