Кајгана психолог

[Bodhidharma]

 

[Psyside]

Деконцентрација, слаба меморија, иритација, промени у расположение, постојан замор, спиење по 10 саати и више - не ми се стануе од кревет... сето тоа без посебна причина. Ај на почеток коа првпат ми се појави наведеново имаше причина, ама сеа пак... Се држам колку можам, знам дека е до мене, не е до околината. Барам чаре секој ден, па ќе видиме... Со Господ напред

После јадење ти се приспива обично?

 

[The Vampire]

После јадење ти се приспива обично?

Пааа не баш, рандом ме фаќа замор или дремка. А зошто?

 

[Psyside]

Пааа не баш, рандом ме фаќа замор или дремка. А зошто?

Прати се - ако ти се приспива после јадење најчесто е инсулинска резистетност, која предизвикува депресија, апатија, анксиозност, замор, дроп на енергија итн.

Повеќето го мешаат ова со замор, и дека им се спие, а е тотално различно.

 

[macko i]

Незнам ме мачат мрачни соништа и доста глупости низ нив ко од едне во друг и цел сум не наспа немам концентрација едноставно не функционирам.

 

[Psyside]

Незнам ме мачат мрачни соништа и доста глупости низ нив ко од едне во друг и цел сум не наспа немам концентрација едноставно не функционирам.

Читај постовите горе.

 

[Sungerot Bob]

Незнам ме мачат мрачни соништа и доста глупости низ нив ко од едне во друг и цел сум не наспа немам концентрација едноставно не функционирам.

Горе доле и јас во последниов период имам често лоши соништа и се пробудувам неколку пати додека спијам за да ја сменам положбата на спиење. Пробај со медитација и јога помага. Исто слушнав дека чајот од маточина помага за поквалитетен сон, па вчера за прв пат се напив и можам да кажам дека за 40% имав подобро спиење од завчера. Но на крајот, до некаде квалитетот на сонот зависи и од тоа како живееме. Ако си постојано под стрес, со негативни мисли и често во нерасположение, тоа може да влијае врз квалитетот на сонот.

 

[alterego]

шо знам еве така седам на работа и викам ај веќе преку глава ми е и викам ај ке си пишам овде и последно време се повеќе и повеќе се нервирам и многу работи ме иритираат и лесно ме живцираат и константно сум лут и нервозен онака може уште од поодамна од некои трауми уште од детсвото и така сега во последна време избувнувам многу и се дерам пробувам да се контролирам некад успевам зависи од околностите и од што уствари и зашто ме из иритирало ете така пример ме нервира на работа кога сум (работам во такси диспечер) и нели мора да си фин услужлив културен она муштеријата е у право ама ужасно ме нервира кога ке ми се јави некој мочко или некоја госпоЖа или ''господин'' што реченица неможе да сврзе и да побара такси па треба ја ЦСИ мајами да изигравам па да ги барам по сателит кај се и слично па уште уважени луѓево и навредени со незнаат кај се а ти ги прашуваш и пробуваш да ги услужиш да им најдеш а појма немаат кај се и така некад има посебни врсти на кој мора да им се најде кола и ти вршат ненормален притисок од сите страни а уствари тоа џганот од таксисти неќат да возат и дремат и локаат кафе и слично, башка не дека е испод мене ама замисли треба на приватен телефон да им се јавуваш да го молиш да возат т.е да прават пари да хранат фамилија и они као она дигнати мислиш тебе лична услуга ти прават а тие тешки пропалици со основно или без со најмал IQ и тие ке ми солат памет што како ја демек не си ја знам работата настрана фактот што ги тинтраат премногу и вината паѓа секад на нас т.е диспечерите и така некое гомно кога ке те изнервира онака потсвесно ми се менува бојата на гласот и звучи ко да им го спуштам на тие со се на другата страна од слушалката на телефонот што несмее ама ете потсвесно и фактот што едно нешто не е исправно у фирмава у смисол од столчињата што седиме до телефоните на кој што се работи онака што вика колега "'единственото нешто што треба да работи и тоа не работи"" и има повеќе работа од што треба се зема поголем залак од што може да се проголта и слични срање секоја фирма сум побарал и друга работа али ете јбг конобар не ми се оди не ме бива у носење тацни и слично у сваки случај платата е редовна зависност од колку дена си работел па се јаде некако али многу нервоза носи..тоа така од по скоро од работен сегмент

Сеа малце делови од по одамна од лубовен живот у врска сум 5 години веќе мислам ок е си тече како секоја врска нема некој баш големи караници обично секад се ситници некој ептен глупи ствари ама никад не сме се разделиле..
Е сеа во првите 2 години од врската тогаш беше најубаво мислам сон и така после 1 година небитно како дознав дека е во врска со уште 1 дечко веќе 1 год. и ја конфронтирав и она плачење и све остало и така од љубов незнам ете и реков ондак оди си со него, поентата беше што врската ни почна на заебанција во принцип не сум сакал врски али ај и така како што течеше време од кога се соочивме со фактот дека ме вара прекина било каков контакт со другиот тип затоа што свати дека уствари почнала да ме сака а со другиов незнаела како да мѕ раскине пошто и било жал и слично...
У реду реков 5 години сме заедно помина тоа не ми е сеедно али се деси али кога ке видиш и јас сум исто гомно негде после тоа се оладив и ја изварав со еден дечко да...со дечко затоа што сум бисексуалец ( за тоа покасно) е сеа и јас ја изварав али она до ден денес не знае а искрено ништо не почувствував а незнам ни зашто тоа го направив не беше од одмазда се каам али што е тоа е али сепак сме заедно ја сакам ме сака знам дека не би направила пак такво нешто и така али ете и од сево ова има дел од тие нервози и глупости што ми се дешаваат

Даље фактот што сум БИ тоа многу одамна негде основно коа бев знаев за тоа мислам сега не се збори за тоа е не дај боже тогаш така мирен сум бил од секад многу глупости на моја сметка без другари у основно или лажни другари како и да е не ми беше тоа битно, битно успешно ги криев тоа дека сакам и машки и женски дефинитивно не ми го олесна тоа животот.
Средно се здружив со неколку луѓе не беа баш мое друштво пошто лупаа турбофолк а ја бев повеќе по рок рап така нешто али ај без разлика пак се дружевме.
Имав и еден многу многу добар како другар да го дефинирам од исто место она исти бевме без другари и се погодивме и така отворен беше и праевме глупости и со него го имав онака првото геј искуство да се каже и уште по зближени бевме или така може ја си мислев и после некој 7 години од дружба одеднаш ми избриша од сегде и кога го прашав зашто ми рече си иам свои причини најпосле испадна дека типката што ми се свиѓала овој и фрлил око и се фатиле ( али онака со цел само да ја плесне ама џабе ) и така мене ме избриша и ја со продолжив без него огорчен со некој со кој си се дружел бајаги така може да те заебе за некоја си со не ја ни знаеш нит па он ја знаел без везе не ми беше сеедно али се деси и тоа помина не дека сум заборавил до ден денс али тоа е што е го носам у себе.
Покрај горенаведениот тип после средно останавме тесен круг другари 4-5 вкупно комшиката што сме буквално лепенка и се знаеме од деца.
имаше една од основно уште ја меркав така али у средно дури се најдовме на фејсбук и онака ми се вратија чувствата (да не биде збунувачки ова е пред девојка ми сега веќе имам 26 години) и другариве знаеа нормално дека ми се свиѓа и нормално тинејџери тад муабети колку сакаш башка и со девојчево со ми се свигаше нон стоп се гледавме по нејзина иницијатива и некои слични работи кои очигледно погрешно ме навеле да размислам и да скратам овде девојчево се заљуби во другарот од средно ( кој е бисексуалец исто) и покрај тоа што од почит кон мене неќеше да искочи со неа, пак искочи као ништо не се десило дрн дрн на типката и признав дека ја сакам ме одјеба ме избриша од животот (пак такви срања бришења без објаснување ) и од кога се смири ситуација другарката (оваа шо сме лепенка) она ја ругаше типкава со и се свиѓаше и после извесен период почнаа да се дружат а комшикава да ме лаже као тоа случајно онака се десило и реков ма у курац и ти и она ебете се и избришав јас овојпат се и од другари другарки преку кур ми дојде од лицемерие и срања и искрено не сум пуштил некој во мојот живот да биде нешто повеќе од познаник.
Да тоа време изгледаат на детски ствари али се си има своја тежина во зависност од годините

Фамилијарно знам обично родителите треба децата да ги бодрат во успеси или падови со моите никад не сум се осеќал многу близок секогаш викале учи нели да бидеш подобар од нас да се мачиш ...не се споредувај со други ама кога нема да направиш нешто како што треба они се првите што те споредуваат со други а ти кога ке се споредиш не е во ред онака контрадикторно некое мислење мислам дека никогаш не ме сфатиле или онака да ме пофалат што кога сум бил основно кога си добил петка онака да ти кажат браво сине горди сме или некое слично срање ама реакција која си ја очекувал не била така напротив била МЕХ... и така се до средно трубење и онака ми скисна веќе средното не беше по мој избор до душа никад не сум имал избор ....факултетот го баталив и така едно 20 години не сум добил едно како си те мачи ли нешто од моите и сеа веќе накај 23-26 години почнаа да се интересираат за мојот живот малце касно али ај нека биде не ги презирам или мрзам океј е се сваќам али зашто кога се нема пари правиш дете не едно него две башка ако немаш за кондом сигурно за пелени нема да имаш океј ај...башка нив стрес ми е голем кога ке се вратам од работа и баба ми ( да баба ми ) најверојатно и од дполинителниот стрес од работа наместо да се вратам во нормална опуштена средина дома исто е напукано и оваа старава увек успева да ме на нервира не само мене него сите онака цела фамилија, па до пред некое време имав куче булмастиф сакам животни ипак средно ветеринарно завршив али кучево у ред кучиња што сум ги имал беше милина никад да не ти заржи да не те касне му ставаш рака во уста ја трга главата буквално срце од куче и така од првата година како што го имавме имаше проблем со нозете кривеше па тоа секирации втората година кратко ослепе од некоја инфекција а стално е чувано перфектно дома бањање ова она топ храна и па некој друг проблем и 4-та година доби рак скиснавме по ветеринари биопсии пари давање се да се излечи кучево пошто беше она буквално дел од фамилија и немаше решение беше во болки мораше да го успиеме и тука мислам веќе емоционално ме оштети перманентно си имав некој посебен однос никогаш не беше тренирано ама си знаеше се самото чистокрвна раса со педигре навечер од 2 смена кога ке се вратев онака те осеќа од улциа и лае и доаѓаш до него и почнува да цивка куче од 90кг... онака смешно доаѓа и само прст ми покажував и седнува и чека да го наградиш али ете и он си отиде и сега сеуште кога се враќам од 2 смена гледам надоле у куќата празна чекам да залае ама џабе

и уште ред други работи да не го тупам ова онака беше во кратки црти (има уште многу срања али доста е ова за пример што онака сум поминал за тие 26 години ) само споделив што ми тежеше со години а сум немал со кој да споделам не барам нешто совет него да си олеснам овака ако некој нешто му треба или се наога у слична ситуација слободно нека пише

Си ја отвори душичката [DOUBLEPOST=1518988904][/DOUBLEPOST]Инаку јас кога сум на автобуска со многу луѓе, а фактички чекам сам, без друштво, ме фаќа преголема анксиозност, не можам да ги гледам луѓето, дишат, тегнат цигари, мислам стрес ми е тоа.

 

[alterego]

Си ја отвори душичката [DOUBLEPOST=1518988904][/DOUBLEPOST]Инаку јас кога сум на автобуска со многу луѓе, а фактички чекам сам, без друштво, ме фаќа преголема анксиозност, не можам да ги гледам луѓето, дишат, тегнат цигари, мислам стрес ми е тоа.

Цела 2018 се осеќам како да ми оди надоле, од односи со родители, друштво и што уште не. Некој совет како да се излезе од магичниов круг?

 

[GreatUniter]

Цела 2018 се осеќам како да ми оди надоле, од односи со родители, друштво и што уште не. Некој совет како да се излезе од магичниов круг?

Мора да има појдовна точка на тоа од каде потекнува анксиозноста, што допринело таа да се појави. Ако утврдиш од каде потекнува, полесно ќе се соочиш со „проблемот“ т.е. анксиозноста.

 

[Mario81]

Прати се - ако ти се приспива после јадење најчесто е инсулинска резистетност, која предизвикува депресија, апатија, анксиозност, замор, дроп на енергија итн.

Повеќето го мешаат ова со замор, и дека им се спие, а е тотално различно.

A zosto pricinata ja baras vo navodna fizicka disfunkcionalnost.Da ne slucajno simptomite se od psiholoski karakter?
I ako se registrrira insulinska rezistentnost da ne slucajno taa e posledica na edna dolgorocna psiholoska neramnoteza (anaksioznost)
Barem poslednite 10 godini medicinata vo svetot konecno prifati deka se e psiho-soma.
Koga nekoj nemoze da se spravi so aktuelnite predizvici
umot cesto bara kvazi-resnie,,begstvo od realnosta,vo umisleni bolesti, kako samozastita i pokritije za vistinskite svoi slabosti.

 

[Psyside]

A zosto pricinata ja baras vo navodna fizicka disfunkcionalnost.Da ne slucajno simptomite se od psiholoski karakter?
I ako se registrrira insulinska rezistentnost da ne slucajno taa e posledica na edna dolgorocna psiholoska neramnoteza (anaksioznost)
Barem poslednite 10 godini medicinata vo svetot konecno prifati deka se e psiho-soma.
Koga nekoj nemoze da se spravi so aktuelnite predizvici
umot cesto bara kvazi-resnie,,begstvo od realnosta,vo umisleni bolesti, kako samozastita i pokritije za vistinskite svoi slabosti.

Затоа што ако нивото на гликоза во крв, како и инсулинот ти се нормални во грото од случаите психичата состојба осетно се подобрува, проверено кај многу луѓе + 30/40.

Светот ништо не прифатил, напротив доказите не можат да бидат подалеку од тоа дека се е психа.

 

[Mario81]

Затоа што ако нивото на гликоза во крв, како и инсулинот ти се нормални во грото од случаите психичата состојба осетно се подобрува, проверено кај многу луѓе + 30/40.

Светот ништо не прифатил, напротив доказите не можат да бидат подалеку од тоа дека се е психа.

Na umot sekogas mu treba nekakov dokaz,posebno koga infantilno i narcisoidno brani nekoj svoj apsoluten stav.
Na samosvesta i e dovolen uvid i toa umot nitu nekogas ke go razbere nitu nekogas ke go svati.Umot e brilijantna masina ama so mnogu teski nedostatoci.
Sto se odnesuva do prifakanjeto.Da prifatis nesto ili ne?
Navleguvas vo vecniot spor pomegu racionalistite i iracionalistite, vo veruvanjeto ili vo razumot.
Sporot navidum se uste trae,zosto na racionalistite konecno im stana jasno deka za da go prifatis razumot-racioto, znaci deka treba da veruvas vo nego.
Znaci se vrativme na veruvanjeto.Taka e i vo ovj slucaj nekoj veruva ovde vo nesto i toa go izdiggnuva na stepen na apsolutnost barajki dokazi, a nitu eden dokaz nema da mu e dovolen.Pozdrav drugar.

 

[Psyside]

Na umot sekogas mu treba nekakov dokaz,posebno koga infantilno i narcisoidno brani nekoj svoj apsoluten stav.
Na samosvesta i e dovolen uvid i toa umot nitu nekogas ke go razbere nitu nekogas ke go svati.Umot e brilijantna masina ama so mnogu teski nedostatoci.
Sto se odnesuva do prifakanjeto.Da prifatis nesto ili ne?
Navleguvas vo vecniot spor pomegu racionalistite i iracionalistite, vo veruvanjeto ili vo razumot.
Sporot navidum se uste trae,zosto na racionalistite konecno im stana jasno deka za da go prifatis razumot-racioto, znaci deka treba da veruvas vo nego.
Znaci se vrativme na veruvanjeto.Taka e i vo ovj slucaj nekoj veruva ovde vo nesto i toa go izdiggnuva na stepen na apsolutnost barajki dokazi, a nitu eden dokaz nema da mu e dovolen.Pozdrav drugar.

Прво кажуваш дека било прифатено, а кога ти пратив видео со спротиставен став - нагло збориш за некаква нарцисодиност и слични тези, иако сам го наметна ставот за тоа дека медицината, наводоно конечно прифатила дека се е психолошки, да не се збуни нешто?

Самосвеста или како сакаш кажи ја, е директно поврзана со физичката состојба на индивидуата. Постојат луѓе кои можат и покрај се да се изборат со одредени проблем дури и без промени на диета, и здрави навики, луѓе кои имаат силна самоконтрола и се стабилни - ама тие не се грото од луѓето - него се реткост. Многу е лесно секој сам да си провери со 2-3 дена проследени со тешки оброци и нездрава диета (да се интензивира потецијално постоечкиот проблем) во грото од случаите ќе падне во апатија и депресија за многу кратко време. Ова го гледам секојдневно и го тестирам кај многу луѓе со кои комуницирам, буквално до сега нема промашај - и според тоа, мојот став нема да се смени.....можеби ти си го видел спротивното, и тоа е ок ако работи за тебе.

 

[Mario81]

Прво кажуваш дека било прифатено, а кога ти пратив видео со спротиставен став - нагло збориш за некаква нарцисодиност и слични тези, иако сам го наметна ставот за тоа дека медицината, наводоно конечно прифатила дека се е психолошки, да не се збуни нешто?

Самосвеста или како сакаш кажи ја, е директно поврзана со физичката состојба на индивидуата. Постојат луѓе кои можат и покрај се да се изборат со одредени проблем дури и без промени на диета, и здрави навики, луѓе кои имаат силна самоконтрола и се стабилни - ама тие не се грото од луѓето - него се реткост. Многу е лесно секој сам да си провери со 2-3 дена проследени со тешки оброци и нездрава диета (да се интензивира потецијално постоечкиот проблем) во грото од случаите ќе падне во апатија и депресија за многу кратко време. Ова го гледам секојдневно и го тестирам кај многу луѓе со кои комуницирам, буквално до сега нема промашај - и според тоа, мојот став нема да се смени.....можеби ти си го видел спротивното, и тоа е ок ако работи за тебе.

Taka e drugar, vo pravo si.Prosti na moite neuki zabeleski.Imaj ubav den.