Драга Кајгана

[Saladin]

Passed down to you...
Се стеснува кругов нешто, не? Се менуваме и ние во него, нели? Забораваме на убавите моменти, ги нагласуваме негативните. Оф колку човекот е мазохистички настроен. Не ми се допаѓа тоа. Но неминовно е. Дел од човековата константа. You know, small things - all that.

Настрана негативното сеа.

Април ме чека пат. Ме чека долг пат од тука. Толку долг да почнам да заборавам дека сеуште живеам тука. Ете видиш колку е контраснто тоа, минатото е мазохизам невиден додека иднината - чувството на неизвесност - скриена среќа. Доста Коељизирав, го чекам април па зависно од временскиот континуум се надевам дека ќе заборавам на се` негативно во претходнве 6 месеци.

Ах да, ако некогаш се случи да заборавам каде живеам, изругајте ме. И јас го правам тоа од време на време за луѓето кои забораваат.
So says Saladin.

 

[Тетоец]

Драга,
Знаеш дека само јас имам родители кои не ме пуштаат да одам за Србија, затоа што мислат дека ќе имало инциденти .
Се мислам од сега што ќе ми речат ако се пласираат кошаркарите на ОИ, и таму ќе има инциденти ли?

 

[Ipsissimus]

Уморен сум Драга....уморен од неизвесност.....уморен сум да бидам беспомошен совозач кој не го контролира воланот, додека крстопатот на животот ита кон нас со полна брзина....и единствено што можам, е да чекам дали после тој крстопат ме чека остра кривина која ќе ме исфрли во бездната........уморен сум од се.
Сакам да избегам и да се изгубам некаде, некаде каде што животот не е толку комплициран....Некаде, каде што барем еднаш ќе можеш да го смениш текот на настаните како што сакаш.
Овој умор ми ја цеди и последната капка сила Драга....а допрва доаѓаат битки кој морам да ги совладам....
Знам дека е залудно да те прашувам зошто ми се случува сево ова, знам само дека не дојдов тука да барам љубов, а токму тоа го најдов. Дојдов на овој форум да ја нападнам лажната надеж и да ја презрам апатијата....И сега ме мачи дилемата дали токму таа - лажната надеж е таа што сака да ми се одмазди под маската на љубовта? Дали токму таа како тројански коњ, ми се вовлече во душава и се обидува да и ги отвори ширум вратите на апатијата?
Коцките се фрлени.....залогот е ставен...и не е ништо помалку туку тоа што во мене може да се нарече душа....
Ако цената и искушението е овој залог, тогаш цената е мојата душа Драга! Но не ми е жал, бидејќи ако за нешто вреди да се даде сопствената душа, тогаш тоа е таа, Драга!

 

[Pillow Queen]

Д.
Колку убав и прекрасен ден да бидеме благодарни, благодарни на нашите родители, благодарни на нашите пријатели, роднини, познаници, но најблагодарни на нашата влада што и покрај економската криза ете собра средства да купи карти и да обезбеди превоз до Белград за вистинските навивачи, за оние со срце полно патриотизам и не станува збор за двајца-тројца, туку ни помалку ни повеќе точно 1000 души. Конечно се изнајде некој кој навистина гледа за потребите на народот, затоа имаат и еден поздрав од мене.

 

[Blondy ʚϊɞ]

Ајде Драга, Добро утро....
Сите стануваат од спиење, а јас уште не легната, 24 часа си се дружев со анатомијата, душата ми ја изеде! Спиење заборавив што е, во главава мие ХАОС од толку премногу информации и латински имиња
Само нека помине се во најдобар ред сеа правам како некоја МАЛА паузичка се опуштам со радио и кафенце ( пауза коа ќе трае најмногу пола саат ) да се рече дека е ПАУЗА...
Посакај ми прекрасна моја среќа ^_^ само нека поминееее

 

[Doc Holliday]

епа дргаичка дојде денот,што да се прави.Ама хеј,знењето е сила,знаењето е моќ,така не учеа у чколија

 

[Magde.]

Драга,
Мајка е од Полска, татко е од Македонија. Те поздравува ракометот од денес.
Ја сум шарена па нема да глеам зашо е малце чудно да навивам за едните.
Али осеќам дека Полска ќе добие многу фб пцофки денес, без разлика дал ќе победиме ил не...
Ај одам да си учам, убаво е да се учи

 

[Вергилиј]

Кајги
После ужасните моменти конечно имало доста убави работи, честитај и на мамами роџендан, разбра?

 

[King B]

3:10
неам коментар.

 

[Windfucker]

Денеска ми беше најдепресивниот ден што некогаш сум го имал досега, и притоа да немам некоја посебна причина за тоа. Гадно чуство у.п.м, среќа што е при крај и што дојдоа пријатели за ракометот да го глрдаме и малку се размрдав.
Само колку да ми олесни да си кажам..

 

[burn84]

Драга ти се враќам тебе како најпогодно место за мрчење...со стариот ник.
Амин простете ми чеда.

 

[Жозефин]

Драга, одамна не сум те дружела јас... Ама еве сеа си имав потребиче да си попраам муабет со некој, па еве, да си се олеснам...
Да ти кажам искрено, си се чудам. Деновиве требаше да ми биде ептен супер, ама всушност се ми е pretty fucked up. Демн, не требаше вака да биде. Се си почна супер, неколку месеци по ред не можам да се пожалам за ништо, среќа до небо... И еве сега не знам што почна да се случува... Нагло сфатив дека јас всушност семестаров не чепкам книга. Се испозаебав. И уште не можам да сфатам зашто, кога се ми е супер? Зашто сега не можам да учам кога немам проблеми да ми ја окупираат главата? Охх... Денес, пошо не постои посмотано девојче од мене, нели, ме фатија како препишувам. Хаха каква иронијааа. И уште сум како потресена. И еве утре полагам уште еден испит, а уво не ме боли. Не, ова не сум јас. Ко нешто да е влезено во мене. Не се препознавам веќе. И не ми е ни гајле, што е најтрагично. Не ни чувствувам нешто внатре, некое каење, да ме натера да седнам и да научам, ништо не ме мотивира. Моиве си зборат, си мрчат цело време, никој рецка не им мава. Само тензија ми се крева, али затињам уши и кој ги врти.
Осеќам пак како да ми доаѓаат тие темните, пак сакаат да ме опколат и да ме заробат во едно ќоше. Не сакам, се борам еве, ама ме победуваат, пак. Не сакав да дојде периодов пак, кога ќе се нервирам и нема се да ми биде убаво како што знаеше да биде. Таман примив една нова личност во мојот живот, а да почне сега ова да се дешава... Нема никаква смисла. Требаше се да е супер, да се радувам на секој нареден ден, да се радувам пред да одам на спиење. А само проблеми си закачив. И се тупам сега. Не знаеш како ми се плаче, ми се вришти. А не знам зашто неќат да ми течат солзи. Ќе ми беше многу полесно да можеа. Ќе си се олеснев само.
А вака кога ми доаѓа тешкичко само пишувам нешто. Не знам колку страници изнапишав последниве 3-4 дена. Можно ли е да ми е тешко ради тоа што сум среќна? Да бе, па учевме за тоа нели, дека знае да се јави стрес и како последица на позитивен настан... Ама, мене бе? Дај, не зезај. Сакам да се вратам, да бидам старата јас. Бев таа, до пред една недела, две. Ајде, пак. Ајдеее. Морам, иначе не сакаме да му оставиме погрешен впечаток на момакот, дека сум ваква безделничарка, нерадосна, незабавна. Зошто и не сум. Спротивно на тоа сум. А еве ме затекна сеа у овој период. Не знам да му праам муабет, ти се верува ли? Смешна сум си. Седиме некаде, и јас се смешкам, он ми збори, не знам што да кажам. Ова СТВАРНО не сум јас. Не можам да си поверувам во што сум се претворила. Ајде, ми треба малце поттикнување, и да си се вратам. Ајде, ајде. Можеш ти. Драга, смешна сум си малце, ама па со тебе кога ќе споделам полесно ми е отколку да земам во word да пишувам... Малце ми е полесно сега Ајде, ќе пројде. И ќе положам она од минатана недела, и ова утре шо ќе полагам. Знам дека ќе. Да, еве доаѓа крајот на тапата јас. Ќе се вратам у форма. Од утре. Си ветувам. И ти ветувам тебе. Тебе не можам да те изневерам.

 

[Сатори]

Драга
Имам некои чудни изливи на среќа, онака, да земам и да играм низ соба на:

​

И личам на Пипи во моментов, со плетенки и со една огроомна, џиновска насмевка на лице. ​

Саааааакам. Све сакам! ​

 

[Lux]

Како ми тргна денов....од 9 полагав, алармот направен во 7, а јас си станав во 8:36 и се претворив во Миле Паника и ги запалив патиките попат.Барем положив предмет кој го полагам 2 + години.Ме обзеде ендофрин, сакав да викам по улици и да ме гледаше некој од страна изгледав ко нездрав така цел насмеан.Ај да си викнам и ја една песна од еден не толку познат во македонија али според мене најдобар македонски диџеј

​

 

[gata salvaje]

Eeeeeeeeeeeej, so ke bese toj maler na mene
dvapati vo eden mesec mi obivaat na rabota i toa vo moja smena
poveke ne odam prva smena , nalet stetata, a bre zamrznav ,duri da dojdi cicko staklar da go smeni izlogot jas i eve na kajgana da si se pozalam oti nema na koj
pa ne e fer stvarno ,izmrznav, barem komsiite me pocastija kafe utrovo
e toa ti e tetke, se cudam na kaj ni ide ovaa mladina denes