Живот после смртта

Член од
15 март 2011
Мислења
154
Поени од реакции
85
Пред околу една година имав слично чудно искуство. Се соочив со една навистина чудна ситуација, но не се исплашив.

Морам да напоменам дека за време на тој период бев многу разочарана од некои околности, па можеби токму поради нив и ми се случи ова.
Беше пладне...Некаде околу 3 часот, прозорецот од собата ми беше отворен а јас решив малку да поспијам. И легнав. После некој период кога заспав сонував како ги отворам очите и гледам накај ѕидот (впрочем и натаму бев свртена). И наеднаш своето тело го почувствував парализирано. Се обидов да се движам, и дури престанав да дишам намерно со надеж дека ќе успеам да се придвижам и после неколку секунди успеав. Арно ама после краток период го чув гласот на еден мој близок починат роднина кој многу ми беше драг. Ми го повикуваше името на галено. Сета се наежив во тој момент, но не од страв! Туку поради чудната енергија која ја чувстував околу себе. Можам и да ја опишам. Беше како некои студени бранови кои се придвижуваа низ моето тело. Во тој момент полусвесно сфатив дека нешто сериозно се случува и решив да останам смирена, па дури и решив да одам подалеку со фактот што не се ни обидов да се освестам. Но тоа беше се.
Претходно имав читано, и знаев дека станува збор за парализа и дека тоа е нереално. :)
Но бар стана едно незаборавно искуство кое би сакала повторно да го доживеам.
 
Член од
4 мај 2012
Мислења
83
Поени од реакции
19
Пред околу една година имав слично чудно искуство. Се соочив со една навистина чудна ситуација, но не се исплашив.

Морам да напоменам дека за време на тој период бев многу разочарана од некои околности, па можеби токму поради нив и ми се случи ова.
Беше пладне...Некаде околу 3 часот, прозорецот од собата ми беше отворен а јас решив малку да поспијам. И легнав. После некој период кога заспав сонував како ги отворам очите и гледам накај ѕидот (впрочем и натаму бев свртена). И наеднаш своето тело го почувствував парализирано. Се обидов да се движам, и дури престанав да дишам намерно со надеж дека ќе успеам да се придвижам и после неколку секунди успеав. Арно ама после краток период го чув гласот на еден мој близок починат роднина кој многу ми беше драг. Ми го повикуваше името на галено. Сета се наежив во тој момент, но не од страв! Туку поради чудната енергија која ја чувстував околу себе. Можам и да ја опишам. Беше како некои студени бранови кои се придвижуваа низ моето тело. Во тој момент полусвесно сфатив дека нешто сериозно се случува и решив да останам смирена, па дури и решив да одам подалеку со фактот што не се ни обидов да се освестам. Но тоа беше се.
Претходно имав читано, и знаев дека станува збор за парализа и дека тоа е нереално. :)
Но бар стана едно незаборавно искуство кое би сакала повторно да го доживеам.
И јас така некако случно пред да заспијам се загледав во вратата и така сум заспал.И во сонот истава слика ја гледав само вратата цело време и слушам како иди некој пополека-Исто како во хорор филмовите,и пополека ја отвараше вратата не ми текнува како точно беше како човек во црн мантил.И јас испаничив сакав да се разбудам и неможев неколку секунди,додека не скокнав.Ама ништо страшно тоа е од самата свест.Исто така ти ко што кажуваш на едно другарче му се десе си мислеше како сенка да му има влезено,но тоа се од паника.НИШТО НЕ ПОСТОИ :D
 
