Кајгана психолог

K

Kacar

Гостин
Jas sum pod postojan stres.A,najmnogu poradi moite roditeli.Postojano mi vikaat,duri i koga ne sum vinovna.Poradi cel kup nervozi i ogromen stres,memorijata mi e oslabnata i pagjam na ispiti,iako tie predmeti gi ucev dolgo vreme.Milion pati im kazav na moite deka imam problem so memorijata i deka sakam da odam na lekar za ova,no tie ne mi veruvaat i mi se derat deka sum pregolema mrza i deka dzabe im gi trosham parite.Ne mozam ni dobro da se skoncentriram,doma ima cel den vreva,domashnive ne mozat da zboruvaat potivko,a koga im se zalam za ova na moite roditeli,dobivam zakani od tipot "kjuti,ne zbori ili kje vidish ti ulica" i so visok ton "ne gi krivi drugite".A,denovive dobiv ushte edno ostro predupreduvanje deka ako padnam ispiti koi gi prezapishav,kje moram vo brzo vreme da najdam rabota i da mu gi vratam parite na tatko mi ili nema da moze da sedam doma-shto znaci deka kje me izbrkaat.A,stravot me sprecuva i da najdam rabota.Znam deka moite nema da se vecno zivi i deka kje moram da rabotam,no im kazav deka ne mozam sega da rabotam,deka bi sakala prvo da odam na nekolku razgovori kaj nekoj psiholog.I za ovaa ideja mi se razvikaa.Ima li nekoj sovet ?
В иста ситуација сум :)
 
Член од
8 јуни 2010
Мислења
106
Поени од реакции
261
Jas sum pod postojan stres.A,najmnogu poradi moite roditeli.Postojano mi vikaat,duri i koga ne sum vinovna.Poradi cel kup nervozi i ogromen stres,memorijata mi e oslabnata i pagjam na ispiti,iako tie predmeti gi ucev dolgo vreme.Milion pati im kazav na moite deka imam problem so memorijata i deka sakam da odam na lekar za ova,no tie ne mi veruvaat i mi se derat deka sum pregolema mrza i deka dzabe im gi trosham parite.Ne mozam ni dobro da se skoncentriram,doma ima cel den vreva,domashnive ne mozat da zboruvaat potivko,a koga im se zalam za ova na moite roditeli,dobivam zakani od tipot "kjuti,ne zbori ili kje vidish ti ulica" i so visok ton "ne gi krivi drugite".A,denovive dobiv ushte edno ostro predupreduvanje deka ako padnam ispiti koi gi prezapishav,kje moram vo brzo vreme da najdam rabota i da mu gi vratam parite na tatko mi ili nema da moze da sedam doma-shto znaci deka kje me izbrkaat.A,stravot me sprecuva i da najdam rabota.Znam deka moite nema da se vecno zivi i deka kje moram da rabotam,no im kazav deka ne mozam sega da rabotam,deka bi sakala prvo da odam na nekolku razgovori kaj nekoj psiholog.I za ovaa ideja mi se razvikaa.Ima li nekoj sovet ?
Твоите родители не покажуваат разбирање, ама очигледно и ти имаш слаб карактер. Штом си презапишала предмети веројатно си подзаглавила со факултетот, ама не си ни прва ни последна. Ако е галама дома, оди учи во читална, снаоѓај се, барај алтернативи. А нема ништо лошо ни во тоа да најдеш работа, можеш да бидеш келнерка, да делиш флаери, да бидеш промотерка, да имаш џепарац барем за тебе. Освен тоа можеш и контакти да стекнеш кои ќе ти се најдат за во иднина. Психолозите не се баш евтини, од искуство зборувам, но верувај дека најдобро е да си имаш другарка на која можеш да и се отвориш, да ја побараш кога и да ти треба, а да не платиш ништо. Вистинското пријателство е бесценето.
И не мораш за се да им кажуваш на твоите ако веќе знаеш дека нема да добиеш поддршка. Ако сакаш да одиш на психолог, оди. Студент си, мораш да почнеш сама да носиш одлуки во животот.
Поздрав и секое добро
 

New Age

Lean Back
Член од
22 ноември 2010
Мислења
264
Поени од реакции
235
Jas sum pod postojan stres.A,najmnogu poradi moite roditeli.Postojano mi vikaat,duri i koga ne sum vinovna.Poradi cel kup nervozi i ogromen stres,memorijata mi e oslabnata i pagjam na ispiti,iako tie predmeti gi ucev dolgo vreme.Milion pati im kazav na moite deka imam problem so memorijata i deka sakam da odam na lekar za ova,no tie ne mi veruvaat i mi se derat deka sum pregolema mrza i deka dzabe im gi trosham parite.Ne mozam ni dobro da se skoncentriram,doma ima cel den vreva,domashnive ne mozat da zboruvaat potivko,a koga im se zalam za ova na moite roditeli,dobivam zakani od tipot "kjuti,ne zbori ili kje vidish ti ulica" i so visok ton "ne gi krivi drugite".A,denovive dobiv ushte edno ostro predupreduvanje deka ako padnam ispiti koi gi prezapishav,kje moram vo brzo vreme da najdam rabota i da mu gi vratam parite na tatko mi ili nema da moze da sedam doma-shto znaci deka kje me izbrkaat.A,stravot me sprecuva i da najdam rabota.Znam deka moite nema da se vecno zivi i deka kje moram da rabotam,no im kazav deka ne mozam sega da rabotam,deka bi sakala prvo da odam na nekolku razgovori kaj nekoj psiholog.I za ovaa ideja mi se razvikaa.Ima li nekoj sovet ?
Добар е советот погоре. Ќе мора да најдеш решение прво за испитите а потоа и за твоите родители. Мој совет е колку и да изгледа страшно во моментов да почнеш да си градиш живот независен од твоите родители, можеш да одбереш да живееш со цимерки каде што ќе имаш поквалитетна средина да учиш и која што нема толку негативно да ти влијае на самодовербата. Незнам на кое ниво се твоите родители и дали можеш да разговараш со нив да им кажеш како се осеќаш и дека ти е потребна подршка а не толку критики и дали ќе те разберат, ако не успеат да те разберат не ги обвинувај нив така биле третирани они и толку знаат. Во секој случај ќе мора од тебе да тргне, најважно од се е да ја смениш средината каде што си сега очигледно многу негативно ти влијае. И ќе мора да собереш храброст и да престанеш да се сожалуваш.

Очигледно твоите родители мислат дека треба да се дирекни и груби со тебе зошто им даваш чуство на несигурност и мрзливост(и се плашат да ти дадат комплимент да не те разлигават повеќе). Пробај да разговараш со нив да им докажеш дека не го правиш тоа од мрзливост туку дека ти е потребна подршка и малку повеќе самодоверба за успех, и најважно покажиим дека не си мрзлива почни да пмоагаш низ дома по можност и најде нешто хонорарно да работиш тоа ќе смени се.
 
Член од
30 август 2017
Мислења
998
Поени од реакции
1.434
Дали сметате дека треба да се игнорират луѓе што само им треба внимание без разлика од кој е важно на нив им е внимание да добијат. Јас се се мислам дека таквите луѓе не вредат да трошиш време многу со нив, оти на нив важно им е да добијат внимание и кога ке добијат ке мислат дека имаат предност врз тебе и после ке прават лошо да се чуствуваш.
 
Член од
24 септември 2017
Мислења
7
Поени од реакции
1
Како би се однесувале со личност за која сте сигурни дека во скоро време ви ги украла последните пари?
И дека таа личност е блиска роднина на вашата жена или вашиот сопруг?
 

redfogv

Царица
Член од
10 мај 2017
Мислења
2.269
Поени од реакции
2.024
Како би се однесувале со личност за која сте сигурни дека во скоро време ви ги украла последните пари?
И дека таа личност е блиска роднина на вашата жена или вашиот сопруг?
Prvo bi razgovarala so taa licnost za toa,a potoa bi ja prijavila vo policija dokolku ne gi vrati parite.[DOUBLEPOST=1506264270][/DOUBLEPOST]
Дали сметате дека треба да се игнорират луѓе што само им треба внимание без разлика од кој е важно на нив им е внимание да добијат. Јас се се мислам дека таквите луѓе не вредат да трошиш време многу со нив, оти на нив важно им е да добијат внимание и кога ке добијат ке мислат дека имаат предност врз тебе и после ке прават лошо да се чуствуваш.
Jas licno ne trosham mnogu vreme so lugje koi pravat da se cuvstvuvam losho. Treba da im se posveti vnimanie samo na onie koi navistina zasluzuvaat.
 

Black Hok

CRUISE
Член од
11 декември 2012
Мислења
2.347
Поени од реакции
1.217
Ризикот се клати пред се на нозете на татко ми, со кој воопшто не сум во добри односи, ама ич. Збореше, пцуеше се закануваше кога ја добив мачката и тоа фрустрации од лична природа, ама после ја прифати дека била "500 € , чиста персијка, со родовник ". И ете сеа се најбољи другари дома.
Ама, скоро па сигурен сум дека со куче така нема да се осеќа ...
Од порано знам, што и да донесев тој ги носеше на планина дури спијам. Според него куче е за надвор да лае мачка да лови глувци.
Со мајка ми имав дебата, и со вртење сукање стигнавме до тоа : Јас у дневна не го сакам, ако си го држиш у своја соба кога ќе си дома или надвор, дневна нема шанси......
Покажи заби пред таткоти,време е.
 
G

Gaymer

Гостин
шо знам еве така седам на работа и викам ај веќе преку глава ми е и викам ај ке си пишам овде и последно време се повеќе и повеќе се нервирам и многу работи ме иритираат и лесно ме живцираат и константно сум лут и нервозен онака може уште од поодамна од некои трауми уште од детсвото и така сега во последна време избувнувам многу и се дерам пробувам да се контролирам некад успевам зависи од околностите и од што уствари и зашто ме из иритирало ете така пример ме нервира на работа кога сум (работам во такси диспечер) и нели мора да си фин услужлив културен она муштеријата е у право ама ужасно ме нервира кога ке ми се јави некој мочко или некоја госпоЖа или ''господин'' што реченица неможе да сврзе и да побара такси па треба ја ЦСИ мајами да изигравам па да ги барам по сателит кај се и слично па уште уважени луѓево и навредени со незнаат кај се а ти ги прашуваш и пробуваш да ги услужиш да им најдеш а појма немаат кај се и така некад има посебни врсти на кој мора да им се најде кола и ти вршат ненормален притисок од сите страни а уствари тоа џганот од таксисти неќат да возат и дремат и локаат кафе и слично, башка не дека е испод мене ама замисли треба на приватен телефон да им се јавуваш да го молиш да возат т.е да прават пари да хранат фамилија и они као она дигнати мислиш тебе лична услуга ти прават а тие тешки пропалици со основно или без со најмал IQ и тие ке ми солат памет што како ја демек не си ја знам работата настрана фактот што ги тинтраат премногу и вината паѓа секад на нас т.е диспечерите и така некое гомно кога ке те изнервира онака потсвесно ми се менува бојата на гласот и звучи ко да им го спуштам на тие со се на другата страна од слушалката на телефонот што несмее ама ете потсвесно и фактот што едно нешто не е исправно у фирмава у смисол од столчињата што седиме до телефоните на кој што се работи онака што вика колега "'единственото нешто што треба да работи и тоа не работи"" и има повеќе работа од што треба се зема поголем залак од што може да се проголта и слични срање секоја фирма сум побарал и друга работа али ете јбг конобар не ми се оди не ме бива у носење тацни и слично у сваки случај платата е редовна зависност од колку дена си работел па се јаде некако али многу нервоза носи..тоа така од по скоро од работен сегмент

