Не бива и од овие работа како што гледам, за жал. До толку да си тврдоглав и да одиш со глава во ѕид за една за секој нормален небитна работа и проблем кој воопшто никој од нас не не засега, дури до таков стадиум да ѓи вреѓаш и етикетираш сите што ти кажуваат добронамерно е одлика на самобендисаност и ароганција и е ужасно лоша одлика за некој кој би требало да биде нова свежа крв во политиката.
А и страшно е колку се промашува поентата на замерките упатени кон Апасиев и Левица. На никој не му е гајле за спорот со Палестина и Израел, на 99% кур ги боли и за ционистите и за муслиманскиот гамад таму. Имаат еден куп реални проблеми на кој во моментов можат да поентираат посебно што се ближат и локални избори, тие со вакви глупости иритираат потенцијални гласачи. Плус, зборува за тоа на каков начин ја доживуваат политиката, нерационално, пристрасно и емотивно. Ама ароганцијата е заебана работа „што ве ебам сите бре, ќе навивам за Палестина поради тоа што сум левичар, па ако треба ќе го игнорирам фактот што само радикални исламисти ги поддржуваат и ако треба ќе ги споредувам ВМРО со терористите Хамас кои напаѓаат подмолно и се кријат помеѓу цивили и слични се со УЧК во секоја смисла, само по мое да е.“
А безвезните споредби со нас се уште еден друг случај, гледање црно и бело на политиката. Никаква врска нема тоа што се дешава таму, со нашиот случај. Ние сме биле Палестинци, Израел биле Грција, Бугарија и Албанија.
Како мали Џокица замишла свет.
Им се дава конструктивна критика за да не пропаднат како жетон и станат сериозен фактор, ама ако се толку арогантни тогаш нема што да се прави друго.