Update:
Горе е лавата која се доближува до централата за струја и вода.
Струјата ја има, па ја нема.
Маж ми влегува испаничено, не може да најде некаков специјален греач, постои опасност да останеме без струја и топла вода два дена. Во продавниците тепачка за греачи. Отиде под итно во Реикјавик да бара.
Станав, си направив кафе додека има струја, си пуштив машина за алишта и садови, наполнив некој термос со жешка вода, си седнав под ќебенце и го гледам вулканот. Овакво куроболие и внатрешен мир не сум имала одамна. Не давам никој и ништо да влијае на моменталната зен состојба во која се наоѓам.
Можеби затоа што имам 3 други држави на лагер, или пак можеби затоа што верувам дека авторитетите тука ќе си ја завршат работата. Можеби...