Интервју со македонската ѕвезда, Сунѓерот Боб
Како ја минувате есента? Работите ли нешто или уживате со семејството?
Во животот е важно да се има баланс. Иако музиката ми е прва љубов сега семејството го ставам во прв план. Дома ги полнам батериите за нови проекти за кои ќе слушнете во најскоро време. Едноставно не можам да не работам. И кога сум дома мозокот ми работи. Таков сум дишам за музиката!
Колку семејството и работата бараат откажувања?
И семејството и работата бараат многу откажувања. Најважно како што напоменав е да најдеш баланс. Да не трпи многу ни семејството ни музиката. Сепак мора да им се посветиш максимално и на работата и на семејството.
Кои се вашите идни планови?
Работам на еден проект кој е различен од се што досега сте слушнале од мене. Но се уште е рано да откривам детали.
Како ја оценувате состојбата на музиката во Македонија?
За разлика од кога јас почнував имавме великани како Куку Леле, Ристо Бомбата и Кучешка Тенија, Ластовица, Дарио и Миг 21, Студени Нозе... Да не ги набројувам сите, ќе заборавам некој. Таквата силна конкуренција те тераше напред, да се трудиш да се истакнеш. Денес нема вакви великани на музичката уметност. Но сепак има и млади надежни пејачи со ангелски глас. Само радијата треба да им помогнат. Има квалитетна македонска музика, но нема начин да допре до публиката.
Има ли некои промени во звукот на новиот проект на кој работите?
Се разбира. Сакам да еволуирам како уметник. Најголема заслуга за тоа имаат Григор Копров и Дарко Димитров со кои соработувам веќе 20 години. Тимот што победува не се менува хехе. Тие најдобро ме знаат и знаат која песна е за мене.
Колку е тешко да се биде ѕвезда во мала средина?
Јас сум нормален човек. Одам во продавница, чекам на ред во банка, обожавам да одам на пазарче да направам муабет со пазарџиите, во старата чаршија да пијам чај, да седнам на ќебапи кај Алмир. Понекогаш ласка кога ќе те препознаат на улица.
