Кој и зошто ја присвојува Мара Бунева

N

n/a

Гостин
Imase povekje lugje druze, ne se sekiraj ti. Setaa i komitite...i od Karpos III vidov maalski pretstavnici...i nekoi drugi grupi.

Centralno koordiniranje nemase-radi pusti cpiuni.

Ama ako se doteraa od nekade bnd-ovcite...ke skoknea edno 50-60 dusi odma sto ke vikaa po tel. Barem uste dva pati po tolku.
 
Член од
9 март 2007
Мислења
1.263
Поени од реакции
219
Абе вие не сте ли в траур?
Изглежда б'лгарите почитат повече м'ртвите.
Тук в цјала Б'лгарија хората спират да видјат новините от Скопие. Сите се в'лнуват от катастрофата на вашија хеликоптер и с'чувстват за загиналите, вие си мислите за глупости.
Абе какви лјуде сте?
 
Член од
14 октомври 2007
Мислења
0
Поени од реакции
0
Поклон!

Героите никога не умират!
 
B

Borg_Drone

Гостин
Хех Зевсус

Тогаш како македонскиот народ уште го памети Јане Сандански ;)?
 

Serpico

Сковинистратор / I'm Batman
Член од
25 јануари 2007
Мислења
11.166
Поени од реакции
691
Абе вие не сте ли в траур?
Изглежда б'лгарите почитат повече м'ртвите.
Тук в цјала Б'лгарија хората спират да видјат новините от Скопие. Сите се в'лнуват от катастрофата на вашија хеликоптер и с'чувстват за загиналите, вие си мислите за глупости.
Абе какви лјуде сте?
Немој да ги спомнуваш нашите херои! Ебате, и нив свеќа да им палите ќе дојдете до година... Во срце ги носам и вечно ќе ги паметам. Токму за нивна слава, нема да дозволам НИКОЈ да ми ја ебе земјава. Јасно?
 
Член од
17 март 2005
Мислења
11.493
Поени од реакции
1.584
Ако не ги почитуваме своите, некои други ќе ни ги присвојуваат.


" Македонци! Главата горе, бидете горди што меѓу нас има подготвени за жртва, дури гори свештениот копнеж за слобода! "

 

Klin

Колце
Член од
6 јануари 2014
Мислења
4.395
Поени од реакции
7.839
Внуката на Мара Бунева: Кај нас дома не се зборуваше на бугарски јазик!

Страшно сум револтирана од многу невистини што деновиве се изговорени и напишани за Мара, чиј подвиг и по осумдесетина години предизвикува расправии и делби меѓу Македонците, вели Анче Герасимовска, внука на Бунева од нејзината сестра Ленка. Интервјуто со неа е објавено во 2007 година во весникот „Утрински весник“. Расправии и делби за Мара Бунева имаше и вчера во Скопје.


Судбината на семејството на Мара Бунева, атентаторка на Владимир Прелиќ, е трагична како и на многу други македонски семејства, кои, подложени на страшниот притисок на пропагандите и борбата за егзистенција, се растурале по светот и понекогаш се вклучувале во спротивставените завојувани страни, кои не одбирале средства за да остварат влијанија на македонските простори. Кога ќе се слушне приказната за Буневи, изворно кажана од човек на семејството, изгледа сосема поинаку од онаа што и ден-денес сакаат да ни ја сервираат определени кругови.

Животната врвица на секој нејзин член е слика и прилика на трагичните македонски судбини, кроени и прекројувани од српски, бугарски, грчки и којзнае какви други пропаганди. Страшното време, војните и окупациите, шесте деца на тетовецот Никола ќе ги одведат на разни страни. Најстариот брат Борис ќе стане бугарски офицер, помладиот Лазар ќе влезе во српската војска на Кралска Југославија. Најстарата од четирите сестри Мара, родена во 1902 година, животот ќе го заврши откако ќе го изврши атентат на 13 јануари 1928 година. Една година помалата сестра Ленка ќе остане во Македонија, најмладата Вера ќе се омажи и ќе замине во САД, а четвртата сестра Нада ќе почине многу млада, на 18 години, истата година кога е убиен Прелиќ.

