Мизерија па мизерија, знаеш ли воопшто што означува тој збор?
Имено, тој означува екстремно патење, тага и жал, и/или состојба која ги предизвикува овие емоции.
Што е најстрашно, ти социјалните контакти ги подведуваш под заеднички именител со мизерија?!?
Свесна ли си ти воопшто дека човекот е социјално битие како и сите други примати кои живеат во групи и тешко можат да опстанат надвор од нив подолг временски период, спротивно на оние животинки кои целиот живот можат да го поминат во осаменост (и уживаат во тоа) ?
Зошто на врв на јазик и на тебе и на другите веднаш ви се кафаните и обложувалниците, не размислувате дека се затворени и театрите, кината, дискотеките, а да не зборуваме за концертите и спортските настани. Токму овие (и некои други) случувања, во голема мера, зависат од интеракцијата на луѓето кои присуствуваат на нив, без разлика дали ги познаваме или не.
И секако дека има исклучоци, само не можам да сфатам како кога ќе се спомене социјален живот, тоа веднаш ви алудира (на некои тука, што очигледно го немаат, зошто инаку не би го разбирале и поистоветувале со мизерија) на биртија, на пијанчење, тепачки, омраза, дегутантност...
Уште малку социјалниов живот од што е мизерен ќе почне да предизвикува и изумирање на пингвините на Антарктикот...
Како впрочем може да се оправда седењето дома на децата, од оние во градинките, кои единствено таму осознаваат одредени работи за животот за првпат одвоени од семејствата, до оние во училиштата, изгубените спомени (и убави и не толку прекрасни, секако), неможноста да се прослават матури или други настани или барем да се поминат последните училишни денови заедно.
Е тој дел од социјалниот живот, чиј голем (или најголем) дел е гореспоменатото им недостасува на грото од луѓето.
Инаку, кога сме кај зборот мизерија, тој може да означува и беда и/или сиромаштија, па вистинската мизерија во таа смисла тек следи...
И кога сме веќе тука, не ни помислувај на онлајн концерти, филмови и слично нео-форми на социјализирање, затоа што кога некои од најтешко погодените од нас ќе немаат средства да ја платат сметката за интернет и телефон, ќе мораат во истиот момент и без одлагање, колку и да сакаат или не да заборават на секаков вид контакти со оние што ги знаат и со она што ги интересира за одреден (подолг) период, зошто нели следат нови бранови, нови затегнувања на мерките, во природата не демнат нови поопасни, напредни предатори...
Јас, искрено, поддржувам мало вртење и пренасочување кон себеси, кое некои од нас и го направија во овој период, навистина во некој период од животот сите имаме потреба да останеме сами и да преразгледаме и преосмислиме некои есенцијални работи.
Како и да е, на некој начин, еднаш ќе мораме да се вратиме во животот, оној колективниот, така што овие мерки, апсолутно, и не се толку проблем ако застанат сега, или еве на есен, проблем е што мораме да го прифатиме "новото нормално"...
Од друга страна е економската пандемија многу пострашна.Еве во комшии брачен пар со две деца останаа без работа и сега?Дали можиш да сватиш во каква ситуација се многу љуѓе во државава?
