Беркут
Мрчатор
- Член од
- 12 април 2010
- Мислења
- 10.051
- Поени од реакции
- 15.026
Офтопик: (до Џонтра Волта) Окапав едно три месеци во тоа Украината на обука. Го наполнав пасошот со печати.
Мислам дека сум стасан со лајкување кај 450-60та страна од ДК
Онтопик:
Украина..... АХХХХХХХХХХ.
Пола Прилеп помина таму.
Прекрасен народ.....Под тој народ подразбирам Украинци, Унгарци (таму каде што бев е гранично место).
Работат за помали плати од нашите. 6-8000 денари по 12 часа на ден. И пак секој ден идат на работа насмеани, расположени.
Кај нас и 50000 да земаат плата, ќе бидат како немтури.
Роднините ми велеа да не зборувам руски заради ситуацијата таму. Украинците неќеле руски да им зборува.
Неќеле? Се радуваа кога им зборував на руски. Се разбиравме за се.
Во средно ми се смееа кога само јас од цел клас учев руски, а тие англиски. Рускиот немало да ми се најди никаде. Мех.
Имаше случај првиот ден требаше превод за заштита при работа. Дојде еден, и праша некој дали знае украински. Сите молчеа. Потоа праша дали некој знае унгарски. Никој. Руски...
Јас кренав рака. Некоја праша зашто не на англиски. И баткава ми вели преведи и го ова:
Ова не е Англија за да зборуваме англиски, ова е Украина. Овде се зборува украински и унгарски, руски во краен случај. Никој во градов нема да ти зборни на англиски.
Така и беше. Три месеци и секаде каде купувавме и шетавме и прашувавме за цени, никој не знаеше англиски.
Алкохолот ефтин, се друго речиси како кај нас.
Пивото 4 лименки туборг за стотка. Коњаци, вотки, вина, виски.
Виски блек џек 70 гривни (0,7), вотка Медоф литар (100), вино 40 гривни.
Уба кулава а?
Можам да кажам дека од пивата најдобри им се; Стела Артоа, Балтика и Оболон
Тоа крофните и месените работи ко кифли, мини пици...... Ауф. Такво нешто немате вкусено.
Полиција (иако е воена состојба во Украина) немам видено. три месеци и не знам како изгледаат. Чат пат некој од овие УКРОП паравоени единици ќе налетавме и толку.
Имавме проблем со интернетот. Wi-fi и немаше во хотелот, пред Нова Година пуштија.
Во Украина има еден прекрасен оператор Лајф. Ставаш 50 гривни кредит (околу 120-130 денари) и имаш 4 ГБ мобилен интернет цел месец. Во Македонија ниеден од операторите не се заинтересирал за тоа
Град со 20000 жители, сообраќај слабо. Стандард колку кај нас.
Толку колички со бебиња немам видено во животот. Во Прилеп нема толку колички со деца.
Украинки...Не видов дебела....Сите со танки нозе санќим соленки.
Интересно е што се мажат на 18-19 години, ама брате се разведуваат на 22.
Притаена проституција. Изиграва домаќинка со дете, а прави се и сешто по купатила.
Во градот најчесто се возат Лади, секакви.
Немојте да пробате да испиете осум балтики за 100 минути, во спротивно ќе ги знаете сите српски кафански песни. И кога ќе одите во вц, ќе се потпирате на ѕид.
Тука би сакал да им се заблагодарам на цимерите кои ме трпеа 3 месеци, и кои се погрижија да го снимат моето прво пијанство. Фала ви. Ми недостигате.
Водици во Украина.... Кршеа мраз за да се капат
Работа ко работа кајги, 9 часа на нозе, три паузи. Лепиш силикон со тоа пиштолот едно 600-900 парчиња на ден, грејачи за седишта за форд, туарег, ауди, дачија, рено. Тие од туарег ме сексаа максимално. Тоа кримпот требаше нагоре, прстиве ме болат кога ќе помислам. Ги искинав на тоа кримповите. не се малку 3000-4000 да ти поминат низ рака за една недела.
Манијачиш и чепкаш Украинчиња. Најголем дел од работниците беа женски да напоменам.
Најубаво јадење добивавме на работа.
Кајги, јас не сум јадел ориз. Ваму пројадов. Ориз и пире обавезно.
Немаш поим како ми течеле лиги на пржени компири
Прво бевме сместени во хотел во центарот. Јадењето не е ко дома Ама центар си е центар.
Вториот пат не сместија во санаториум. Првпат гледаа Македонци. Под планина, а долу тече Тиса. Вардар е рекичка за неа. Имавме базен со топла вода за 100 денари за цел ден. Тие што доаѓаа од надвор плаќаа 100 денари на саат. Имаше бар, со секакви пијалоци. Купувавме вино од соседното село.
Со ова одевме на работа. Идеално возило за никакви патишта. Ќе не поминеше возот една вечер.
Шефицата на линија во слободно време правела слатки и торти. Ни донесе торта два дена пред да си одиме. Ние и купивме сребрен прстен. Претпоследниот ден не ни се работеше. Последниот ден ни беше ден за плачење. Втора смена, петок. Музиката да трешти. Се отепавме од гушкање со тоа шефици, контроли, колешки вечерта. Последниот сат ни беше фотосесија.
Убе беше бре, сакам пак ама да е потопло. Грдо е ко ќе имаш зимски алишта во куфер
Ми недостигаат пиците во Салве, Ориент Експрес, Џеј Џеј... Кафето во Фонтан и Орлиное Гниздо, виното од Мала Копанија, насмеаните фаци на украинките
А да, ова украинциве најчесто ги користат овие зборови:
-Скоро, скоро!
-Робимоооо!
-Норма буде!
Доста за Украина. Цел комшилук мене ме пцуе. Денес го исчистив дворот. И го запалив ѓубрето. Таков чад Везув не пушта
За лајкнување....си велам дека ќе успеам овој месец да надохнадам за овие 4
Ова ми е најдолг пост. Мех.
Мислам дека сум стасан со лајкување кај 450-60та страна од ДК
Онтопик:
Украина..... АХХХХХХХХХХ.
Пола Прилеп помина таму.
Прекрасен народ.....Под тој народ подразбирам Украинци, Унгарци (таму каде што бев е гранично место).
Работат за помали плати од нашите. 6-8000 денари по 12 часа на ден. И пак секој ден идат на работа насмеани, расположени.
Кај нас и 50000 да земаат плата, ќе бидат како немтури.
Роднините ми велеа да не зборувам руски заради ситуацијата таму. Украинците неќеле руски да им зборува.
Неќеле? Се радуваа кога им зборував на руски. Се разбиравме за се.
Во средно ми се смееа кога само јас од цел клас учев руски, а тие англиски. Рускиот немало да ми се најди никаде. Мех.
Имаше случај првиот ден требаше превод за заштита при работа. Дојде еден, и праша некој дали знае украински. Сите молчеа. Потоа праша дали некој знае унгарски. Никој. Руски...
Јас кренав рака. Некоја праша зашто не на англиски. И баткава ми вели преведи и го ова:
Ова не е Англија за да зборуваме англиски, ова е Украина. Овде се зборува украински и унгарски, руски во краен случај. Никој во градов нема да ти зборни на англиски.
Така и беше. Три месеци и секаде каде купувавме и шетавме и прашувавме за цени, никој не знаеше англиски.
Алкохолот ефтин, се друго речиси како кај нас.
Пивото 4 лименки туборг за стотка. Коњаци, вотки, вина, виски.
Виски блек џек 70 гривни (0,7), вотка Медоф литар (100), вино 40 гривни.
Уба кулава а?
Можам да кажам дека од пивата најдобри им се; Стела Артоа, Балтика и Оболон
Тоа крофните и месените работи ко кифли, мини пици...... Ауф. Такво нешто немате вкусено.
Полиција (иако е воена состојба во Украина) немам видено. три месеци и не знам како изгледаат. Чат пат некој од овие УКРОП паравоени единици ќе налетавме и толку.
Имавме проблем со интернетот. Wi-fi и немаше во хотелот, пред Нова Година пуштија.
Во Украина има еден прекрасен оператор Лајф. Ставаш 50 гривни кредит (околу 120-130 денари) и имаш 4 ГБ мобилен интернет цел месец. Во Македонија ниеден од операторите не се заинтересирал за тоа
Град со 20000 жители, сообраќај слабо. Стандард колку кај нас.
Толку колички со бебиња немам видено во животот. Во Прилеп нема толку колички со деца.
Украинки...Не видов дебела....Сите со танки нозе санќим соленки.
Интересно е што се мажат на 18-19 години, ама брате се разведуваат на 22.
Притаена проституција. Изиграва домаќинка со дете, а прави се и сешто по купатила.
Во градот најчесто се возат Лади, секакви.
Немојте да пробате да испиете осум балтики за 100 минути, во спротивно ќе ги знаете сите српски кафански песни. И кога ќе одите во вц, ќе се потпирате на ѕид.
Тука би сакал да им се заблагодарам на цимерите кои ме трпеа 3 месеци, и кои се погрижија да го снимат моето прво пијанство. Фала ви. Ми недостигате.
Водици во Украина.... Кршеа мраз за да се капат
Работа ко работа кајги, 9 часа на нозе, три паузи. Лепиш силикон со тоа пиштолот едно 600-900 парчиња на ден, грејачи за седишта за форд, туарег, ауди, дачија, рено. Тие од туарег ме сексаа максимално. Тоа кримпот требаше нагоре, прстиве ме болат кога ќе помислам. Ги искинав на тоа кримповите. не се малку 3000-4000 да ти поминат низ рака за една недела.
Манијачиш и чепкаш Украинчиња. Најголем дел од работниците беа женски да напоменам.
Најубаво јадење добивавме на работа.
Кајги, јас не сум јадел ориз. Ваму пројадов. Ориз и пире обавезно.
Немаш поим како ми течеле лиги на пржени компири
Прво бевме сместени во хотел во центарот. Јадењето не е ко дома Ама центар си е центар.
Вториот пат не сместија во санаториум. Првпат гледаа Македонци. Под планина, а долу тече Тиса. Вардар е рекичка за неа. Имавме базен со топла вода за 100 денари за цел ден. Тие што доаѓаа од надвор плаќаа 100 денари на саат. Имаше бар, со секакви пијалоци. Купувавме вино од соседното село.
Со ова одевме на работа. Идеално возило за никакви патишта. Ќе не поминеше возот една вечер.
Шефицата на линија во слободно време правела слатки и торти. Ни донесе торта два дена пред да си одиме. Ние и купивме сребрен прстен. Претпоследниот ден не ни се работеше. Последниот ден ни беше ден за плачење. Втора смена, петок. Музиката да трешти. Се отепавме од гушкање со тоа шефици, контроли, колешки вечерта. Последниот сат ни беше фотосесија.
Убе беше бре, сакам пак ама да е потопло. Грдо е ко ќе имаш зимски алишта во куфер
Ми недостигаат пиците во Салве, Ориент Експрес, Џеј Џеј... Кафето во Фонтан и Орлиное Гниздо, виното од Мала Копанија, насмеаните фаци на украинките
А да, ова украинциве најчесто ги користат овие зборови:
-Скоро, скоро!
-Робимоооо!
-Норма буде!
Доста за Украина. Цел комшилук мене ме пцуе. Денес го исчистив дворот. И го запалив ѓубрето. Таков чад Везув не пушта
За лајкнување....си велам дека ќе успеам овој месец да надохнадам за овие 4
Ова ми е најдолг пост. Мех.
Последно уредено: