За седење пред компјутер и не толку многу, веќе се навикнаа да ме гледаат постојано пред него.
Најчесто за тоа дека седам до 6 саат насабајле и чекам да ги испратам на работа, па да си легнам, потоа кога не сум нешто расположена и ми е мака, се расправам пошто навалуваат да им кажам каков проблем имам, а не ми се зборува на мене па секогаш кога ќе посакаат тие, за оброците храна, ретко сум јадела, многу сум ослабела и сл ситници кои не ме вознемируваат нешто многу, сепак тоа се обични и мали кавги, пререкувања и ништо сериозно.
Ако некогаш претерам со зборови, одредено време се затварам во соба, размислувам и потоа следи извинување нормално.