Член од
15 март 2011
Мислења
154
Поени од реакции
85
И јас така некако случно пред да заспијам се загледав во вратата и така сум заспал.И во сонот истава слика ја гледав само вратата цело време и слушам како иди некој пополека-Исто како во хорор филмовите,и пополека ја отвараше вратата не ми текнува како точно беше како човек во црн мантил.И јас испаничив сакав да се разбудам и неможев неколку секунди,додека не скокнав.Ама ништо страшно тоа е од самата свест.Исто така ти ко што кажуваш на едно другарче му се десе си мислеше како сенка да му има влезено,но тоа се од паника.НИШТО НЕ ПОСТОИ :D
Се согласувам со тебе. Се е до психа. Може да влијаат и различни фактори. Пример умор, стрес, депресија, несоница итн. Не треба да ги сфаќаме овие појави толку сериозно. Но јас сум сеуште во дилема дали да изработам детектор за духови? Којзнае може ќе успеам да снимам некој во небрано. :D Шала на страна, не се шегувам со овие работи бидејки некои велат дека стануваат реални...:sneaky:
 
Член од
4 мај 2012
Мислења
83
Поени од реакции
19
Се согласувам со тебе. Се е до психа. Може да влијаат и различни фактори. Пример умор, стрес, депресија, несоница итн. Не треба да ги сфаќаме овие појави толку сериозно. Но јас сум сеуште во дилема дали да изработам детектор за духови? Којзнае може ќе успеам да снимам некој во небрано. :D Шала на страна, не се шегувам со овие работи бидејки некои велат дека стануваат реални...:sneaky:
Братче Јас вака ќе ти кажам.
Немој да верваш во такви работи ни духови ни ангели ни ѓаволи ни сенки не постојат се е измислица на овој свет,и се наменети за мали деца што уште растат :)
 
Член од
15 март 2011
Мислења
154
Поени од реакции
85
Братче Јас вака ќе ти кажам.
Немој да верваш во такви работи ни духови ни ангели ни ѓаволи ни сенки не постојат се е измислица на овој свет,и се наменети за мали деца што уште растат :)
Пер додека не ти се случат одредени работи неможеш да веруваш. :) Но, штом ќе ти се случат еднаш веќе почнуваш да се сомневаш. За среќа поголемиот дел од нас претходно доживеале одредена натприродна појава, меѓутоа истата ја препишуваат на одредени негативни фактори и ја сметаат за халуцинација, а дел од нас се уверени дека постои нешто за кое со децении наназад се зборува. Се е до психа, тоа е во ред, сфаќам. Но, постојат некои работи за кои треба да се подзапрашаме зошто се случуваат.
Патем ако не си видел со свои очи немора да веруваш, можеш само ладно да си ја завртиш главата додека околу тебе разменуваат ,,паранормални'' искуства, и воопшто зборуваат на таа тема, и да си заминеш. Но, штом еднаш доживееш...Макар и да се чини како илузија, бар накратко уште еднаш ќе си го поставиш прашањето. ,,Дали треба да почнам верувам?''..
 
Член од
4 мај 2012
Мислења
83
Поени од реакции
19
Пер додека не ти се случат одредени работи неможеш да веруваш. :) Но, штом ќе ти се случат еднаш веќе почнуваш да се сомневаш. За среќа поголемиот дел од нас претходно доживеале одредена натприродна појава, меѓутоа истата ја препишуваат на одредени негативни фактори и ја сметаат за халуцинација, а дел од нас се уверени дека постои нешто за кое со децении наназад се зборува. Се е до психа, тоа е во ред, сфаќам. Но, постојат некои работи за кои треба да се подзапрашаме зошто се случуваат.
Патем ако не си видел со свои очи немора да веруваш, можеш само ладно да си ја завртиш главата додека околу тебе разменуваат ,,паранормални'' искуства, и воопшто зборуваат на таа тема, и да си заминеш. Но, штом еднаш доживееш...Макар и да се чини како илузија, бар накратко уште еднаш ќе си го поставиш прашањето. ,,Дали треба да почнам верувам?''..
Нема причина зошто да веруваш.Тоа ти што го доживеа ако не беше доволно информиран сигурно ќе мислеше дека се сенки.Во право сум ?
Но кога ќе погледнеш малку подалеку и да ги сватиш силите на природата се ќе ти е јасно.Сум играл на гробишта во 12,сме повикувале духови но ништо од тоа.
И тие клипчињата на Јутуб шо ги гледаш се е наместено.
 
Член од
15 март 2011
Мислења
154
Поени од реакции
85
Нема причина зошто да веруваш.Тоа ти што го доживеа ако не беше доволно информиран сигурно ќе мислеше дека се сенки.Во право сум ?
Но кога ќе погледнеш малку подалеку и да ги сватиш силите на природата се ќе ти е јасно.Сум играл на гробишта во 12,сме повикувале духови но ништо од тоа.
И тие клипчињата на Јутуб шо ги гледаш се е наместено.

Во ред. Тогаш ајде објасни ми ги несекојдневните звуци кои што наликуваат на гласови кои бараат помош. Истите претежно се чуени во поголемиот број ненаселени места или куќи кои се сметаат за опседнати? :cautious: Лично немам присуствувано, но имам пријатели кои биле - виделе, или чуле, и повеќе не се истите луѓе. Немаат исто гледиште кон темава како и порано.
На пример тогаш се сомневале, додека денес се сигурни дека има нешто повеќе.
Како што кажав претходно, не сум сведок на опседната куќа, но имав еден сличен немил настан во моето рано детство кое ме поттикна и натера да верувам во натприродното. Ме мрзи да опишувам, но она што сакав да ти го кажам е дека бев со другарка во моментот кога се случуваше тоа. Преплашени бегавме кон соседната улица. Тоа не беше случајност, бидејки видовме иста работа, за која претходно мислам дека имам пишувано на форумов, мислам дека неколку страници нанапред. Тоа дефинитивно не беше илузија, халуцинација или како сакаш речи го.
А тоа што тебе не ти излегувале духови на гробишта тоа е друга работа...:D
Незнам колку си информиран но, еве нешто што јас знам...
Гробот е само место каде почива физичкото тело на човекот после смртта, кое нормално се распаѓа после определен временски период, додека духот најчесто постигнува одредено ниво на кое што си наоѓа сопствено прибежиште. Ти пријателе најверојатно бидејки не веруваш, не ти се ни случило.
Не велам дека е тешко тоа за изведување (конкретно зборувам за чинот на повикување), но понекогаш може и да не проработи. Луѓето со децении користат свеќи, огледала, стакла, специјални табли, марамчиња од покојникот и др. разни техники, па понекогаш не успеваат. Е сега веројатно се прашуваш зошто...
Одговорот не е и баш така едноставен. На ,,другата'' страна кружи различна енергија. Секоја душа носи различна енергија и истата кога се повикува може, но и немора да се пренасочи на другата страна. Клучната ствар е дека некогаш претстојувала овде и тоа и дава можност да се врати повторно.
Ова е малку заебано, еве додека пишувам ме фаќа језа.
Она што мене ме иритира кај луѓето е самиот факт...,,Не сум видел и не верувам'' Не треба така. :)
Мада, почитувам туѓи мислења.
Не ги осудувам, ако спаѓаш во нив во ред е.
На крај краева, сите сме различни, одлуката за верба во религија, или еве просто во одредена цел дали ќе успееш или не, е исто така индивидуална работа.
Ти можеби треба да проработиш на проширување на видикот. Бидејки овде не е се и онолку едноставно колку што мислиш.
Земи го за пример ,,креаторот'' или зачетокот на овој свет. Зарем ти навистина веруваш во теоријата дека се настанало со огромна експлозија? Ти давам прост пример како пред науката ние луѓето знаеме да зинеме, и да го проголтаме секое залаче кое тие ќе ни го сервираат.
Да не ме сфатиш погрешно, не порекувам. Можно е. Но исто така знам дека онаму каде науката не допрела со своите пипци не значи дека не постои, туку едноставно не го објаснила или пак не оставила простор да и се открие на јавноста од проста причина што знаат колку е ,,напреден'' нашиот вид, и на кој начин поголемиот дел од популацијата ќе ги прифати промените кои се збиваат од многу одамна.
Размисли...
 
Член од
28 декември 2011
Мислења
4.371
Поени од реакции
6.209
Во ред. Тогаш ајде објасни ми ги несекојдневните звуци кои што наликуваат на гласови кои бараат помош. Истите претежно се чуени во поголемиот број ненаселени места или куќи кои се сметаат за опседнати? :cautious: Лично немам присуствувано, но имам пријатели кои биле - виделе, или чуле, и повеќе не се истите луѓе. Немаат исто гледиште кон темава како и порано.
На пример тогаш се сомневале, додека денес се сигурни дека има нешто повеќе.
Како што кажав претходно, не сум сведок на опседната куќа, но имав еден сличен немил настан во моето рано детство кое ме поттикна и натера да верувам во натприродното. Ме мрзи да опишувам, но она што сакав да ти го кажам е дека бев со другарка во моментот кога се случуваше тоа. Преплашени бегавме кон соседната улица. Тоа не беше случајност, бидејки видовме иста работа, за која претходно мислам дека имам пишувано на форумов, мислам дека неколку страници нанапред. Тоа дефинитивно не беше илузија, халуцинација или како сакаш речи го.
А тоа што тебе не ти излегувале духови на гробишта тоа е друга работа...:D
Незнам колку си информиран но, еве нешто што јас знам...
Гробот е само место каде почива физичкото тело на човекот после смртта, кое нормално се распаѓа после определен временски период, додека духот најчесто постигнува одредено ниво на кое што си наоѓа сопствено прибежиште. Ти пријателе најверојатно бидејки не веруваш, не ти се ни случило.
Не велам дека е тешко тоа за изведување (конкретно зборувам за чинот на повикување), но понекогаш може и да не проработи. Луѓето со децении користат свеќи, огледала, стакла, специјални табли, марамчиња од покојникот и др. разни техники, па понекогаш не успеваат. Е сега веројатно се прашуваш зошто...
Одговорот не е и баш така едноставен. На ,,другата'' страна кружи различна енергија. Секоја душа носи различна енергија и истата кога се повикува може, но и немора да се пренасочи на другата страна. Клучната ствар е дека некогаш претстојувала овде и тоа и дава можност да се врати повторно.
Ова е малку заебано, еве додека пишувам ме фаќа језа.
Она што мене ме иритира кај луѓето е самиот факт...,,Не сум видел и не верувам'' Не треба така. :)
Мада, почитувам туѓи мислења.
Не ги осудувам, ако спаѓаш во нив во ред е.
На крај краева, сите сме различни, одлуката за верба во религија, или еве просто во одредена цел дали ќе успееш или не, е исто така индивидуална работа.
Ти можеби треба да проработиш на проширување на видикот. Бидејки овде не е се и онолку едноставно колку што мислиш.
Земи го за пример ,,креаторот'' или зачетокот на овој свет. Зарем ти навистина веруваш во теоријата дека се настанало со огромна експлозија? Ти давам прост пример како пред науката ние луѓето знаеме да зинеме, и да го проголтаме секое залаче кое тие ќе ни го сервираат.
Да не ме сфатиш погрешно, не порекувам. Можно е. Но исто така знам дека онаму каде науката не допрела со своите пипци не значи дека не постои, туку едноставно не го објаснила или пак не оставила простор да и се открие на јавноста од проста причина што знаат колку е ,,напреден'' нашиот вид, и на кој начин поголемиот дел од популацијата ќе ги прифати промените кои се збиваат од многу одамна.
Размисли...
Личното искуство не е валидна евиденција во било која дебата.
Зошто?
Затоа што постојат многу фактори кои придонесуваат до тоа да нашите сеќавања за настанот се искривоколчени. Луѓето не перцепираат 100% совршено, не помнат 100% совршено, подложни се на сугестија, лажат и слично.
Твоето искуство со натприродното си го прифатил/а како такво, натприродно без да знаеш дека на пример шок може да те доведе до состојба на зголемена сугестибилност и зголеменото лачење на даден невротансмитер доведува до халуцинации.
Се разбира, твоите искуства можат да се објаснат уште на милион природни начини. Поентата се состои во тоа дека научните објаснувања за нашите искуствувања се надолго и нашироко тестирани низ бројни студии и експерименти и за нив евиденцијата е солидна.
Од друга страна, спиритуализмот нема ама баш никаква валидна подлога бидејќи во принцип како што и самиот/самата велиш "треба да искусиш за да сфатиш". Од тука, разбираш зошто натприродното како толкување на феномени е неприфатливо.

Универзумот не настанал со експлозија туку со експанзија на кондензирана маса. Теорија е хипотеза која зад себе има значителна, валидна евиденција. Теориите еволуираат, се молдираат со секој нов податок.
Точно е дека не значи дека она што науката не го испитало, автоматски не постои, но науката кон се она за кое нема никаква евиденција гледа низ призмата на негативна хипотеза. Се смета за непостоечко додека не се принесе валидна евиденција.
 
Член од
4 мај 2012
Мислења
83
Поени од реакции
19
Личното искуство не е валидна евиденција во било која дебата.
Зошто?
Затоа што постојат многу фактори кои придонесуваат до тоа да нашите сеќавања за настанот се искривоколчени. Луѓето не перцепираат 100% совршено, не помнат 100% совршено, подложни се на сугестија, лажат и слично.
Твоето искуство со натприродното си го прифатил/а како такво, натприродно без да знаеш дека на пример шок може да те доведе до состојба на зголемена сугестибилност и зголеменото лачење на даден невротансмитер доведува до халуцинации.
Се разбира, твоите искуства можат да се објаснат уште на милион природни начини. Поентата се состои во тоа дека научните објаснувања за нашите искуствувања се надолго и нашироко тестирани низ бројни студии и експерименти и за нив евиденцијата е солидна.
Од друга страна, спиритуализмот нема ама баш никаква валидна подлога бидејќи во принцип како што и самиот/самата велиш "треба да искусиш за да сфатиш". Од тука, разбираш зошто натприродното како толкување на феномени е неприфатливо.

Универзумот не настанал со експлозија туку со експанзија на кондензирана маса. Теорија е хипотеза која зад себе има значителна, валидна евиденција. Теориите еволуираат, се молдираат со секој нов податок.
Точно е дека не значи дека она што науката не го испитало, автоматски не постои, но науката кон се она за кое нема никаква евиденција гледа низ призмата на негативна хипотеза. Се смета за непостоечко додека не се принесе валидна евиденција.
Навистина добар одговор.лесно е да се каже,абе нас не создал господ,или има надприродни појави,наместо тоа да се кажи завртетесе малку зад себа да видиш дека не е така и 21 век сме луѓе,тоа палело некаде во средновековието кога немало ни струја ни ништо,гревота е вакви работи да зборувате баш сега.Имајте малку пошироко гледиште за нас луѓето.Мислам ќе сватите. поздрав :)
 

Mama.

уметник
Член од
23 јули 2011
Мислења
524
Поени од реакции
326
Навистина добар одговор.лесно е да се каже,абе нас не создал господ,или има надприродни појави,наместо тоа да се кажи завртетесе малку зад себа да видиш дека не е така и 21 век сме луѓе,тоа палело некаде во средновековието кога немало ни струја ни ништо,гревота е вакви работи да зборувате баш сега.Имајте малку пошироко гледиште за нас луѓето.Мислам ќе сватите. поздрав :)
Postoenjeto na zivot posle smrtta nema nisho zaednicko so postoenjeto ma gospod. "Dushata" koja opstojuva posle smrtta e samo energija koja sodrzi mal del od svesta i pogolem del od podsvesta na covekot, odnosno memorijata ili informaciite shto vo tekot na zivotot covekot gi natrupal vo sebe. Nema nishto cudno i nelogicno vo toa istata taa energija ponekogash da zazeme odreden oblik ili da ispushti zvuk, da bide vidliva i sl. isto i komuniciranjeto so "duhovite" moze da se ostvari dokolku zivi luge uspeat da doprat do informaciite shto edna "pocinata dusha" gi nosi.
Posle odredeno vreme taa memorija se gubi, informaciite se raznsuvaat vo poveke razlicni pravci, energijata ke se pretvori vo drug vid i tuka mozebi zavrshuva se...
 

Bodhidharma

Avatara
Член од
17 септември 2011
Мислења
10.783
Поени од реакции
15.399
Postoenjeto na zivot posle smrtta nema nisho zaednicko so postoenjeto ma gospod. "Dushata" koja opstojuva posle smrtta e samo energija koja sodrzi mal del od svesta i pogolem del od podsvesta na covekot, odnosno memorijata ili informaciite shto vo tekot na zivotot covekot gi natrupal vo sebe. Nema nishto cudno i nelogicno vo toa istata taa energija ponekogash da zazeme odreden oblik ili da ispushti zvuk, da bide vidliva i sl. isto i komuniciranjeto so "duhovite" moze da se ostvari dokolku zivi luge uspeat da doprat do informaciite shto edna "pocinata dusha" gi nosi.
Posle odredeno vreme taa memorija se gubi, informaciite se raznsuvaat vo poveke razlicni pravci, energijata ke se pretvori vo drug vid i tuka mozebi zavrshuva se...
Кај се губи, и кога се губи?
Погледнато од светот на квантната физика да речеме.
 

Mama.

уметник
Член од
23 јули 2011
Мислења
524
Поени од реакции
326
Кај се губи, и кога се губи?
Погледнато од светот на квантната физика да речеме.
Не се губи буквално, сите тие информации не остануваат на едно место долго време, како што кажав се разлеваат во повеке правци, така да тој збир на информации престанува да постои
 
Член од
15 декември 2011
Мислења
5
Поени од реакции
0
"A Cameron je rekao da se vracas ponovno kao netko drugi i da nema veze ako umres." -


Верувам во Бог, и верувам во живот после смртта! И верувам дека има рај и пекол!
Пеколот како и рајот, не е само една апстрактна состојба на постоење, но конкретно, реално место. Тоа е место, каде што неправедните ќе го трпат бескрајниот и вечен Божји гнев. Тие ќе бидат мачени како и физички така и емоционално и умствено и сосема свесно ќе страдаат од срам, жал и презир.

Животот на земјата е еден испит – подготовка за тоа, што претстои.
Исус кажува: „Јас Сум Воскресението и Животот; кој верува во Мене - и да умре –ќе живее. И секој, кој живее и верува во Мене нема да умре до века “

Ако си поверувал/а во Исус Христос, како свој Спасител, ти си спасен/а! Сите гревови ти се простени и Бог ти ветува дека никогаш нема да те изостави, ниту да те заборави (Римјани 8:38-39; Матеј 28:20). Не заборавај – твоето спасение е сигурно во Исус Христос (Јован 10:28-29). Ако се надеваш единствено на Исус како твој Спасител, можеш да бидеш сигурен/на дека ќе бидеш цела вечност во рајот заедно со Бог!
Прочитајте ги следниве линкови:

http://www.gotquestions.org/Macedonian/Macedonian-life-after-death.html

http://www.gotquestions.org/Macedonian/Macedonian-Now-What.html

Кој верува во Синот, има вечен живот; а кој не се покорува на Синот, нема да види живот, туку Божјиот гнев останува врз него.


Можеби некој од овде во минатиот живот бил Хитлер, Тито, Александар Македонски .. од кај знаеш ;)
 
Член од
30 јануари 2010
Мислења
101
Поени од реакции
17
Се согласувам со тебе. Се е до психа. Може да влијаат и различни фактори. Пример умор, стрес, депресија, несоница итн. Не треба да ги сфаќаме овие појави толку сериозно. Но јас сум сеуште во дилема дали да изработам детектор за духови? Којзнае може ќе успеам да снимам некој во небрано. :D Шала на страна, не се шегувам со овие работи бидејки некои велат дека стануваат реални...:sneaky:
јас имам детектор за духови ама не ми е доправен и за присутност на духови исто али тој е веке пробан работи само не ми е склопен во кутија.И јас сакам да истражувам за паранормални работи.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom