Колку често и за што најчесто се карате со партнерот?

[The`bItCh]

Дали некогаш ви изгледа дека не може да помине ден без да се искарате со партнерот за било што?

Најчесто за некои несврзани глупости, некои глупи зборови кажани во глупо време - момент на нервоза..
Дали некогаш ви се случило да помислите дека вие премногу бурно реагирате и дека вие сте криви за се, дека партнерот е во право, дека вие пламнувате за ситници?
Познавам еден пар, кој имаа периоди на карање секој ден и секој ден го викаа истото „готово е“.. и ден денес се заедно ( скоро 5,5 години ). Ме интересира дали за вас тоа е нормално?
Дали карањето на некој начин ја зацврстува врската или баш се случува она обратното?

Кога сум во врска со некој, никогаш не започнувам кавга, затоа што мразам да се карам - после едно мало карање со партнерот, мислам дека тој не е за мене.. никогаш не ми се десило да го засакам повеќе, стално сме раскинувале.

Како е кај вас? Се карате со партнерот? Колку често се карате? Кои се причините?
Со самото карање вашата љубов се заврстува или не?

Многу прашања наеднаш.. :wink:

 

[ВМРО]

Na pocetok na vrskata, karanjeto e poradi toa sto treba vreme za da se usoglasat karakterite.
Znaci pocnuvam od mene i mojata ljubov .... na pocetokot na vrskata dosta se karavme...za najrazlicni gluposti, toa moze da se rece deka traese edni dobri 5 meseci....toa e koga ke se sretnat dvajca porazlicni karakteri. Dvajcata svativme deka tie 5 meseci mnogu ni ja zacvrstija vrskata i veke 3 godini sme zaedno, a 1 godina ziveeme pod isti pokriv, ne sme vencani a za deca ne razmisluvame. Denes ima karanje, ako moze da se narece taka, od tipot, zasto ne otide do posta da platis, se ti nemas vreme, mrzo edna...i zal se toa se odnesuva na mene ili pa obratno, ma da za mrza ne mozam da si ja napagam ljubenata...da ne gresam dusa.
Kako i da e.... spored mene treba da ima tolerancija od dvete strani za da ne izbijat golemi kavgi.

 

[StormAngel]

Секој со секого се кара, па и со партнерот некогаш се мора.
У такво општество живееме. Некогаш вешто избегнувам, некогаш претерувам ама никогаш досега, фала богу, колку што ја сум запознаен, не сум направил до толку лошо некому(се мисли на партнерот) да му расипам цел ден.
Најмногу што мразам во една врска е карањето, ама не она српското, туку она македонското.

 

[ВМРО]

Најмногу што мразам во една врска е карањето, ама не она српското, туку она македонското.

Podobro kazi balkanskoto

 

[Ptolomej]

Во секоја врска кавгите се нормална работа...не е џабе кажано КО СЕ БИЈЕ ТАЈ СЕ ВОЛИ..хе хе..се зезам...меѓутоа факт е дека ако во една врска е се совршено и нема кавги тоа значи дека нешто ептен смрди во врската и кога тогаш ке излези на видело...иначе од мое искуство знам дека многу често после некоја јака кавга со девојката добивам силна желба за секс(веројатно и таа исто) и обично сексот после некоја кавга е многу појак од обичниот

 

[dajdo]

epa vaka koa bef u vrska epten se karaf karanjeto beshe neizbezno nemozeshe da se zapre sekoj den karanje i vreskanje i urlanje sekoj den!!!! ama mora da kazam deka posle sekoe karanje ideshe i dobar sex ozbilno vi kazuam u ova befme zaljubeni eden u drug mnogu epten ama mnoguu raboti ne delea ona beshe so edno drushtvo ja so drugo ja bef po mnogu losh pat trgnat i mozebi i toa beshe edna od prichinite ama den denes mi e mila i so zadovolstvo se sekavam na karanicite posho uvek zavrshuvaaa so happy end ozbilno

 

[Police]

Ретко

 

[Macedalien]

Кога има потреба не се ни устручувам од правото да се искарам.

 

[Devilish Angel]

Кавгите се нормална работа во една врска, да не се разбереме погрешно не мислам на секојдневни кавги туку повремено, во секој случај се работи за два различни карактери и нормално дека ке дојде до некаква кавга, но ако нема кавги па и не би било баш интересно, пак мислам на тие повремените кавги.
Мразам кавги и расправии, но многу нервозен тип на човек сум, така да често јас сум иницијатор за сите кавги. Но некогаш знам и премногу да трпам што и не е баш така убаво зошто сето тоа се собира и коа ке избувнам еден ден тогаш е крај на врската. Не си ги сакам таквите особини кај мене, но тоа е тоа колку и да сакам неможам да се сменам премногу.

 

[Никола]

Никогаш не сум се расправал со моја девојка.
За да се караш со девојка, значи дека треба да го прифатиш и нејзиниот став за еднакво валиден и потребен да се слушне.
Расправиите со девојката не служат за да се постигне поголемо разбирање или како што е погрешна прифатено дека помага за подобар секс после тоа. Расправиите не чинат. Тоа се бла,бла муабети.
Знам дека јас тоа не го правам. Зошто таа би го правела?
Тоа е завршена врска веднаш. Не толерирам изблици на женски фрустрации и незадоволство.

Напорна е секојдневната работа, човек кога ќе најде време да биде со девојката, тоа време треба да го релаксира, не нервира.
Девојките постојат за да му го направат животот убав на машкото, да му играат, да се галат, сексаат. Не да се расправаат.
Девојките имаат инстинкт да му угодат на машкото, но современото општество го има потиснато тој инстинкт до степен на изчезнување.
Девојката нема потреба да збори многу. Доволно е да е убава. Умешноста на зборување нека остане кај машкото.
Ретко кое машко сака зборлеста жена, а ретко која жена може да биде освоена без зборови.

 

[3PiO]

Нема љубов без кавга. Сега вие не го сваќајте ова буквално и сите да се искарате.
Но во глобала конфликтот значи и дека нешто се случува, значи и напредок. Ако на крај има решение за проблемот се е оправдано!

 

[mary_jane]

нема врска без карање,кое може да биде и здраво за врската понекогаш,зш незнаеш колку сакаш некој,додека не се појави ризикот да го изгубиш,од друга страна пак,не е ок да се расправаш за ситници...сепак не би рекла дека се карам...доволно,тешко е човек да ме налути мене,сепак карањето може да значи и зближување..од некој аспект..

 

[Acid]

Има кавги нормално.

Како и да е, факт е дека сексот после кавга е најсладок.

 

[CopyOfDeath]

НИкогаш се немам карано со партнерката мразам кавги наместо да се карам едноставно се менувам не се смеам и ретко зборувам и одма се примека дека нешо не е ок

 

[Chandler]

Колку и да звучи чудно, до сега НИЕДНАШ не сум се искарал со девојка ми, заедно сме 1 година и 2 и кусур месеца... Не знам, не сум имал причина да и се развикам или некој погрден збор да и кажам, да ја навредам... Не сум нервозен тип, не е ни она, фала Богу. Нормално, имало недоразбирања и некои проблеми во врската ама секогаш сме седнувале и:"Слушај, имам/имаме проблем ваков и ваков, дај да го решиме, ова не чини, вака-онака..." и секогаш низ муабет сме ги решавале тие ствари. И секогаш после тие муабети ми станувала помила и пофина и све... А бе многу си ја сакам, срце е најмило! jea: