Македонските презимиња

Член од
14 јуни 2014
Мислења
65
Поени од реакции
84
Vo vrska so Polskite preziminja...ne navleguvame vo toa zosto postojat eden kup pisani dokumenti za,na pr.Poljacite i nivnite preziminja,a nema nikakvi naodi za toa kako se imenuvale nasive ovde vo Makedonija,ili ima,ama se odneseni po beliot svet,i sega treba nekoj da istrazuva,ama jas bi prasal,ako poljacite imale preziminja na -ski uste vo 13-ti vek,a nie,neli sme nemale,objasnete mi gi preziminjata,sepak bile preziminja,dali se rabotelo za geografska odrednica ili ne,na Joakim Osogovski(XI-ti vek,poveke pisani rakopisi),Prohor Pcinski,Gavril Lesnovski,Jovan Rilski,pa i drugi prosvetiteli(Kiril i Metodij Solunski-IX vek,Kliment i Naum Ohridski-X vek?Ako se sirelo slovenstvoto na sever od ovde,zosto ne bi se prosirilo,odnosno prifatilo i imenuvanjeto od ostanatite Slovenski narodi?
 
Член од
13 јануари 2015
Мислења
143
Поени од реакции
54
Но, мое мислење е дека според нашите јазични правила нелогично е дуплирање на наставките, поготово што наставката - СКИ скоро секаде каде што означува припадност е застапена без буквата “В“. Затоа и го застапувам тоа мое мислење.
А во Полска баш ме заболе како се презиваат, знаеш?
Логички е така "ов" треба да отпадне, ова е тенденциjа и во српскиот jазик, било Крстевик сега е Крстик. Но ке има еден период на неjаснота, примерно читам една колумна за вашиот министер Попоски еден пат Попоски, два пати Поповски мене ако прашате наjлогично е да биде направо Попски, а Груевски Груjски.
 
Член од
8 ноември 2008
Мислења
2.172
Поени од реакции
1.265
Не е тенденцијата во Србија таква. Подеднакво се застапени и едниот и другиот пример. Се зависи кој како е запишан во матичните книги...
 

Беркут

Мрчатор
Член од
12 април 2010
Мислења
10.027
Поени од реакции
14.947
Извадок од Локов: Легенди, преданија, вистини

Во опширниот пописен дефтер од 1583 г. се запишани овие лица:
Младен Петко, Неделко Петко, Пејо Богче, Михо Стојко, Петко Ѓорче, Ѓурсан (Ѓурчин) Петро, Петко Стојко, Стојко Грдан, Пејо Тодор, Димитри Поп....

Од тоа се гледа дека немало -ски/-ов/-ев во нивните презимиња. Па дури и -иќ.
Овие додавки се од 19-ти век најверојатно.

Излегува дека вистинските македонски презимиња ги имаат македонците од Албанија. Останале имуни на додавките.
 

Коловрт

Озимандија
Член од
12 април 2010
Мислења
4.015
Поени од реакции
9.164
Ова впрочем најверојатно не се ни вистински презимиња, туку само патроними, т.е. таткови имиња. Не знам во кое место се попишани овие луѓе, но можно е Младен Петко и Неделко Петко да се браќа и да имаат ист татко - Петко. А татко им да е Петко Ѓорче, што ќе рече Ѓорче им е дедо. Ова било практитка при турските пописи, и вистински презимиња кои се наследување со поколенија биле реткост. Вака се` до XIX век.
 
Последно уредено од модератор:

Беркут

Мрчатор
Член од
12 април 2010
Мислења
10.027
Поени од реакции
14.947
Па добро, реално немало верзии на -иќ, -ов, -ски во тоа време. А денес во Албанија се официјални презимиња. Мислам во таа верзија.
 
Последно уредено од модератор:

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.498
-иќ, -ов, -ски : се суфикси за припадност, практично не менуваат ништо повеќе отколку граматички контекст на (през)името, од Младен Петко во Петков, Петковски, Петковиќ итн. итн.
Скоро секаде името на некој предок било пресудно за дефинирање на фамилијарното потекло или пак селото - локација на првата евидентирана единица од таа фамилија.
Исто така често земани биле и застапените професии од тоа време, па ете го Даскалов, Попов, Овчаров.... и сл.
Поретки се надимаците, но исто така присутни.
 

proud_89

Legenden sterben nie!
Член од
17 јануари 2011
Мислења
147
Поени од реакции
87
Во Охрид голем дел од презимињата немаат ниту -ов, ниту -ски, ниту -иќ. И како што напиша некој претходно, претежно дефинираат професија, фамилијарен прекар или местоположба(пр. Каневче - кај Канео). И уште еден интересен податок, дека има презимиња што се земале од женското.(пр. Ангеличин)

Интересно да се спомене за пливачката легенда Александар Леко Радич (Презимето му е Леко, а Радич(не „иќ“) е добиено од Радичевци - фамилијарно, т.е. тој бил Леко од Радича(таткото) ;)

П.С. Заборавив најакото
Ристо Узунче(од Узунчета) - подоцна Христо Узунов
 
Последно уредено:

Щипянецъ

македонски Бугарин
Член од
21 декември 2011
Мислења
1.378
Поени од реакции
544
Не е од узунчета, а од турскиот збор "узун".
 
Последно уредено од модератор:
Член од
7 октомври 2008
Мислења
222
Поени од реакции
193
И јас лично сметам дека наставките на презимињата: ов, ев, овски, оски, овиќ... се креација од понов период(ама кој???). Порано се велело Младен син на Петко, внук на Ѓорче... Что се однесува до денешните наставки на презимињата и во Украина ги има секакви:
 

Щипянецъ

македонски Бугарин
Член од
21 декември 2011
Мислења
1.378
Поени од реакции
544
Повеќето од постарите украински имиња се според руската традиција: второ име (од таткото) е на "ич", а презимето на "ски" (при во географска смисла како Оболенскиј - исто како кај бугарските презимиња) или "ов / ев". "кo"/"ок" е традиционално за Украина.
 
Последно уредено од модератор:
Член од
8 мај 2005
Мислења
542
Поени од реакции
76
јас лично сметам дека наставките на презимињата: ов, ев, овски, оски, овиќ... се креација од понов период(ама кој???).
теа суфикси се многу стари, има ги во словенските и во балтијските јазици.
Суфиксите -av-ītjo- во балтијските јазици (пруски: Gorowyten, Wоуsewite; западнобалтијски: Зѣбрович ((*Zebr-av-īt-) од XIII в., Корковичи, Таисевичи) се паралел на словенските -ov-itje-. Види А. Непокупныј, Суффиксальное сочетание -av-ītjo- в западнобалтијских јазыках (1987).
Т.е. тоа се стари патроними, кои се фиксирани и во топонимијата. Во повеќето слов. јазици -itj станува -ic (Петрович, Попович и т.н.)

Во РМакедонија нај-известниот пример е денешниат Радовиш (старо Радовишт: 'τὸν Ραδόβιστον' во грамота на Василиј II од 1019 г., 'писати оу Радовиштих'' во грамота на Стефан Урош од 1361 г. и т.н.), од патронимот *Радовишти (*Rad-ov-it'), од лично име (ЛИ) Радо.

Исто:
- кочанското село Видовишта, Видовиште (Вид-ов-ишти) од ЛИ Видо, со паралели во српските Vidovići, чешки Vidovice,
- пехчевското с. Трабатовиште (*Трѣбот-ов-ишти) од ЛИ Трѣбота <-> српското Треботић и чеш. Třebotovice,
- битолското Маловишта од ЛИ Мал,
- струшкото Моровишта, Морòишта (*Моровишти) од ЛИ Моро, т.е. грчкото Μαῦρος ('црн') <-> српското Morović, и др. Види Ив. Дуриданов, Значението на топонимијата за етническата принадлежност на македонските говори (1996)

Порано се велело Младен син на Петко, внук на Ѓорче...
да, така е било за по-обичните луг'е. Исто така во првите векови на турското владичество, кога грчката црква и грчките црковни имиња уште не се били доминантни, се били многу распространети имиња со заклинателен характер, со префикси Рад-, Драг-, Стан-, Добр- и Брат-. Види ја табелата со статистиката на Хр. Гандев во гл. II. Из живота на оцелелите поколенија:
За XV век во Битолско и Костурско, од 7250 имиња 1211 (16.7%) се со префикси Рад-, Драг-, Стан-, Добр- и Брат-. Во Кукушко-Демирхисарско од 2002 имиња 38.1% се со Рад-, Драг-, Стан-, Добр- и Брат-. А во Софиско се дури 69.8% (нема ги толку грчките Васил, Ѓорги, Димитар и т.н.)
 
Член од
8 ноември 2008
Мислења
2.172
Поени од реакции
1.265
И многу од личните средновековни имиња биле со суфикс -иш, -аш, -ош, -уш. Така на пример, браќата на Крале Марко биле АндреАШ, ИванИШ (и Димитрија), имаме име ПетрУШ, ПантУШ и сл.
Тоа е или варијанта на оние суфикси кои во другите јазици завршуваат на “С“ (Андреас, Иванис, Петрус, Пантус,) или пак тие се варијанти на оригиналот на “Ш“ :) Кој ли го знае? :)
 

OmarSpears

Stelar
Член од
11 декември 2009
Мислења
1.362
Поени од реакции
3.115
Која e финтава - пресно мажениве девојки кои го земаат презимето од сопругот го земаат во машки род ?? Ептен глупаво ми звучи и не, НЕ звучи американски воопшто .. :tapp:

пр. Александра МирческИ (Мирческа правилно)
 

Kajgana Shop

На врв Bottom