Драга, да сум јадел повеќе и да сум се поправел. Не дека ме нервира ова, но стварно ми е веќе смачено да го слушам.
Што сум јас бе, Смигол па да се поправам.
Не фала, си ги сакам моите стомачни
The test is just a snapshot in the moment, it’s not guarantee that you will not get the virus next moment.
Последниот совет од главната сестра пред тестирањето.
Cheers
Изгледани сите делови Хари Потер. Се потсетив и на Аватар. Се симнуваат ЛОТР.
Да ги завршам и нив па да си ја почнам Фрејзер и да се вратам таму негде коа најтешко ми паѓаше шо иам 7 часа а сум втора смена.
Не ме фаќа толку анксиозност денес, пошо мозоков претпоставуваше вчера дека е недела. Thank you продолжен викенд - you have been really kind to me.
Од заеднички живот ќе потенцирам дека следен стан ќе мора да има барем уште една соба и макар уште едно гостинско купатило.
Биди ми така кејџи, одам да уживам со саундтракот на Хари Потер.
Во 99/00 со зборој за поглупите читај во заграда (во девесдевета и во двеиљадита) Фиорентина ги имаше заедно со Парма едни од најјаките дресој напраени, за нас тогаш беше нешто свето да се добиет или набавит дрес од било кој. Од самиот момент, се облеквеше и во него се играше, јадеше, на свадби во него те влечкаја, во него и со него се спиеше, не се переше, слеквење немат дур не ти се нафрљит кожата, дури пликој не ти се напрает. Тешко беше да се набавит, а и скапи (нашинциве шо беја надвор не мамеја многу, не колеа, немавме тогаш интернет ние од југов да провервиме, сенката да им се скинит). Но бевме задоволни и со раце излижани и мотање сличиња, збиравме Калчатори, тие ко ќе ни се паднеја, готово тепачки тука. Се каравме кој е појак кој е послаб, кој на кого ќе му ја скршит глата од цименто, со една топка маста му ја ваѓавме и дупната ќе си збиравме сите по 5/10/20 денари да ја однесиме на кондураџија кај Тефо да ни ја залепит или закрпит. Долг ракав, дресот пикнат натре, шорцот учкур врзан, без скапани фризури, долу на нога Диадора, Пума, Мизуно... е такви сакавме да сме. Тука од на сличиња им се радвевме, а и понекогаш на телевизија тек како ќе се најдевме, да се измамит. Ќе одевме кај најбогатиот тука од нас, ние сиромај од југот ојме кај аристократите зш тие то време имаја сателитска. Најбогатиот абер немаше од фудбал, ама го дружевме а и најдебел беше зш нормално само му фукаја по дома јадење еурокреми, лебој, чајни... ние кутрите чајна само кај него јадевме а и дома ко ќе имавме роденден нешто или визита од онаја и то најефтинана, све друго леб и паштета со тро сирење, југ шо да прајме. Копавме кај него по сателит да начекаме некоја утакмица од на Скај или Диџи, така влезени со мрсули и нозе смрдени, па ко ќе најдевме се следеше со големо внимание, да се украдит некој потег и со тој да се дриблат на улица. Се изучуивме тогај и чепкавме по сателитот вртеме после завршвењето по порничи. Го викавме безвеза ко ќе немат фудбали (ние го мафтавме) да ојме да гледаме, вртевме баравме коење за да си ги дркаме, то беја будалештини, до душа јас на мајка му го дркав (јака беше ептен, од стално сум имал кејф да ја прам), та после то се остадоја и прибра тој некоја си пачавра друга мрсна. Лудници, живеевме тука лупавме се дружевме најголеми будалештини и смеења имаше.
Oд лево према десно, со ред Tолдо, Торичели (лудак невиден, столар до 22 години, тогаш Баџо му рече од сега те викаме Џепето), Хеинрих, Даниеле Адани, Пиерини, братот Коста Курта, Фабјо Росито (сито и решето), Томаш Репка (Месарот), Мијатович (Од Југа еден да имат за сите да ги научит да пцует), Ди Ливио и Габриел "Свега ми" Батистута, Батигол
За во 06/07 (во двеишеста и двеиседма) да го расипиме муабетот за Џубрентус (Јуве), шо било шо не требало, стандард муабети и исправање криви дрини. Тоти ми се чинит дек си го стекна и статусот Ил Гладиаторе, еден од нас (се кладевме) и ни рече дека ќе имат најмногу гола даено, шо и така беше. Останатите мислеја дека Ибра и Креспо ќе дает поќе, но испадна на крајот Кристијано Лукарели да имат 20 гола даено во Ливорно. Потајно некако ги следев Реџина, ги казнаја и нив чинам со 11 или 15 бода минус. Со Пелициоли, Маруицио Ланзано, Алесандро Лукарели, Салваторе Ароника (Арабика100%), Џиандоменико Место (Да се врзиш на местово!), Џиакомо Тедеско, Леон, Aмерини, Франческо Модесто, Никола Динамитот Амуросо и Роландо Бјанки, е овие беја тие. Бомба беја напред ми се чинит дек заедно дадоја 35-36 гола. Па после то све си еба мајката. Во исти период Муту во Фиорентина, до душа тој по курви и по клубој фрљаше лири ко луд.
Да не заборам, дека на Југот горе, Марадона на Ла Бомбонера усисаваше со ноздринкана ко кирби смукалка, Рикелме дилаше дрога и во слободно време се бавеше со фудбал, а Тевез со тек 14 години миеше шофершајбни на Партизанска, после то го зедоја во Вест Хем па во Манчестер. Види ги колку се скапани
Драга види што разбрав, иако мозокот на мажот и жената достигнува ист невролошки потенцијал, кај мажите тоа може да се случи дури после 40 година од животот.
Зато за некој треба 10 години помлада жена, не за друго, заради мозокот
„Делегации на државни институции, здруженија и граѓани во чест и сеќавање на Гоце Делчев ќе положат цвеќе на неговиот гроб во црквата „Свети Спас“ во Скопје.
Револуционерот Делчев на денешен ден во 1903 бил убиен од турската војска во селото Баница, на пат кон Сер.
Визионерот кој пред повеќе од еден век го разбра светот како поле за културен натпревар на народите е роден на 4 февруари 1872 година во Кукуш, во семејството на Султана и Никола.
Се школувал во гимназијата во Солун и на Воената академија во Софија. Учителствувал во Штип, а како член на Централниот комитет на ТМОРО работел на создавање мрежа на бази, комитети и комитски чети на Организацијата. Учествувал на Солунскиот конгрес на ВМРО (1896), а до 1901 година бил задграничен претставник на ВМРО во Софија.
По убиството во 1903-та, неговите посмртни останки се чувале во Баница, до 1917 година, кога биле пренесени во Ксанти, а потоа во Софија. До 1923 година, ковчежето со коските се чувало во домот на Михаил Чаков. Останките на Делчев на 11 октомври 1946 година биле пренесени во црквата „Свети Спас“ во Скопје.“
И Драган Вучиќ замина, замина и тој што ми ги дупеше топките како мала, замина и дедо ми, заминаа сите дедовци и баби од мојата улица, замина ливадата пред куќа, заминаа сите во кои гледав добри спомени, замина детството и официјално стареам....
Кога тогаш ќе требаше да прифатам...
Сабајле нешто на ФБ начекав бунење против карантинов. ,,
СТОП за изолација на здрави луѓе".
Јас би рекол толку да се буневте за животните што се затворени во зоолошките цел живот, а помалку за ова ќе разберевте што значи слободата. Да ја сакавте толку многу слободата ќе се боревте за сечија слобода. Ама пошто сте татино-мамини мази не можете месец два да издржите. Божем сте 24/7 во изолација.
Од друга страна не можам да се начудам на одредени створења. Прво ќе плесне некоја сликичка на ФБ, икона на која пишува ,,Сподели за здравје". Потоа ги гледаш како трујат кучиња и мачки по улица. Поради ова разбирам зошто некој ги сака животните повеќе од луѓето. Не велам дека сум вегетеријанец, јадам месо во некоја умерена количина. Но едно е за да се прехраниш, тоа го прават и месојади животни, друго е да убиеш за да наштетиш.
Драга Кајгана, еднаш во сто години решив да дремнам пошто жално е да кажам колку малку спијам и се будам дека Драган умрел? Јас го сфаќав како тролче. Праеше пари ли пари на глупи луѓе и сите гафови ги имаме благодарение на него. И многу ми е криво дека умре. Навистина. Почивај во мир.
ДК
починал Драган Вучиќ...Лесна му земја, за покојникот се наубаво ама ова многу позитивни работи изнапишаа за човекот повеќето од тие што го ругаа до неодамна.
Точно, народот е таков каков што е, ама малце инакво беше мислењето и за него години наназад.
Муабетот ми е, човечно е да осетиш жал за било кој ама нема потреба од менување на ставови и мислења заради „виша сила“.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.