Знаеш она кога имаш некое гадно претчувство?
И знаев, знаев дека пак нешто ќе се случи и ете... Колку само мрзам вака кога нешто ме копка и дека ќе се случи нешто, не е нормално. Ебате психата, ебате...
Или шо би рекол Хер Жика Павловиќ: Мој ме инсект никад не вара.
И некои луѓе бе се едноставно посебни.
Знаеш она дури и кога ќе прочиташ нешто од нив во пишана форма, се ќезиш од шестка до шестка, пошто во моментот си ги замислуваш како на интересен начин го кажуваат тоа?
Е, е, е! Такви луѓе сакам!
И среќна сум што познавам неколку такви. Не се многу, ама колку се - толку се, токму се.
Битно знаат како да те орасположат, шо ќе ти е поише?
П.С. Мислам нема бољи комплимент од: Криво ми е што не те запознав порано.
П.П.С. Сонував како со
@ЏинЏер сме требале да правиме палачинки и кога сме побарале еурокрем за да ги намачкаме, ни рекле: Еве ви водени боици, ќе ви се најдат.
Свашта.
И ај чао.