Мислам дека значењето на животот е да му дадеш живот на значењето. Да го откриеш нејасниот пат на што полесен начин. Да ги вкусиш најслатките, но и најгорчливите вкусови. Три дена магла, еден ден сонце. Неочекувано, во твојот живот влегува личност која ќе ти го промени истиот. Три дена сонце, еден магла. Болни плускавци газејќи по боцки и по неверојатно долго реме, доаѓа и тој миг, крајот. Крајот на нашите елаборирани планови, крајот на се што некогаш стоело исправено, крајот на секакви изненадувања и солзи радосници. Милиони неурони во твојот мозок, но само еден доволно храбар да ти ја претстави сурово слободата и безгрижноста, туѓата рака што ја држи некаде далеку во очајни дна. Потоа драга, ти се вселува поток од свест, поточно несвест која се бори со твојот мозок. Шест дена магла, еден ден среќа. Викаат времето лечи се, дури и заталожените скриени моменти. Времето не лечи ништо, времето е проѕирна завеса која ги крие истрошените мемории. Простување и каење, никогаш овие зборови нема да ги прочитам во иста реченица, а и нема да ги искусам во ист период. Можеби, само крајот ќе остане мојот единствен вистински пријател.
Не е ни случајна мистериозноста на Морисон, вметнувајќи ја морбидната трагедија на Едип.
Реагирај сега, проучи подоцна. Животот е авантура, но секоја авантура е проследена со болка. Животот е болка, љубовта е болка, а стравот ги спречува луѓето од доживувањата кои ги нуди животот. На крајот, сите сме само, јавачи на бури.
Седум дена магла, неможам ни да помислам на сонце.