Драга Кајгана (виртуелен дневник)

  • Креатор на темата Креатор на темата Acid
  • Време на започнување Време на започнување
Средина на септември, градот мој веќе почнува да смрди на чадовини, ама шо да се прави, мора да се распалат сите ќумбиња по дворовите за да се направат пинџури, слатка и останата потребштина за суровата и ладна зима оти ќе нема што да се јаде мислиш живееме у некоја планина во 1901-ва.
 
Каков ден Кајги...


Седнав да појадувам, ручам и вечерам наеднаш, ќе испијам и кафе и повторно назад на работа. Имам уште 13 аранжмани и 1 голем да завршам. Останува бидермаери и китенки, а количево утре сабајле. После ќе одмараме.

Уште само 1 вечер сама дома, утре доаѓа заедно со little princess и госпоѓа мајка на ручек. Ќе морам да најдам сила зошто ќе биде тешко. Утрово ми се јави лепотичето да ми рече дека едвај чекала да дојде, и мене ми недостига, цел месец не сум ја видела.

Убаво беше дур траеше паузава, време е за работа...

Тука сум стигнала вчера околу 5, се сеќавам само дека станав и мрак... Пак моето желевце отишло у к**ац! Ај докторот го истрпив некако, ама господин супруг и неговиот упад во соба утрово беше малку ту мач! Ок, знам, мора да јадам, мора да пијам, мора да слушам попаметни од мене, ама ете заборавив... Си ќарив 3 кончиња на брада, ваљда нема да остане лузна, шината нога и тададаааамммм пукната десна подлактица, токму под лактот, едвај пишувам. И сега што да правам 4 недели без рака?! За украс ќе седам у цвеќара, е така.

Туку денес не ме поштедија од семејни мелодрами, сепак имав мала претстава. Нели еднаш у месец ќе се гледаме, се издржува. Бубамарчето не ми дојде, а толку се радував ќе ја видам. Уф се надевам деновиве ќе ја донесе татко и, ми недостига.

Доста кукав, ќе ми дојде медицинскиов брат да ме предупреди да оставам телефон да не замарам рака и кој ќе слуша приказни. Бар кутре ме дружи на терасава дур пијам чај и уживам во тишина. Добра ноќ!
 
Maкедонија и Словенија се држави со скоро слична големина и популација. Словенија е држава скоро три децении, Македонија е од обид од тоа за тие три децении. Затоа и Словенците имаат успех во многу спортови, а Македонија е на дно на скоро сите спортови.
 
Еден поздрав од братот, ме потсети на едни добри времиња у карантин...

Ooo utra rani...
Pticki peat na cel glas,
Od komshijata Stole...
Knecno najdofff spas!

Go viknaff na kafe,
Mu zborev za masoni, rituali i blud,
A Stole si kaza...
Begajte lugje ovoje lud!

Se nadevam Govinda...
Konecno cicki pravi mesi,
A na Rocheto milo...
Epifanija mu se desi.

Se nadevam Bafra e sega...
So akasha poleto eden,
Anon pomalku se bori...
So vo kalta plebusot beden.

Se nadevam Bjonsi i Topol...
Seushte vezat rima,
Berik znam deka e srekjen...
Vo Bitola ide zima.

Ne znam dali Parva konecno...
Ja ubedi Emce za trojka,
No znam deka Teneke e ko mene..
Em majmun em solidna dvojka.

Buda brate moj...
ljuboff sekogash ima,
Se nadevam najde nekoja...
I ljuboffta i tebe da te prima.

Ako ve redam site,
Kje pishuvam od utro do zori..
Ve pozdravuvam ko Almeida,
So ljuboff... MEMENTO MORI!
 
Само на кратко , .... е вечното долго чекање пред кадијата .... Да те пушти само.....
 
Во Словенија дете со прво одделение треба да умее да чита, да вози точак, да плива и скија...
Па кај нас со прво одделение ако не ги псуе комшиите и вика „добар ден“ е врв на културолошки и развоен помак...
 
Не, никад нема да ги сфатам оние кои бараат услуги од тебе, со заповеднички тон. Абе ко да го планирале нештото неколку месеци у назад, па сега те ставаат во тесно и едноставно нема каде да бегаш.

И не, немам јас ништо против да услужам некој, ама истиот тој некој пред една недела мене не ми направил банална услуга на истото место на кое се наоѓал (во времетраење помалку од 5 минути), под изговор дека "нема време". Нема врска, запалив кола, отидов во друг град, завршив работа. Ама сега и јас немам време. Уствари имам, ама не сакам бе, не сакам ете. И ќе си ја искористам истата реченица како изговор. :)
 
Кивнав и се шинав.

 
Кајги...

Дремам ко мисир дома, дур не извадам конци не смеам во цвеќара. Згора на се ме искараа ко мало дете, се уротил љубениот со докторот и ми се јавуваат на скајп на секој саат, божем да проверат како сум, им го провалив алгоритмот. Личам ко на оние тенџериња со капачиња што им искача пареа од страните, мене така од увцињата. Сакам на работа! Знам, за мое добро, се ми е јасно, ама не сум до толку ранет војник да дремам дома, можам бар да дремам во цвеќара... Добри 6 години не сум имала потреба од боледување, сега ми е чудно и затоа сум ваква бесна. Не сакам ни да признаам дека ногата ме боли а раната на подбрадокот ме затега, не е важно тоа кога знам дека бизнисот ми е оставен на девојчиња млади да се снаоѓаат.

Почнав да пишувам некаде околу 12, ама ми дојде појачање, друштво, ми ја донесоа лепотицата. Јухууу... Не сум веќе мрзоволна, ќе му простам на супруг што ме затвори во стаклено ѕвоно денес.

Убав ден кајги, одам да надгледувам припрема на палачинки у боја, ќе биде забавно :angel::ROFLMAO::)
 
ДК,

Многу убаво се издував во парк пред некој ден. Со години не сум бил таму денски (не им бил добар филингот да иделе преку ден! ), па нареден пат одам сам и ќе си земам и книга.
Него друго ми падна во очи. Спроти местото во кое заседнавме имаше една мала група на лица со посебни потреби. Веројатно беа од некоја организација затоа што сите носеа исти маици. Им пуштија некоја музика и тие играат. Треба да си многу човечен да им дадеш макар и некоја минута среќа и забава на тие луѓе. И јас ќе им се приклучев, ама играм со две леви. Секоја чест на организаторот, ништо повеќе нема да кажам. :love:
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв