M
marsovka
Гостин
Драгоева
Порано се палев ко млад мајмун у сред сезона на парење на политика сеа некако ми сеедно, ги гледам вестите со извесна апатија. Не знам дали е времето или пак јас дигам раце, некако ми е сеедно. Осет на another brick in the wall прeовладува, знаеш дека неизбежно, знаеш дека ништо нема да се смени,дека не можеш да смениш, се што преостанува да пукаш сеир од страна, сеа ми текнува зошто на стариот не му е важно кога ќе се спомене политика и зошто цело време гледа дискавери уставри сеа сваќам какво е чуството да бидеш само статистика. Статистика со ознака на пол, возраст, имотна состојба, работно место. Нешто ко да умрело во мене, порано беснеев коа ќе ги читам петардине со назнака патриот, чисто скопје и остала багра. Сеа ми е сеедно, си земаш пуканки се смешкаш и одвреме навреме им коментираш, ме мрзи да мислам знам дека никој нема да го прочита како што треба а уште помалце да го свати, ме мрзи да анализирам пошто ретко кој сериозно ја сваќа анализата. Не знам дали е трагично или пак е добра работа. . Ме мрзи не е баш мрза туку до пуканките се поише се релаксирам на задното седиште одвреме навреме пишувајќи некоја рандом глупост која повеќето ја сваќаат сериозно. Размислувам да станам сириан спирит анд комп . Повеќе поштуваат луѓево ретардиран хумор . Нхааах го неам тој сарказам ... ах тапа сум -.-
Порано се палев ко млад мајмун у сред сезона на парење на политика сеа некако ми сеедно, ги гледам вестите со извесна апатија. Не знам дали е времето или пак јас дигам раце, некако ми е сеедно. Осет на another brick in the wall прeовладува, знаеш дека неизбежно, знаеш дека ништо нема да се смени,дека не можеш да смениш, се што преостанува да пукаш сеир од страна, сеа ми текнува зошто на стариот не му е важно кога ќе се спомене политика и зошто цело време гледа дискавери уставри сеа сваќам какво е чуството да бидеш само статистика. Статистика со ознака на пол, возраст, имотна состојба, работно место. Нешто ко да умрело во мене, порано беснеев коа ќе ги читам петардине со назнака патриот, чисто скопје и остала багра. Сеа ми е сеедно, си земаш пуканки се смешкаш и одвреме навреме им коментираш, ме мрзи да мислам знам дека никој нема да го прочита како што треба а уште помалце да го свати, ме мрзи да анализирам пошто ретко кој сериозно ја сваќа анализата. Не знам дали е трагично или пак е добра работа. . Ме мрзи не е баш мрза туку до пуканките се поише се релаксирам на задното седиште одвреме навреме пишувајќи некоја рандом глупост која повеќето ја сваќаат сериозно. Размислувам да станам сириан спирит анд комп . Повеќе поштуваат луѓево ретардиран хумор . Нхааах го неам тој сарказам ... ах тапа сум -.-