ДК...дури сите ставаат слики на фб од своите дворови и улици (демек да се пофалат дека и кај нив паднало снег), јас стојам на прозор и ме нервираат сите овие куќи пред мене. Кренаа сите по неколку спрата, па не можам да ја видам неговата куќа. А заврна снег, доаѓаат празници, сигурно е дојден.
Ќе поминам пред неговата куќа овие дена, онака сосем случајно...Па можеби и сосема случајно ќе го видам во неговиот двор. Не знам дали смеам да го поздравам, и не знам дали тој смее мене да ме поздрави, претпоставувам забрането ни е на двајцата, но сепак сакам само да го видам. Да се потсетам како пред многу години излегував на ваков ден само за да ме мавне со топка снег, а јас бурно да изреагирам, не дека ми смета, туку само за да дојде и да ме исчисти од снегот смеејки се дека сум како мало дете.
Не не, премногу спомени имаме за да не се поздравиме. Не ми е гајле ако и смета на таа, не ми е гајле ако му смета на тој, не ми е гајле ако им смета на тие...Неговите и моите спомени никој не може да ги земе, ни тие, ни далечината меѓу нас.