„Не е вистина тоа дека во нашето семејство се говорело бугарски, како што тврдат некои. Мојата баба никогаш не сум ја слушнала да каже ниту еден збор бугарски. Многу добро се сеќавам на неа. Мајка ми од Скопје ќе ме испратеше за Тетово со малиот воз, кој патуваше девет часа, и јас кај неа ќе останев цело лето. Не паметам да ми прозборила бугарски збор“, вели внуката на Мара Бунева.
„Тетка ми Мара кога ќе работела низ куќата во Тетово, секогаш пеела песни за Гоце Делчев, за Јане Сандански и плачела. Им се восхитувала на македонските револуционери. Се раскажуваше и тоа откако го извршила атентатот, кога лекарот од Белград ја прашал зошто го убила Прелиќ, му одговорила - за Македонија. По атентатот моите домашни ги уапсиле. Во затвор бил и дедо ми и татко ми. Татко ми го пуштиле брзо, а дедо ми го задржале 7-8 месеци“, раскажува Анче Герасимовска.

Преземено од „Утрински весник“, 11 март 2007 година
 
Член од
26 јули 2013
Мислења
287
Поени од реакции
179
Тоа бугарин, бугарка,беа окарактеризирани многу личности кои ако може така да се изјаснам им сметаа на комунистите при воспоставувањето на својата власт.

Најголемата причина за тоа е фамозното доаѓање на Ванчо Михајлов во 1944 година кога веќе Македонија имаше поголем број на ослободени територии, а неговата цел беше диригирана од фашистичката клика која му даде за задача да формира квислиншака држава на територијата на Македонија.

И од тука водат корените на цела омраза кон личностите кои биле дел од македонското национално будење,водејќи се од логиката дека ако преседателот на ВМРО, Михајлов е продадена душа и профашстички агитатор тогаш мора да се такви и сите оние кои припаѓаат на таа партија условно речено, не размислувајќи притоа за карактерот на македонската борба и политичките и опшествените услови во кои што таа се создавала.
 

Klin

Колце
Член од
6 јануари 2014
Мислења
4.395
Поени од реакции
7.839
Темата ќе оди малку офф...ако Југославија во тој период, на ова поднебје имала намера да опстане, најверојатно тоа била цената. Не само на припадниците на ВМРО, туку и четниците, усташите, балистите, санџаклиите.

Сево ова од денешна гледна точка изгледа сосема поинаку, за разлика од тогаш. Не ги оправдувам затоа што тука се Ченто, Карангелевски, меѓутоа сметам дека сум објективен.

Тој момент каде постапките на Мара Бунева, врховистичката пропаганда ги канализирала кон својата подла политика кон Македонците е сосема друга работа. Пред се' Бунева, самиот акт е против окупаторски, ослободувачки, револуционерен, може да се окарактеризира во било кое од наброените, но по ниту еден основ нема бугаромански карактер.

Aко се надополни и изјавата на нејзините потомци која ја постирав, сосема јасно е дека нео-врховистите сеуште сонуваат за Санстефански Бугаристан.
.
 
Член од
26 јули 2013
Мислења
287
Поени од реакции
179
Точно, јас ќе ја кажам мислата на амасадорот Ристо Никовски која воедно е и наслов на една негова колумна која што излезе во вчерашниот број на весникот вечер ако не се лажам и вели: "Бугарија сака да не посвои, а не сме сирачиња".

Македонското движење нема ни еден елемент бугарски во себе. Точно Бугарија условно речено помагала до некаде,односно јас би рекол дека таа го користела поробениот македонски народ за свои цели, а не помагала чисто од филантропски карактер. Ова мислам дека и врапците го знаат но сепак не можам да разбера како во Бугарија уште на големо се дискутира за Сан Стефанска Бугарија кога веќе тоа нешто е мит мртов век век и 32 години.

За историјата да се разберe треба да се прифати онаква каква што е без оние романтични верзии на Бугарија, Србија или Грција или кој и да било друга држава. На крај краева како може некој да се смета за бугарин односно, во случајов бугарка, кога последните зборови и биле "Умирам за мојата татковина Македонија"?
 
