Како ги замислувате пеколот и рајот (ако воопшто постојат)?
- Креатор на темата The_Grim
- Време на започнување
Ipsissimus
P.I.
- Член од
- 23 јули 2010
- Мислења
- 15.582
- Поени од реакции
- 12.949
А што е со мазохистите? Тие уживаат во болка! Што правиме со нив? За нив сликата на пеколот е рај! 
831
רַב אושר של חוכמה
- Член од
- 8 ноември 2009
- Мислења
- 6.983
- Поени од реакции
- 12.620
Да, во мојот рај...колку луѓе толку идеи, замисли и можности за рај
зарем дрогите не те прават да се чувствуваш рајски, можеби тоа го прави религијата и нејзината злобна омраза...
- Член од
- 24 октомври 2010
- Мислења
- 2.434
- Поени од реакции
- 244
Рајот за мене е ниво погоре од предходното. Тогаш пеколот е секое ниво подоле од тоа на кое си.
Секогаш ќе го добиваш тоа што го сакаш, до душа и одсекогаш било така. Мазохистите ќе си уживаат, никој
нема да ги спречи се додека не посакаат нешто друго и престанат да бидат тоа што и никогаш не ни биле.
Се се програми(твои, туги, заеднички), секое наредно ниво е со поголема свесност од предходното и постои само доживување(expression).
Да бидеш жив(да си животот) е се што некогаш било и ќе биде важно.
Секогаш сме кокреатори на овој свет но со кој интензитет(тоа најверојатно зависи од нивото на постоење). Можеби ќе дојде време кога самите ќе си создаваме универзуми
Секогаш ќе го добиваш тоа што го сакаш, до душа и одсекогаш било така. Мазохистите ќе си уживаат, никој
нема да ги спречи се додека не посакаат нешто друго и престанат да бидат тоа што и никогаш не ни биле.
Се се програми(твои, туги, заеднички), секое наредно ниво е со поголема свесност од предходното и постои само доживување(expression).
Да бидеш жив(да си животот) е се што некогаш било и ќе биде важно.
Секогаш сме кокреатори на овој свет но со кој интензитет(тоа најверојатно зависи од нивото на постоење). Можеби ќе дојде време кога самите ќе си создаваме универзуми
^ Ghost Rider ^
Biker Boy
- Член од
- 27 октомври 2008
- Мислења
- 372
- Поени од реакции
- 8
колку и да мислиме не можеме да замислиме како за убавините така и за болките,во библијата пишува дека /бог за оние што го љубат приготвил работи што ни едно човечко око не видело ни уво не слушнало ни пак на ум некому дошло, а за болките во пеколот обратното но како и да е рајот е создаден за бог и луѓето а пеколот за сатаната и демоните (но после падот на човекот и безбожниците завршуваат таму)
- Член од
- 21 август 2008
- Мислења
- 6.500
- Поени од реакции
- 1.321
Ovde moras recimo da pies alcohol ili da zemes droga za da bides haj ali pazi u rajo (t) nema da ti treba nesto da ti sozdade osechaj u mozokot nego bate gleas i sve e na izvolte, a grupen sex k e ima posto site ke se sakaat taka da toa e, samo nemoze nikoj nikomu da nasteti posto site se vecni kapiras?
IgorChete
27
- Член од
- 4 февруари 2009
- Мислења
- 7.733
- Поени од реакции
- 7.549
Едно нешто отсекогаш ме зачудувало кај сликата за пеколот дадена од религиозните догми.
Ако навистина ѓаволот е противтежа на Бог и ѓаволот се бори против Бог, зошто тогаш ѓаволот ги казнува непослушните на Бога? Логички, тој би требало да ги наградува, нешто во стилот, ќе создаде рајско место и ќе им ветува на луѓето вечна благосостојба ако му се непослушни на Бога, а вака, со казнување, тој му прави услуга на Бога, како да се здружени.
Ако навистина ѓаволот е противтежа на Бог и ѓаволот се бори против Бог, зошто тогаш ѓаволот ги казнува непослушните на Бога? Логички, тој би требало да ги наградува, нешто во стилот, ќе создаде рајско место и ќе им ветува на луѓето вечна благосостојба ако му се непослушни на Бога, а вака, со казнување, тој му прави услуга на Бога, како да се здружени.
Zasho per lekovi? Da ne umresh? ahahaha
- Член од
- 2 февруари 2011
- Мислења
- 10
- Поени од реакции
- 1
Ne mozes da kazes "VO" Alah poradi toa sto Alah ne e lichnost kako sto se veruva za Isus tuku Alah prevedeno od arapski znaci gospod,bog :wink:
- Член од
- 28 август 2008
- Мислења
- 2.321
- Поени од реакции
- 538
Prvo-ne sme nie atom nitu pracka vo vselenata. Takva e samo nasata polozba kaj Boga. Naprotiv taa e vazna i znacajna. Zarem ne e Toj onoj sto ne vdahnal so del od Svojot duh? Neli ni se poklonija angelite (melecite)? Neli ni gi veti nasledstvata na nebata i zemjata i kaza:
„Navistina gi odlikuvavme sinovite Ademovi i im dadovme da patuvaat po moreto i po kopnoto. Gi opskrbivme so najubavo i visoko gi odlikuvavme pri mnogu Nasi sustestva” (El-Isra, 70).
Vo nas znaci ima bozenstven duh.
Vo odnos na vselenata, nie ne sme troska ni atom. Nie taka izgledame koga se gledaat nasite tela vo nejzinot prostor.
No, zarem nie ne ja opfakjame celata vselena so nasiot um, pojmuvajki gi zakonite, koi vladeat vo nego. Blagodarejki na ova astronautot se spusta na Mesecinata, potvrduvajki ja tocnosta na naseto znaenje. Zarem ova ne dokazuva deka nie, gledajki na nasiot duh, sme pogolemi od vselenata i deka go poseduvame? Zatoa poetot imal pravo koga kaza.: „I mislis deka si malo telo, a vo tebe e sodrzan najgolemiot svet”.
Covekot e, kako sto velat sufiite, seopfatna kniga, a vselenata se nejzinite stranici.
Covekot znaci e golem i vazen : toj vo sebe nosi Bozji duh. I negovoto rabotenje mora da bide presmetano.
sto se odnesuva do prigovorot vo vrska so kaznuvanjeto so vecna kazna za nesto sto e od ograniceno traenje (grevot) go cenime toa za uste edna greska vo rezoniranjeto na nasiot doktor. Allah im veli za vecnite kaznenici, koga pobarale da bidat vrateni na ovoj svet, pa da rabotat poinaku:
“...a koga bi bile vrateni, sigurno povtorno bi se vratile na ona sto im bilo zabraneto. Tie navistina se lazgovci...” (El-Enam, 28), t.e. nivnoto gresenje ne e ograniceno so vreme. Toa e postojano svojstvo koe bi se povtoruvalo, kako sto se gleda od ajetot; a koga bi bile vrateni, tie sigurno povtorno bi se vratile na ona sto im bilo zabraneto. Tie navistina se lazgovci. Nivmiot grev ne e znaci nekakov momenten pad ili situacija vo koja se nasle. Za niv Allah dz.s. veli na edno drugo mesto vo Qur'’anot:
„Toj den koga Allah ke gi prozivee site tie na Nego ke mu se kolnat i ke smetaat deka so toa nesto postignale i zdobilee Tie navistina se lazgovci” (El-Muxadele, 18).
Od navedeniot ajet se nazira eden drug vid na odlucnost i predizvik od strana na kaznetite, koj odi do tamu da tie se soocuvat so Allah dz.s. so svoite lagi i lazni zakletvi i toa na denot na presmetuvanjata, na denot koga ke bidat krenati site zavesi. Toa e znak na krajno nasilstvo. Ne sme ovde veke so grev so ograniceno traenje, tuku pred grev cie traenje e vecno i pred dusa koja vo sebe nosi vecno zlo. Ottuka i vecnata kazna za niv. Za toa jasno zboruva i ajetot od Qur’anot:
„I tie nema da izlezat od dzehennem” (El-Bekare,168). A Ibn Arebi veli:„Milosta za ovie e sto ke se naviknat na oginot. I taa vo pekolot ke im bide pogodna sredina”.
Bez somnez postoi srodnost pome|u zlobnite dusi i oginot. Nekoi od niv se vsusnost fakeli od zavist, ljubomora, omraza, strast, site svojstva na oginot. Nitu eden mig ne se, a da ne rasplamnat vojna i razgorat ogin, zosto oginot e nivno skrivaliste i nivna priroda. I na takvite dusi odrediste ke im bide dzehennemot, koj e praveden za niv. Toa e postavuvanje na rabotite na vistinsko mesto. Koga po nekakov slucaj na takvite dusi dzennetot bi im bil zasolniste, tie ne bi go pocuvstvuvale(ne bi im odgovaral).
Zarem tie ne odbile spokoj na zemjata?
Treba dzennetot i dzehennemot da se razberat vo najsiroka smisla. Oginot vo pekolot ne e sogoritelen. Spaluvanjeto na nego ne e kako na ovoj svet. Bog veli deke nevernicite se kazneti so dzehennemskiot ogin i vo nego ke se kolnat edni so drugi. Vo nea postoi steblo koe dava plod. Toa steblo se vika Zekkum. So korenja do dnoto na dzehennemot. Postoi i dzehennemska voda koja ke bide pijalok na kaznetite.
Toj ogin vo koj se nao|a steblo i vo koj ima voda, sekako e nesto porazlicen od ovosvetskiot.
„Koga eden narod ke vleze vo oginot ke ja prokolnuva sestrata. I konecno koga vo dzehennemot ke se isposoberat site, poslednata ke i kaze na prvata:- „Nas Sozdatelu, ovie ne odvedoa vo zabluda, pa daj im dvojna kazna!-Bog na toa ke kaze-Sekoj ke ima dvojna kazna, no vie toa ne go znaete” (El-E’araf, 38). I tie vo dzehhenemot, a toa e vatra, ke zboruvaat.
(“...civo e gorivo lugjeto i kamenjata?”)(El-Bekare,24).
Oginot za koj dosega stana zbor spa|a vo gajbot (nevidenoto) na nestata. Ona sto e kazano za nego e samo simbolicno.
Ne smee ova da se razbere taka kako nie da gi odrekuvame telesnosta i setilnosta, a ja priznavame dusevnata kazna. Telesnata kazna postoi i ne e dozvoleno vo nea da se somneva. Nie veruvame vo nejzinoto postoenje. Nie samo tvrdime deka deka poedinecnostite na toa stradanje i nejziniot nacin i site detalni opisi , sepak ni se potpolno nepoznati i nespoznajni. Po ona kako Qur’anskite pokazanija ni se pretstavuvaat mozeme da zaklucime deka toa ne e voobicaeniot ogin za koj znaeme, kakvi sto ke bidat i telata sto gi znaeme, sekako poinaku od ovie nasi ovozemski tela...
Toa istoto se odnesuva i na dzennetot. Ne e toa pazar na zelencuk, hurmi, sipki, grozje...Site tie Qur’anski opisi na dzennetot se vsusnost simboli i nosenje na primer i priblizuvanje na razbiranjeto:
„Primerot na dzennetot koj e veten mutekijam, e vo koj se rekite, civa voda e so nepromeneta pitkost i reki od mleko, civ vkus ne se menuva” (Muhammed, 15). „Primer na dzennet” t.e. nie donesuvame primer so koj sakame da ti go priblizime razbiranjeto na dzennetot, a negovata susnost i poedinecnostite ne ni se otkrieni vo detali.
„Pa niedna dusa ne znae sto im e sokrieno, sto ke gi razveseli niv kako nagrada za ona sto go storile”.(Es-Sexde, 17).
„..na dzennetot, cija sirocina gi opfakja neboto i zemjata..”(Ali Imran, 133).
Znaci, ne e mozno dzennetot da bide samo bavca .
„..i izobilieto od ovosje, koe nikogas ne isceznuva i koe ne se zabranuva” (El-Vakiatu, 19). Toa ovosje e poinakvo od naseto, koe isceznuva i se zabranuva.. i vino:
„Od nego nema da ve boli glavata, nitu teloto ke vi slabee” (El-Vakiatu, 32). Toa vino e poinakvo od nam poznatoto, koe udira vo glava i ja zasemetuva glavata.
Za dzennetliite Qur’anot veli:
„Nie od nivnite gradi ja izvlekovme omrazata” (El_E’araf, 43). Ovde dusite se procisteni na nacin koj ni e nepoznat.
Dzennetot e, isto taka, gajb, znaci nam nepoznato nesto. Koga go konstatirame ova togas so toa ne odrekuvame nitu edno telesno uzivanje. Nie veruvame deka Dzehennemot e telesno i dusevno stradanje, no ona sto sakame ovde osobeno da go podvleceme e toa deka poedinostite na ovoj blagodet i stradanje, kako i samiot nacin kako ke bide toa ni se nepoznati. Dzennetot ne e nitu pazar na sekakvo ovostie i zelencuk, a ne e ni dzehennemot pecka za przenje na meso.
Kaznuvanjeto na Ahiretot (idniot svet) ne e pokazuvanje na sila od strana na Boga Dz.s. nad Negovite robovi, tuku e cistenje, pretstavuvanje, ispravanje i milost:
„Nema Allah da ve kazni, ako vie Mu bidete blagodarni i ako veruvate” (En-Nisa, 147).
Osnovata e znaci nekaznuvanjeto.
Allah Dz.s. nema da go kazni vistinskiot vernik. Toj ke go kaznuva onoj koj e surov i koj Go poreknuva i za cie upatuvanje ne mozele da pomognat site sredstva i nacini na upatuvanje, zapoznavanje i vrazumuvanje:
„I sigurno Nie ke im dademe da ja setat polesnata kazna pred najgolemata, za da se povratat” (Es-Sedzde, 21).
Bozjeto odredenie e toa ovie da ja setat polesnata kazna na ovoj svet za da se probudat po dolgo spienje, da se protresat po dolgo zatapuvanje i dremkanje („za da se povratat”).
Ako ne pomognat ovie sredstva i ako onoj koj go odrekuva Boga i ponatamu prodolzi da go odrekuva, togas ne ostanuva nisto drugo osven negovo soocuvanje so vistinskata kazna za da ja spoznae .. a zapoznavanjeto na Vistinata e vsusnost, milost. Koga Bog bi gi ostavil vo nivnoto slepilo, vo nivnoto neznaenje i bi gi zapostavil, vo samata Negova odluka bi imalo nasilstvo, a Bog e cist od toa. Izlozuvanje na ogin na onie koi go zasluzile toa e navistina vnimanie kon niv. Bidejki site Bozji dela se milost. Toj kon onie koi go zasluzile dzehennemot e milozliv na toj nacin sto im go dal, na toj nacin gi poucil. A kon onoj sto go spoznal i veruval milozliv e voveduvajki go vo veteniot mu dzennet, koj mu pripa|a kako cest i priznanie od strana na negoviot Sozdatel i Gospodar.
„]e go kaznam so Mojata kazna onoj kogo sakam, no mojata milost opfakja se” (El-E’arat, 156). Toj znaci napravil Negovata milost da opfakja se, pa i kaznata Negova. Da go prakjame sega prijatelot dali Bog bi bil, po negovoto mislenje, popraveden ako gi izednacil nasilnicite so onie na koi nasilstvoto im bilo storeno, ubijcite so nivnite zrtvi, pa site ednakvo gi nagradil na onoj svet? Dali bi bilo pravedno, po mislenjeto na doktorot, da se izramni crnoto so beloto? Na onie koi ja isklucuvaat Bozjata kazna im go upatuvame slednoto prasanje: Zarem Bog navistina ne ne kaznuva uste na ovoj svet? [to se starosta, bolesta, rakot, ako ne se kazni, no na eden odreden poinakov nacin.
Koj e tvorecot na mikrobitee? Zaren ne e toa opomena i predupreduvanje deka sme pred Bog koj moze da ni prati kazna.
„Navistina gi odlikuvavme sinovite Ademovi i im dadovme da patuvaat po moreto i po kopnoto. Gi opskrbivme so najubavo i visoko gi odlikuvavme pri mnogu Nasi sustestva” (El-Isra, 70).
Vo nas znaci ima bozenstven duh.
Vo odnos na vselenata, nie ne sme troska ni atom. Nie taka izgledame koga se gledaat nasite tela vo nejzinot prostor.
No, zarem nie ne ja opfakjame celata vselena so nasiot um, pojmuvajki gi zakonite, koi vladeat vo nego. Blagodarejki na ova astronautot se spusta na Mesecinata, potvrduvajki ja tocnosta na naseto znaenje. Zarem ova ne dokazuva deka nie, gledajki na nasiot duh, sme pogolemi od vselenata i deka go poseduvame? Zatoa poetot imal pravo koga kaza.: „I mislis deka si malo telo, a vo tebe e sodrzan najgolemiot svet”.
Covekot e, kako sto velat sufiite, seopfatna kniga, a vselenata se nejzinite stranici.
Covekot znaci e golem i vazen : toj vo sebe nosi Bozji duh. I negovoto rabotenje mora da bide presmetano.
sto se odnesuva do prigovorot vo vrska so kaznuvanjeto so vecna kazna za nesto sto e od ograniceno traenje (grevot) go cenime toa za uste edna greska vo rezoniranjeto na nasiot doktor. Allah im veli za vecnite kaznenici, koga pobarale da bidat vrateni na ovoj svet, pa da rabotat poinaku:
“...a koga bi bile vrateni, sigurno povtorno bi se vratile na ona sto im bilo zabraneto. Tie navistina se lazgovci...” (El-Enam, 28), t.e. nivnoto gresenje ne e ograniceno so vreme. Toa e postojano svojstvo koe bi se povtoruvalo, kako sto se gleda od ajetot; a koga bi bile vrateni, tie sigurno povtorno bi se vratile na ona sto im bilo zabraneto. Tie navistina se lazgovci. Nivmiot grev ne e znaci nekakov momenten pad ili situacija vo koja se nasle. Za niv Allah dz.s. veli na edno drugo mesto vo Qur'’anot:
„Toj den koga Allah ke gi prozivee site tie na Nego ke mu se kolnat i ke smetaat deka so toa nesto postignale i zdobilee Tie navistina se lazgovci” (El-Muxadele, 18).
Od navedeniot ajet se nazira eden drug vid na odlucnost i predizvik od strana na kaznetite, koj odi do tamu da tie se soocuvat so Allah dz.s. so svoite lagi i lazni zakletvi i toa na denot na presmetuvanjata, na denot koga ke bidat krenati site zavesi. Toa e znak na krajno nasilstvo. Ne sme ovde veke so grev so ograniceno traenje, tuku pred grev cie traenje e vecno i pred dusa koja vo sebe nosi vecno zlo. Ottuka i vecnata kazna za niv. Za toa jasno zboruva i ajetot od Qur’anot:
„I tie nema da izlezat od dzehennem” (El-Bekare,168). A Ibn Arebi veli:„Milosta za ovie e sto ke se naviknat na oginot. I taa vo pekolot ke im bide pogodna sredina”.
Bez somnez postoi srodnost pome|u zlobnite dusi i oginot. Nekoi od niv se vsusnost fakeli od zavist, ljubomora, omraza, strast, site svojstva na oginot. Nitu eden mig ne se, a da ne rasplamnat vojna i razgorat ogin, zosto oginot e nivno skrivaliste i nivna priroda. I na takvite dusi odrediste ke im bide dzehennemot, koj e praveden za niv. Toa e postavuvanje na rabotite na vistinsko mesto. Koga po nekakov slucaj na takvite dusi dzennetot bi im bil zasolniste, tie ne bi go pocuvstvuvale(ne bi im odgovaral).
Zarem tie ne odbile spokoj na zemjata?
Treba dzennetot i dzehennemot da se razberat vo najsiroka smisla. Oginot vo pekolot ne e sogoritelen. Spaluvanjeto na nego ne e kako na ovoj svet. Bog veli deke nevernicite se kazneti so dzehennemskiot ogin i vo nego ke se kolnat edni so drugi. Vo nea postoi steblo koe dava plod. Toa steblo se vika Zekkum. So korenja do dnoto na dzehennemot. Postoi i dzehennemska voda koja ke bide pijalok na kaznetite.
Toj ogin vo koj se nao|a steblo i vo koj ima voda, sekako e nesto porazlicen od ovosvetskiot.
„Koga eden narod ke vleze vo oginot ke ja prokolnuva sestrata. I konecno koga vo dzehennemot ke se isposoberat site, poslednata ke i kaze na prvata:- „Nas Sozdatelu, ovie ne odvedoa vo zabluda, pa daj im dvojna kazna!-Bog na toa ke kaze-Sekoj ke ima dvojna kazna, no vie toa ne go znaete” (El-E’araf, 38). I tie vo dzehhenemot, a toa e vatra, ke zboruvaat.
(“...civo e gorivo lugjeto i kamenjata?”)(El-Bekare,24).
Oginot za koj dosega stana zbor spa|a vo gajbot (nevidenoto) na nestata. Ona sto e kazano za nego e samo simbolicno.
Ne smee ova da se razbere taka kako nie da gi odrekuvame telesnosta i setilnosta, a ja priznavame dusevnata kazna. Telesnata kazna postoi i ne e dozvoleno vo nea da se somneva. Nie veruvame vo nejzinoto postoenje. Nie samo tvrdime deka deka poedinecnostite na toa stradanje i nejziniot nacin i site detalni opisi , sepak ni se potpolno nepoznati i nespoznajni. Po ona kako Qur’anskite pokazanija ni se pretstavuvaat mozeme da zaklucime deka toa ne e voobicaeniot ogin za koj znaeme, kakvi sto ke bidat i telata sto gi znaeme, sekako poinaku od ovie nasi ovozemski tela...
Toa istoto se odnesuva i na dzennetot. Ne e toa pazar na zelencuk, hurmi, sipki, grozje...Site tie Qur’anski opisi na dzennetot se vsusnost simboli i nosenje na primer i priblizuvanje na razbiranjeto:
„Primerot na dzennetot koj e veten mutekijam, e vo koj se rekite, civa voda e so nepromeneta pitkost i reki od mleko, civ vkus ne se menuva” (Muhammed, 15). „Primer na dzennet” t.e. nie donesuvame primer so koj sakame da ti go priblizime razbiranjeto na dzennetot, a negovata susnost i poedinecnostite ne ni se otkrieni vo detali.
„Pa niedna dusa ne znae sto im e sokrieno, sto ke gi razveseli niv kako nagrada za ona sto go storile”.(Es-Sexde, 17).
„..na dzennetot, cija sirocina gi opfakja neboto i zemjata..”(Ali Imran, 133).
Znaci, ne e mozno dzennetot da bide samo bavca .
„..i izobilieto od ovosje, koe nikogas ne isceznuva i koe ne se zabranuva” (El-Vakiatu, 19). Toa ovosje e poinakvo od naseto, koe isceznuva i se zabranuva.. i vino:
„Od nego nema da ve boli glavata, nitu teloto ke vi slabee” (El-Vakiatu, 32). Toa vino e poinakvo od nam poznatoto, koe udira vo glava i ja zasemetuva glavata.
Za dzennetliite Qur’anot veli:
„Nie od nivnite gradi ja izvlekovme omrazata” (El_E’araf, 43). Ovde dusite se procisteni na nacin koj ni e nepoznat.
Dzennetot e, isto taka, gajb, znaci nam nepoznato nesto. Koga go konstatirame ova togas so toa ne odrekuvame nitu edno telesno uzivanje. Nie veruvame deka Dzehennemot e telesno i dusevno stradanje, no ona sto sakame ovde osobeno da go podvleceme e toa deka poedinostite na ovoj blagodet i stradanje, kako i samiot nacin kako ke bide toa ni se nepoznati. Dzennetot ne e nitu pazar na sekakvo ovostie i zelencuk, a ne e ni dzehennemot pecka za przenje na meso.
Kaznuvanjeto na Ahiretot (idniot svet) ne e pokazuvanje na sila od strana na Boga Dz.s. nad Negovite robovi, tuku e cistenje, pretstavuvanje, ispravanje i milost:
„Nema Allah da ve kazni, ako vie Mu bidete blagodarni i ako veruvate” (En-Nisa, 147).
Osnovata e znaci nekaznuvanjeto.
Allah Dz.s. nema da go kazni vistinskiot vernik. Toj ke go kaznuva onoj koj e surov i koj Go poreknuva i za cie upatuvanje ne mozele da pomognat site sredstva i nacini na upatuvanje, zapoznavanje i vrazumuvanje:
„I sigurno Nie ke im dademe da ja setat polesnata kazna pred najgolemata, za da se povratat” (Es-Sedzde, 21).
Bozjeto odredenie e toa ovie da ja setat polesnata kazna na ovoj svet za da se probudat po dolgo spienje, da se protresat po dolgo zatapuvanje i dremkanje („za da se povratat”).
Ako ne pomognat ovie sredstva i ako onoj koj go odrekuva Boga i ponatamu prodolzi da go odrekuva, togas ne ostanuva nisto drugo osven negovo soocuvanje so vistinskata kazna za da ja spoznae .. a zapoznavanjeto na Vistinata e vsusnost, milost. Koga Bog bi gi ostavil vo nivnoto slepilo, vo nivnoto neznaenje i bi gi zapostavil, vo samata Negova odluka bi imalo nasilstvo, a Bog e cist od toa. Izlozuvanje na ogin na onie koi go zasluzile toa e navistina vnimanie kon niv. Bidejki site Bozji dela se milost. Toj kon onie koi go zasluzile dzehennemot e milozliv na toj nacin sto im go dal, na toj nacin gi poucil. A kon onoj sto go spoznal i veruval milozliv e voveduvajki go vo veteniot mu dzennet, koj mu pripa|a kako cest i priznanie od strana na negoviot Sozdatel i Gospodar.
„]e go kaznam so Mojata kazna onoj kogo sakam, no mojata milost opfakja se” (El-E’arat, 156). Toj znaci napravil Negovata milost da opfakja se, pa i kaznata Negova. Da go prakjame sega prijatelot dali Bog bi bil, po negovoto mislenje, popraveden ako gi izednacil nasilnicite so onie na koi nasilstvoto im bilo storeno, ubijcite so nivnite zrtvi, pa site ednakvo gi nagradil na onoj svet? Dali bi bilo pravedno, po mislenjeto na doktorot, da se izramni crnoto so beloto? Na onie koi ja isklucuvaat Bozjata kazna im go upatuvame slednoto prasanje: Zarem Bog navistina ne ne kaznuva uste na ovoj svet? [to se starosta, bolesta, rakot, ako ne se kazni, no na eden odreden poinakov nacin.
Koj e tvorecot na mikrobitee? Zaren ne e toa opomena i predupreduvanje deka sme pred Bog koj moze da ni prati kazna.
Ipsissimus
P.I.
- Член од
- 23 јули 2010
- Мислења
- 15.582
- Поени од реакции
- 12.949
- Член од
- 17 февруари 2011
- Мислења
- 775
- Поени од реакции
- 33
Пеколот, Чистилиштето и Рајот, постојат сигурно. Да се замислува како тие изгледаат е апсурдно, затоа што во тој случај се ставаме во улога на Бог, и секој од нас во тој момент е бог. И секој има свој став што е пекол, па дури и тоа дека ако општо е прифатено да пекол претставува неподнослива болка, некои подсмевливо присакуваат да бидат во пеколот, како да тоа им претставува задоволство. Луѓе, па на земјата има доволно пекол, ако некој толку го сака, не мора да замине на оној свет, еве и тука може да оди во пекол.
Наместо мој одговор, ќе дадам еден текст од Откровението на св. Иван апостол. Би им препорачал и на оние кои се потсмеваат, и на оние кои имаат сомнеж, па дури и на оние кои се христијани, но некако не веруваат во задгорбен живот, да потикнати од овие живи зборови, размислат за својот живот. Секој живот завршува со смрт. Смртта е единствена работа која не можеме да ја одминеме. Но за некој смртта ќе биде смрт, а за некој премин, но во никој случај животот не престанува.
Св. Иван апостол:
Откровение, 22
И ми покажа чиста река со вода на животот, бистра како кристал, која истекуваше од престолот на Бога и на Агнецот.
2. Среде главната улица и од двете страни на реката - дрвото на животот, што раѓа
плодови дванаесетпати, давајќи плод секој месец; а лисјата на дрвото служат за исцелување на народите.
3. И нема веќе да има никакво проклетство; престолот на Бога и на Агнецот ќе биде
во градот; Неговите слуги ќе Му служат
4. и ќе Го гледаат лицето Негово, а името Негово ќе им биде на челата нивни.
5. И ноќ нема да има таму, и не ќе имаат потреба од светило, ниту од сончева светлина, бидјеќи Господ Бог ќе ги осветлува, и ќе царуваат во веки веков.
6. И ми рече: <Овие зборови се верни и вистинити. Господ, Бог на светите пророци, го испрати ангелот Свој, за да им
покаже на Своите слуги, што ќе стане наскоро.
7. Еве, доаѓам скоро; блажен е оној, кој ги пази пророчките зборови на оваа книга!”
8. И јас, Јован, го видов и го чув ова; и кога го чув и видов, паднав за да се поклонам пред нозете на ангелот, кој што ми го покажа ова.
9. Но тој ми рече: <Стој, немој, оти сум и јас слуга како ти, и браќата твои - пророци и оние, што ги држат зборовите на
оваа книга. Поклони Му се на Бога!”
10. И ми рече: <Не запечатувај ги пророчките зборови на оваа книга, бидејќи времето е блиску!
11. Кој чини неправда, нека чини неправда уште; и кој е осквернет, нека се осквернува уште; и кој е праведен, нека чини правда уште; и кој е свет, нека се осветува уште.
12. »И еве, ќе дојдам скоро, и +отплатата Моја е со Мене, за да му дадам на секого според
делата негови.«
13. *Јас сум Алфа и Омега, Почеток и Свршеток, Првиот и Последниот!”
14. Блажени се оние, што ги исполнуваат заповедите Негови, за да бидат достојни за дрвото на животот и да влезат во градот низ портите.
15. А надвор се кучињата, вражачите, блудниците, убијците, идолопоклониците и секој, што сака да лаже и лаже.
16. Јас, Исус, го испратив Својот ангел да ви го посведочи ова по црквите. Јас сум корен и род Давидов, сјајната ѕвезда Деница.
17. И Духот и невестата велат: <Дојди!” И кој чуе, нека каже: <Дојди!” И кој е жеден, нека дојде, и кој сака, нека земе од водата
на животот дарум.
18. И Јас му сведочам на секого, кој што ги слуша пророчките зборови на оваа книга. Ако некој нешто додаде кон нив, нему Бог ќе му наметне поразии напишани во оваа книга.
19. Ако некој одземе од пророчките зборови на оваа книга, Бог ќе му одземе дел од книгата на животот, и од светиот град, и од
она, што е напишано во оваа книга.
20. Зборува оној, што го сведочи ова: <Да, ќе дојдам скоро!” - Амин! <Да, дојди, Господи Исусе!”
21. Благодатта на нашиот Господ Исус Христос со сите вас. Амин!
Наместо мој одговор, ќе дадам еден текст од Откровението на св. Иван апостол. Би им препорачал и на оние кои се потсмеваат, и на оние кои имаат сомнеж, па дури и на оние кои се христијани, но некако не веруваат во задгорбен живот, да потикнати од овие живи зборови, размислат за својот живот. Секој живот завршува со смрт. Смртта е единствена работа која не можеме да ја одминеме. Но за некој смртта ќе биде смрт, а за некој премин, но во никој случај животот не престанува.
Св. Иван апостол:
Откровение, 22
И ми покажа чиста река со вода на животот, бистра како кристал, која истекуваше од престолот на Бога и на Агнецот.
2. Среде главната улица и од двете страни на реката - дрвото на животот, што раѓа
плодови дванаесетпати, давајќи плод секој месец; а лисјата на дрвото служат за исцелување на народите.
3. И нема веќе да има никакво проклетство; престолот на Бога и на Агнецот ќе биде
во градот; Неговите слуги ќе Му служат
4. и ќе Го гледаат лицето Негово, а името Негово ќе им биде на челата нивни.
5. И ноќ нема да има таму, и не ќе имаат потреба од светило, ниту од сончева светлина, бидјеќи Господ Бог ќе ги осветлува, и ќе царуваат во веки веков.
6. И ми рече: <Овие зборови се верни и вистинити. Господ, Бог на светите пророци, го испрати ангелот Свој, за да им
покаже на Своите слуги, што ќе стане наскоро.
7. Еве, доаѓам скоро; блажен е оној, кој ги пази пророчките зборови на оваа книга!”
8. И јас, Јован, го видов и го чув ова; и кога го чув и видов, паднав за да се поклонам пред нозете на ангелот, кој што ми го покажа ова.
9. Но тој ми рече: <Стој, немој, оти сум и јас слуга како ти, и браќата твои - пророци и оние, што ги држат зборовите на
оваа книга. Поклони Му се на Бога!”
10. И ми рече: <Не запечатувај ги пророчките зборови на оваа книга, бидејќи времето е блиску!
11. Кој чини неправда, нека чини неправда уште; и кој е осквернет, нека се осквернува уште; и кој е праведен, нека чини правда уште; и кој е свет, нека се осветува уште.
12. »И еве, ќе дојдам скоро, и +отплатата Моја е со Мене, за да му дадам на секого според
делата негови.«
13. *Јас сум Алфа и Омега, Почеток и Свршеток, Првиот и Последниот!”
14. Блажени се оние, што ги исполнуваат заповедите Негови, за да бидат достојни за дрвото на животот и да влезат во градот низ портите.
15. А надвор се кучињата, вражачите, блудниците, убијците, идолопоклониците и секој, што сака да лаже и лаже.
16. Јас, Исус, го испратив Својот ангел да ви го посведочи ова по црквите. Јас сум корен и род Давидов, сјајната ѕвезда Деница.
17. И Духот и невестата велат: <Дојди!” И кој чуе, нека каже: <Дојди!” И кој е жеден, нека дојде, и кој сака, нека земе од водата
на животот дарум.
18. И Јас му сведочам на секого, кој што ги слуша пророчките зборови на оваа книга. Ако некој нешто додаде кон нив, нему Бог ќе му наметне поразии напишани во оваа книга.
19. Ако некој одземе од пророчките зборови на оваа книга, Бог ќе му одземе дел од книгата на животот, и од светиот град, и од
она, што е напишано во оваа книга.
20. Зборува оној, што го сведочи ова: <Да, ќе дојдам скоро!” - Амин! <Да, дојди, Господи Исусе!”
21. Благодатта на нашиот Господ Исус Христос со сите вас. Амин!
Ако јас би го создал пеколот и рајот тогаш пеколот би бил се наопачки да се случува од тоа што сакаш, најголемите стравови да ти се остваруваат вечно. Рајот би бил да имаш се што ќе посакаш да создаваш што ти прдне .. некако како твој свет и само твој а ти си бог 
- Член од
- 22 февруари 2011
- Мислења
- 150
- Поени од реакции
- 106
Ја знам дека во библијата нема чистилиште.