Мистичен
Човек
- Член од
- 23 јануари 2005
- Мислења
- 13.578
- Поени од реакции
- 1.097
Aбе ја не дека имав нешто желба да си ги запознавам девојките со родителите, ама најчесто ми улетуваа дома во моменти на интимност, па после нормално нели следува и претставувањето...
После првите две подолги врски и нивното прекинување, моите родители беа поемотивни од мене. Некако многу се приврзуваа за моите поранешни девојки, бидејќи ги прифаќаа од срце. Не дека моите биле некои досадни гњаватори па ги "труеле" со досадни фамиљарни муабети, едноставно онака - френдли, младалачки. Па после раскинувањата, додека јас се смеев, тие беа тажни, татко ми еднаш и ќе ме расшамараше извикувајќи: "Ти си крив, девојчето беше супер"! А бе стари...
И така, после втората подолга врска, ми забранија да носам дома девојка се додека не биде "за озбилно", за да не ја запознаеле и да не се приврзеле.
Девојка ми ја запознаа сосема случајно, се сретнавме едни со други пред зграда. Енд д рест из хистори...
Зошто го кењав ова? Веројатно има некоја поента. Настрана малоѓраѓански муабети како што прочитав неколку постови на темава, па што ѓе речеле комшиите, па дали била од фамилија (фамилија еј!), што ќе речел поштарот... кого го боли стапот кој што ќе рече?
Доколку ја сакате девојката и ви е убаво со неа, а воедно чувствувате дека и таа го чувствува истото за вас, притоа чувствувајќи се зрело и не ви лета лејката па утре да ви фујне: "Ќе и раскинам, кој ја ебе" - нема причина зошто да не ја запознаете со вашите родители. Се разбира, немаме сите родители со исти карактери и сфаќања, проценката дали е тоа добар потег останува на вас.
Доколку сеуште сакате да изигрувате плејбој, немој ни да помислувате да им задавате непотребни главоболки.
После првите две подолги врски и нивното прекинување, моите родители беа поемотивни од мене. Некако многу се приврзуваа за моите поранешни девојки, бидејќи ги прифаќаа од срце. Не дека моите биле некои досадни гњаватори па ги "труеле" со досадни фамиљарни муабети, едноставно онака - френдли, младалачки. Па после раскинувањата, додека јас се смеев, тие беа тажни, татко ми еднаш и ќе ме расшамараше извикувајќи: "Ти си крив, девојчето беше супер"! А бе стари...
И така, после втората подолга врска, ми забранија да носам дома девојка се додека не биде "за озбилно", за да не ја запознаеле и да не се приврзеле.
Девојка ми ја запознаа сосема случајно, се сретнавме едни со други пред зграда. Енд д рест из хистори...
Зошто го кењав ова? Веројатно има некоја поента. Настрана малоѓраѓански муабети како што прочитав неколку постови на темава, па што ѓе речеле комшиите, па дали била од фамилија (фамилија еј!), што ќе речел поштарот... кого го боли стапот кој што ќе рече?
Доколку ја сакате девојката и ви е убаво со неа, а воедно чувствувате дека и таа го чувствува истото за вас, притоа чувствувајќи се зрело и не ви лета лејката па утре да ви фујне: "Ќе и раскинам, кој ја ебе" - нема причина зошто да не ја запознаете со вашите родители. Се разбира, немаме сите родители со исти карактери и сфаќања, проценката дали е тоа добар потег останува на вас.
Доколку сеуште сакате да изигрувате плејбој, немој ни да помислувате да им задавате непотребни главоболки.