Член од
8 ноември 2008
Мислења
2.172
Поени од реакции
1.265
Ако била жива и во Втората Светска Војна - Мара ќе тепала со исти жар и Бугари без никакви сентименталности и филства кон нив. Тоа е она што некој никако да го свати...
А можеби ќе земаше и боречка пензија или ќе беше некаков функционер во СФРЈ :)
 
Член од
18 февруари 2012
Мислења
1.273
Поени од реакции
930
точно јас ќе ја ка\ам мислата на амасадорот Ристо Никовски која воедно е и наслов на една негова колумна која што излезе во вчерашниот број на весникот вечер ако не се лажам и вели"Бугарија сака да не посвои а не сме сирачиња".Македонското движење нема ни еден елемент бугарски во себе.Точно Бугарија условно речено помагала до некаде,односно јас би рекол дека таа го користела поробениот македонски народ за свои цели а не помагала чисто од филантропски карактер,ова мислам дека и врапците го знаат но сепак не можам да разбера како во Бугарија уште на големо се дискутира за Сан Стефанска Бугарија кога веќе тоа нешто е мит мртов век век и 32 години.Ние многу патиме од искривување и идеализирање на нашата историја.За историјата да се разбера треба да се прифати онаква каква што е без оние романтични верзии на бугарија србија или грција или кој и да било друга држава.на крај краева како може некој да се смета за бугарин односнои во случајов бугарка кога последните зборови и биле `Умирам за мојата татковина Македонија`.
прво не се и последните зборови бидејќи умира еден ден подоцна од рана. српскиот полицаец кој прв доаѓа на местото ја прашува зошто го направи тоа и таа му одговара. Поради мачењата кои тој изврши над моите браќа студенти. Бидејќи сакам својата татковина. не споменува ниту македонија ниту бугарија. Нормално роднините и кои цитирате да негират дека имала бугарско с'мос'знание, вие на мртов човек споменикот Рушити на живите ли ќе простите!?
 

Klin

Колце
Член од
6 јануари 2014
Мислења
4.395
Поени од реакции
7.839
Точно, но тоа пак не значи дека своето делување пак било во контекст на бугаристанската пропаганда, едноставно така било канализирано.

Во секој случај само една констатација може да прозилезе, а тоа е дека се борела против макеоднскиот окупатор, а во тој контекст, подоцна исамите бугаристанци се ставаат.
 
Член од
18 февруари 2012
Мислења
1.273
Поени од реакции
930
Точно, но тоа пак не значи дека своето делување пак било во контекст на бугаристанската пропаганда, едноставно така било канализирано...во секој случај само една констатација може да прозилезе, а тоа е дека се борела против макеоднскиот окупатор, а во тој контекст, подоцна исамите бугаристанци се ставаат.
Гледам ништо не знаете за целата фамилиа на Бунева . Тато и е околиски раководител од ВМОРО и градоначалник во времето на бугарското управување во првата светска војна , след српската окупација лично носи архивата на ВМОРО во софија и се враќа во тетово.Изпрашта син во бугарското училиште во Солун и потоа го праќа да заврши воена академија во софија каде станува офицер . Неговиот пример следува и Мара Бунева која доаѓа во софија и завршува универзитет и станува член на организацијата мажи се за бугарскиот офицер и прв другар на брат и . по скопскиот судски процес и маченето на студентите добива задача од организацијата да убие прелич , разведува се и заминува за скопје и врши атентатот. по атентатот е убиен братовчет и во Битола а семејството и е уапсено ( потоа пуштено од притвор ) . Брат и се жени а кум му е лично Иван Михајлов . меѓу друго тој и учествува во собранието на кое е избран Иван Михајлов .
По 1944 година комунистите го праќаат во концетрационни кампот Белене по смртта на Сталин добива амнестија и е пуштен во 1953 , неговите другари во македонија немаат таква среќа убиени се по наредба на .......... (нема да ги пишувам дека ги славите како херои)уште1944 како вмровци
По смртта на Бунева се создаваат многу здруженија со нејзиното име како во бугарија така и канада.За Мара Бунева има песна која сигурно не знаете ама нема да ја пуштам за да не ме обвините дека ширам великоб'лгарска пропаганда .
 

Klin

Колце
Член од
6 јануари 2014
Мислења
4.395
Поени од реакции
7.839
ЛУДОГОРЕЦ: И сега според тебе во услови на немање сопствена држава, македонскиот народ асимилиран од велико бугаристанската пропаганда, се школува на бугарските егзархиски штколи, на бугарски јазик, од немај каде, и според тебе тоа ги прави бугари?!?

Еве сега, после толку се обидувате на основа на тогашните манипулации да не негирате како народ, правите симетрија со нас, а во суштина сте обични татаро-монголци...
 

Kajgana Shop

На врв Bottom