Кога ќе сватам дека животов е slippery slope! Еден чекор води кон друг! Ако направиш еден и застанеш ќе наебеш!
Кога ќе сватам дека големината на чекорите зависи од мене, патиштата кои ќе ги газам исто така! Ама животов игра валкано! Тргнувам по асфалт заглавувам во кал па ми треба сила да се извлечам! Неретко и баланс е потребен зашто кучкиниот син ме намамил со убава шумска патека која потоа се претворила во козјо, опасно, стрмно патче на кое мала нерамнотежа води до дното на бездната! А бездната е тука до мене, чекорчињата се мали, нога за нога!
Има моменти кога чувствувам дека трчам, стазата е чиста прегледна а јас јурам и ништо не може да ме запре! По стотици метри оп ете ја првата пречка!
Факади фак!
Слипери слопот ќе кулминира со врв или дно!
Изборот е мој и на никој друг! На мама и тато фала им до сега, од сега па натаму ќе се лизгам сама! Раце од време на време се добредојдени!
Хммм, оукеј сега се збунив!:icon_eek:
Еве знам дека животов е лизгалица, возрасна ли сум?
Збунета сум! Се збунуваат ли возрасните?
Лутам уште по патиштата, се гребам по карпи, се држам за гранки!
Кога конечно ќе го стабилизирам чекорот и ќе си ја одредам главната улица по која ќе се движам, ќе станам возрасна! Сокачиња имло и ќе има секогаш, ама тогаш полесно ќе се снаоѓам низ нив, без 10 мапи во џеб и патокази на секоја раскрсница!
Гад дем ит, не се станува возрасен така лесно!
Не бре незнам ја, затоа прашувам...само прашав од каде знаеш пошто глеам тоа потврдно "Да!" звучи многу сигурно, па затоа побарав образложение...а јас го пишав моето мислење на страна 2...да не се повторувам :smir:
