Зошто интелигентните луѓе се понесреќни?

[Lady]

Токму тоа и е поентата дека тешко дека бравар ќе зборува 5 јазици, ќе има развиено сетило за дипломатија и така брилијантен ум и навики како аристократ.
Кога го научил тоа, додека траела Втората Светска Војна?:aham:


Само не е темава за Тито, друго сакав да потенцирам ... али ајде.

Токму така....
Благодарам на разбирањето:helou:

 

[Antagonist]

една работа е да имаш осет за бројки, друга работа е да имаш осет за жени, друга работа е успешно да водиш фамилија,а друго е да водиш фирма, трето е да водиш држава, и различно е од тоа да бидеш фудбалски менаџер,има разлика од тоа да бидеш добар жонглер и да бидеш илузионист, друго е да бидеш добар трговец, а друго е да бидеш квалитетен произведувач.едно е да знаеш како да се поставиш со другарите ама поинаку е со девојките,да бидеш добар композитор е едно а друго е да бидеш виртуозен изведувач, едно е да имаш поента на муабетот, а друго е да знаеш како тоа да го искажеш.едно е да решаваш крстозбор а друго е да решаваш судоку а трето е да местиш рубикова коцка,едно е да знаеш а друго е да разбираш......уф се уморив, ама вака ќе ви редам до утре,
значи поентата е дека интелектот е многу комплицирана работа, и не се одредува само од класични IQ тествови , и дали некој завршил или не завршил факултет.
и постојат многу примери каде што има фаци за кои ќе речеме дека глупи , ама си се снашле, ние им судиме за глупавоста само од некои аспекти на интелектот, ....таа фаца што се снашла а вие ја сметате за глупа, всушност поседува за вас непознат интелект кој ве гледа како глупаци.

 

[Nemiseverue]

:helou:

А ти не се осеќаш себе си за несреќен, се` ти е розево во животот? Се` ти е рамно? Или имаш рамна линија високо над просекот место стандардната животна осцилација која носи и розеви и црни моменти??

 

[Antagonist]

А ти не се осеќаш себе си за несреќен, се` ти е розево во животот? Се` ти е рамно? Или имаш рамна линија високо над просекот место стандардната животна осцилација која носи и розеви и црни моменти??

Каде бе,коа ќе најдеш таков некој да ми се јавиш...:smir:
Секако дека имам и добри и лоши моменти.Постојат работи во животот што не зависат од нас, неможеш да го поставиш животот на некоја стабилна линија за која ќе гарантираш.
Само ете тоа е, дали јас се чуствувам среќен или не, сметам дека не е директно врзано со моето ниво на IQ...филозофија на среќата на човекот ми е малку зезната работа...затоа што дури и работи за кои си очекувал да те направат среќен не успеале, не е до очекувањето , понекогаш некои работи толку многу ги очекуваш и кога ќе ги имаш си најсреќниот човек на земјата....

 

[E*V*I*L~G*I*R*L]

Intelegentnite postojano se zamisleni i ne komuniciraat mnogu i toa gi pravi cudni.Se preopteretuvaat so mnogu zivotni prasanja i koga ke go vidat surovoto lice na tie raboti, stanuvaat nesrekni.
Neintelegentnite se zamaraat samo so naj povrsnite raboti, ne se zamaraat mnogu so razmisluvanje i nostop komuniciraat bez da razmislat dali kazale nesto pametno.A, i postojano se nasmeani i koga treba i koga ne treba.

 

[Natural-girl]

...Образовните системи во земји чиј основен интерес е акумулација на богатство, стимулираат херои во филмови, војна и спорт, но не и интелектуален развој. Супер-интелигентните луѓе можат да се искачат до некаде, но многу ретко можат да се најдат на самиот врв на деловната или социјалната скала.

Со болдираното се согласувам, но со она дека ретко можат да се најдат на самиот врв, не е точно. Всушност мислам дека интелегентните се амбициозни ,како по правило, и секогаш одат кон врвот, меѓутоа во секој случај, дури и да се многу успешни, тешко им е да се задоволат и да им биде доволно тоа што го имаат (постигнато) во моментот и тука е изворот на несреќата.
Фактот дека очите им се отворени кон иднината, фактот дека побрзо ги гледаат последиците на некоја работа, фактот дека полесно ги предвидуваат следните настани и постапки на личности, е доказ дека да, тие се понесреќни.

Високоинтелигентните лица, без разлика дали се деца или возрасни, сеуште се сметаат за социјални аутсајдери во повеќето ситуации, вклучувајќи ги тука и нивните способности да бидат добри сопружници и родители.

Да, се аутсајдери затоа што не можат да ја поднесат површноста на луѓето, фактот дека тие не ги разбираат, едноставно не можат да комуницираат со глупави луѓе. Ама добри сопружници и родители можат да бидат, и тоа посебно ако и двата родитела се интелегентни. Ќе изнајдат начин да најдат време за детето, ќе најдат начин да одржат добар однос со партнерот, полесно наоѓаат решение на зададен проблем.

 

[Mlad_man]

Јас мислам затоа што се интелегентни и знаат што да праат со себе и тие околу нив и рационално да си го искористат времето

 

[kat.<3]

можеби затоа што секогаш се прашуваат дали се среќни, а не си среќен кога ќе почнеш да се прашуваш дали си.

 

[ReNaTa]

Ma nema vrska toa, gluposti -jas sum mnogu srekna

 

[Сатори]

~*~

можеби затоа што секогаш се прашуваат дали се среќни, а не си среќен кога ќе почнеш да се прашуваш дали си.

:nema teorija: ...:nesvest:
Не е поентата на животот да го живееш без да застанеш на момент да се запрашаш дали си среќен со тоа што го правиш.
Среќата доаѓа сама по себе, но заслужено, и еден од најбитните процеси е процесот на себеанализирање.
Зошто вистинска среќа е кога после анализата ќе заклучиме дека сме среќни.

 

[mirkec]

Се е во ред со заклучокот, но колку е самоанализирањето реално и субјективно ?
Мислам (не мора да сум во право), дека секој човек, кога ќе се самоанализира, скоро секогаш повеќе си ги согледува позитивните страни.
Извини, вака - ама и интелегентиниот и глупавиот, кога ќе го прашаш каков е - тој ќе каже дека се самоанализирал и дека е среќен.
Мртва точка. И, што понатаму ?
Тешка тема и отвара многу широк опсег на размислување и спојување на разни области и мислам дека треба како таква, да ја пуштиме да оди, без некои ограничувања и секој да си дава мислење за одредена област од интелегенцијата.
Сите знаеме дека е многу тешко да ја дефинираме интелегенцијата како дефиниција, за точно да знаеме за што да зборуваме.
И мене ми реплицираа (дури и ме навреди Императорот дека не ги разбирам поимите, но нека, не планирам да реплицирам за нешто што сеуште е апстрактно и не е дефинирано).
Ама, сепак, искуството и разните преданија докажале дека (ќе кажам пак - скоро сите) најинтелегентните луге, секогаш останале сами и несреќни. Кој го знае правиот одговор ? Се е тоа субјективно.

 

[zlatev]

Zatoa sto inteligentnite luge imaat mozok da mislat,a prostite za zal go nemaat )

 

[mirkec]

Извини, ама зошто тогаш, ако немаат мозок ги нарекуваш интелегентни ?

 

[Сатори]

~*~

Се е во ред со заклучокот, но колку е самоанализирањето реално и субјективно ?
Мислам (не мора да сум во право), дека секој човек, кога ќе се самоанализира, скоро секогаш повеќе си ги согледува позитивните страни.
Извини, вака - ама и интелегентиниот и глупавиот, кога ќе го прашаш каков е - тој ќе каже дека се самоанализирал и дека е среќен.
Мртва точка. И, што понатаму ?

Не после секоја самоанализа заклучуваме дека сме среќни.Тука може да се функционира во два правци.

 

[mirkec]

Се согласувам со тебе 100 %. Така е. Затоа и на почетокот реков дека си во право. Никој не го знае правецот. Се е тоа субјективно.