Сеа малце делови од по одамна од лубовен живот у врска сум 5 години веќе мислам ок е си тече како секоја врска нема некој баш големи караници обично секад се ситници некој ептен глупи ствари ама никад не сме се разделиле..
Е сеа во првите 2 години од врската тогаш беше најубаво мислам сон и така после 1 година небитно како дознав дека е во врска со уште 1 дечко веќе 1 год. и ја конфронтирав и она плачење и све остало и така од љубов незнам ете и реков ондак оди си со него, поентата беше што врската ни почна на заебанција во принцип не сум сакал врски али ај и така како што течеше време од кога се соочивме со фактот дека ме вара прекина било каков контакт со другиот тип затоа што свати дека уствари почнала да ме сака а со другиов незнаела како да мѕ раскине пошто и било жал и слично...
У реду реков 5 години сме заедно помина тоа не ми е сеедно али се деси али кога ке видиш и јас сум исто гомно негде после тоа се оладив и ја изварав со еден дечко да...со дечко затоа што сум бисексуалец ( за тоа покасно) е сеа и јас ја изварав али она до ден денес не знае а искрено ништо не почувствував а незнам ни зашто тоа го направив не беше од одмазда се каам али што е тоа е али сепак сме заедно ја сакам ме сака знам дека не би направила пак такво нешто и така али ете и од сево ова има дел од тие нервози и глупости што ми се дешаваат

Даље фактот што сум БИ тоа многу одамна негде основно коа бев знаев за тоа мислам сега не се збори за тоа е не дај боже тогаш така мирен сум бил од секад многу глупости на моја сметка без другари у основно или лажни другари како и да е не ми беше тоа битно, битно успешно ги криев тоа дека сакам и машки и женски дефинитивно не ми го олесна тоа животот.
Средно се здружив со неколку луѓе не беа баш мое друштво пошто лупаа турбофолк а ја бев повеќе по рок рап така нешто али ај без разлика пак се дружевме.
Имав и еден многу многу добар како другар да го дефинирам од исто место она исти бевме без другари и се погодивме и така отворен беше и праевме глупости и со него го имав онака првото геј искуство да се каже и уште по зближени бевме или така може ја си мислев и после некој 7 години од дружба одеднаш ми избриша од сегде и кога го прашав зашто ми рече си иам свои причини најпосле испадна дека типката што ми се свиѓала овој и фрлил око и се фатиле ( али онака со цел само да ја плесне ама џабе ) и така мене ме избриша и ја со продолжив без него огорчен со некој со кој си се дружел бајаги така може да те заебе за некоја си со не ја ни знаеш нит па он ја знаел без везе не ми беше сеедно али се деси и тоа помина не дека сум заборавил до ден денс али тоа е што е го носам у себе.
Покрај горенаведениот тип после средно останавме тесен круг другари 4-5 вкупно комшиката што сме буквално лепенка и се знаеме од деца.
имаше една од основно уште ја меркав така али у средно дури се најдовме на фејсбук и онака ми се вратија чувствата (да не биде збунувачки ова е пред девојка ми сега веќе имам 26 години) и другариве знаеа нормално дека ми се свиѓа и нормално тинејџери тад муабети колку сакаш башка и со девојчево со ми се свигаше нон стоп се гледавме по нејзина иницијатива и некои слични работи кои очигледно погрешно ме навеле да размислам и да скратам овде девојчево се заљуби во другарот од средно ( кој е бисексуалец исто) и покрај тоа што од почит кон мене неќеше да искочи со неа, пак искочи као ништо не се десило дрн дрн на типката и признав дека ја сакам ме одјеба ме избриша од животот (пак такви срања бришења без објаснување ) и од кога се смири ситуација другарката (оваа шо сме лепенка) она ја ругаше типкава со и се свиѓаше и после извесен период почнаа да се дружат а комшикава да ме лаже као тоа случајно онака се десило и реков ма у курац и ти и она ебете се и избришав јас овојпат се и од другари другарки преку кур ми дојде од лицемерие и срања и искрено не сум пуштил некој во мојот живот да биде нешто повеќе од познаник.
Да тоа време изгледаат на детски ствари али се си има своја тежина во зависност од годините

