Srekata e subjektiven odraz na cuvstvoto na zadovolenost na potrebite/ocekuvanjata vo zivotot, pa trgnuvajki od nekoja glupa pretpostavka deka intelegentnite luge imaat povisoki kriteriumi od ostanatite koi navistina se potesko dostizni vo zivotot, se romantizira idejata za cuvstvoto na nesreka ili depresija. Nesto kako kul e toa, ama ne e, ne si kul voopsto ako si depresiven, tuku imas nekoj problem so psihata, t. e. bolen si. Slicno e i so cuvstvoto na sreka/nesreka, ne be brat, ako si nesreken ne si narocito pameten, poveke bi kazal glup si, ili nezrel si, ili neiskusen si, ili ne znaes sto sakas od zivotot, zasto ne znaes da balansiras. I taka da ja pronajdes srekata kako sostojba, koja zavisi samo od tebe, strogo. Ima pametni i srekni, ima glupi i nesrekni, ima sekakvi. Zatoa bez zalazuvanja od tipot-Abe brat mnogu sum depre nikoj ne me sfaka mora da sum natprosecen. Ne be brat sasvim prosecen si, ne vredi ni vremeto da go trosime za takvi mediokriteti kako tebe.
