Треба да се воведе предмет „Самодоверба“ во средно или кај било, за вакви дебили ко мене, кои имаат преголема самодоверба коа не треба и премала кога треба да имаш поголема.
Си го прочитала она шо се врти деновиве низ 9gag и сличните...
Being polite is so rare these days that its often confused with flirting
Епа мој FirstWorldProblem. Најмногу ваљда ради опуштеноста и муабетењето скоро со секого. Значи не сакам да те земам за жена ако сум се пошегувал, сум те пофалил или сум ти помогнал. Едноставно е таков сум, зборувам многу и ломотам глупости дур не ме запре некој. Ако сакам нешто друго ќе ти покажам други знаци.
Мора ли човек да биде намќор у оваа денешница? А и мал флерт не убил никого, што по ѓаволите се прават модерни ондак? Па нели се бара џентлменство ебаве, а кога ќе го покажеш одма те сфаќаат преозбилно.
Тоа е мојот втор и уште полош проблем во животов, кој ваљда произлегува од првиот а е всушност - обратен. Ради ломотењето и шегувањето грото од луѓето не ме сфаќаат сериозно потоа некогаш кога сакам да ме сфатат сериозно. Мислат дека се заебаваш а ти си мртов озбилен. Па после тоа коа ќе им кажеш дека за нешто си бил озбилен, те сфаќаат цело време така. WTF бе луѓе, не мора да бидеш или таков или таков, може да си и двете, човечко битие си, не мора да значи ако за ова се зезам за друго не сум озбилен или обратно. Ко што пишаа погоре, не е црно или бело се, има и сиво. Има и средина, баланс, нормалност.
Само дур се објасниш после што стварно си мислел, се заплеткуваш у објаснувањето, те сфаќаат погрешно и од нешто шо требало да биде едноставно прераснува сложена непотребна глупост.
Затоа го пишав и она со самодовербата на почетокот. Ради таквите ситуации во погрешни моменти мозокот решава да укочи или да забрза.
Али ко и други работи и тоа се лекции па се повеќе го слушаш она шо Елвис го пееше: A little less conversation, a little more action.
Но батали тоа. Има чувства шо на светов сакаш да ги осеќаш често. Среќа, љубов, оргазам, најаденост, адреналин, топлење покрај грејно тело, чешање на грбот итн... Но некад е најубаво кога не осеќаш нешто, особено кога не осеќаш болка, и физичка и психичка. Конечно период во кој ги нема често проклетите болки во стомакот, си ја победил успешно болеста, причина поради која што се осеќаш значително подобар а и светот ти се чини подобар.
Победа за мене, се надевам дека ќе се множат.