Фамилијарно знам обично родителите треба децата да ги бодрат во успеси или падови со моите никад не сум се осеќал многу близок секогаш викале учи нели да бидеш подобар од нас да се мачиш ...не се споредувај со други ама кога нема да направиш нешто како што треба они се првите што те споредуваат со други а ти кога ке се споредиш не е во ред онака контрадикторно некое мислење мислам дека никогаш не ме сфатиле или онака да ме пофалат што кога сум бил основно кога си добил петка онака да ти кажат браво сине горди сме или некое слично срање ама реакција која си ја очекувал не била така напротив била МЕХ... и така се до средно трубење и онака ми скисна веќе средното не беше по мој избор до душа никад не сум имал избор ....факултетот го баталив и така едно 20 години не сум добил едно како си те мачи ли нешто од моите и сеа веќе накај 23-26 години почнаа да се интересираат за мојот живот малце касно али ај нека биде не ги презирам или мрзам океј е се сваќам али зашто кога се нема пари правиш дете не едно него две башка ако немаш за кондом сигурно за пелени нема да имаш океј ај...башка нив стрес ми е голем кога ке се вратам од работа и баба ми ( да баба ми ) најверојатно и од дполинителниот стрес од работа наместо да се вратам во нормална опуштена средина дома исто е напукано и оваа старава увек успева да ме на нервира не само мене него сите онака цела фамилија, па до пред некое време имав куче булмастиф сакам животни ипак средно ветеринарно завршив али кучево у ред кучиња што сум ги имал беше милина никад да не ти заржи да не те касне му ставаш рака во уста ја трга главата буквално срце од куче и така од првата година како што го имавме имаше проблем со нозете кривеше па тоа секирации втората година кратко ослепе од некоја инфекција а стално е чувано перфектно дома бањање ова она топ храна и па некој друг проблем и 4-та година доби рак скиснавме по ветеринари биопсии пари давање се да се излечи кучево пошто беше она буквално дел од фамилија и немаше решение беше во болки мораше да го успиеме и тука мислам веќе емоционално ме оштети перманентно си имав некој посебен однос никогаш не беше тренирано ама си знаеше се самото чистокрвна раса со педигре навечер од 2 смена кога ке се вратев онака те осеќа од улциа и лае и доаѓаш до него и почнува да цивка куче од 90кг... онака смешно доаѓа и само прст ми покажував и седнува и чека да го наградиш али ете и он си отиде и сега сеуште кога се враќам од 2 смена гледам надоле у куќата празна чекам да залае ама џабе

и уште ред други работи да не го тупам ова онака беше во кратки црти (има уште многу срања али доста е ова за пример што онака сум поминал за тие 26 години ) само споделив што ми тежеше со години а сум немал со кој да споделам не барам нешто совет него да си олеснам овака ако некој нешто му треба или се наога у слична ситуација слободно нека пише
 
Последно уредено од модератор:

pumaval

Дрвен Адвокат
Член од
5 септември 2008
Мислења
1.480
Поени од реакции
598
шо знам еве така седам на работа и викам ај веќе преку глава и само споделив што ми тежеше со години а сум немал со кој да споделам не барам нешто совет него да си олеснам овака ако некој нешто му треба или се наога у слична ситуација слободно нека пише
Имаш тема ,,драга кајгана" таму можеш да се исповедаш на богот Јајце. Иначе ништо не ти е, касно си се свртел кон себе, си погледнал на себе и затоа ти е чудно, иначе си растиш си се развиваш , ок си освен педерлукот.

Шо викате да направиме некоја тема за психоанализа на кајганчии врз база на мислењата низ разни теми?
 
Член од
12 февруари 2014
Мислења
7.907
Поени од реакции
25.258
Член од
30 август 2017
Мислења
998
Поени од реакции
1.434
Како да реагирам, што да правам со луѓе кои нема почит, ме игнорира, не ми правеа многу многу муабет, дури кажа невистини за мене само затоа што не бев миленик на претпоставениот сега откако музиката се смени а новиот претпоставен има друго мислење за мене што значи позитивно овие почна да ме аднат на долго време креирани фб или вибер групи каде што јас порано не бев привилегиран да учествувам, ме поздравуват ме викат на кафе, знам дека се е тоа политика и правење лице но може мислење од ваша страна дали да ја користам ова шанса и да се обидам се одмаздам или ова ми е шанса да се дружам со нив за да научам од нивните лигави игри, некако ми се чини ако одам на првата варијанта ке се уништам сам себеси тие се цела група а јас сум само еден ке прават што ке прават ке се здружат за пак да ме уништат без разлика што сега ми е грб претпоставениот
 
Член од
29 септември 2017
Мислења
178
Поени од реакции
102
Како да реагирам, што да правам со луѓе кои нема почит, ме игнорира, не ми правеа многу многу муабет, дури кажа невистини за мене само затоа што не бев миленик на претпоставениот сега откако музиката се смени а новиот претпоставен има друго мислење за мене што значи позитивно овие почна да ме аднат на долго време креирани фб или вибер групи каде што јас порано не бев привилегиран да учествувам, ме поздравуват ме викат на кафе, знам дека се е тоа политика и правење лице но може мислење од ваша страна дали да ја користам ова шанса и да се обидам се одмаздам или ова ми е шанса да се дружам со нив за да научам од нивните лигави игри, некако ми се чини ако одам на првата варијанта ке се уништам сам себеси тие се цела група а јас сум само еден ке прават што ке прават ке се здружат за пак да ме уништат без разлика што сега ми е грб претпоставениот
Дефинитивно е правење лице од нивна страна. Ако сакаш да научиш нешто повеќе за тоа како функционираат лигавите и лицемерни луѓе, почни да се дружиш со нив, ама внимавај да не откриваш премногу за себе и држи се на дистанца. Само чисто колегијално - професионален однос. И многу внимавај на тоа што ќе кажеш/направиш и сл. пред нив. Тие сакаат преку тебе да му се убацат (веројатно така се пишува?) на претпоставениот. И не, не е паметно да се одмаздуваш, батали ги. Али ете, ако сакаш да стекнеш искуство, дружи се, ама со усул.
 
Член од
9 мај 2017
Мислења
10
Поени од реакции
3
Не знам каде да ја внесам оваа тема, па затоа ќе пишам тука. И не замерувајте на насловот, не знаев што да пишам.
Во последно време се заљубив (не е тинејџерска или детска љубов) во човек кој го гледам секој ден, кој ми е колега на работа. По моето однесување дозна и тој дека го сакам, но тоа не е битно сега. Од кога го засакав некако по некое време станав како некој друг човек, смрзнат човек. Секогаш сум била полна со емоции, чувства, возбуда, љубов, свесно размислував за се, дури и секоја песна која ја слушав ја доживував со емоции исто така и секоја книга и секој филм и бев среќна поради тоа. Со луѓето имав разбирање. И да напоменам дека сум се заљубила безброј пати, но ништо вакво не ми се случило до сега. Но, сега сум како некој човек пикнат во некое ќоше без чувства,емоции, се што некогаш ме возбудувало сега како да е ништо. Сега како да сум во темница, немам веќе ни фантазии ни сонови. Како да не сум јас, како да сум ништо не знам како да ви опишам. Се обидувам да се вратам, но ете како камен да сум без чувства дури и без болка. Празна. Не можам ништо да осетам повеќе и некако ништо не може да ме ''погоди'' во срце што се вели. Не знам од ова како да се вратам назад, само знам дека не сум истата која бев.:( :)
 

New Age

Lean Back
Член од
22 ноември 2010
Мислења
264
Поени од реакции
235
Да не ти е одбранбен механизам можеби си била љубовно повредена претходно и сега пробуваш да се заштитиш.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom