- Член од
- 5 ноември 2007
- Мислења
- 67
- Поени од реакции
- 1
Во 90% од излегувањата, шетање, собирање со друштво сум точно на време. некогаш и порано стигнувам па ги чекам другите. А некои од моите другари многу каснат и тоа се повторува секој ден и секој ден и никако да се одвикнат од таа навика. Многу мразам така кога некој ем знае дека касне ем го гледам од километар како оди нога за нога полека, ама ич мува не го лази кој како се чувствува или кој каде го чека него.
Имав еден случај, врнеше дожд и јас го чекав другар ми во паркот. Додека чекам нон стоп му пуштам сигнали на мобилниот за да му текне да побрза, затоа што го чекам. И си чекам јас така едно 20 минути, и после некое време го гледам тој иде. И му викам "абе ајде пред колку време требаше да дојдеш???" И он само така простачки и безчувствително ми вика "Абе јас чекав да престане да врне, за да не одам по дождот....." Леле колку ме изнервира тогаш бев у стање буквално да го исецкам на парчиња...... :nerv::nerv::nerv:
Имав еден случај, врнеше дожд и јас го чекав другар ми во паркот. Додека чекам нон стоп му пуштам сигнали на мобилниот за да му текне да побрза, затоа што го чекам. И си чекам јас така едно 20 минути, и после некое време го гледам тој иде. И му викам "абе ајде пред колку време требаше да дојдеш???" И он само така простачки и безчувствително ми вика "Абе јас чекав да престане да врне, за да не одам по дождот....." Леле колку ме изнервира тогаш бев у стање буквално да го исецкам на парчиња...... :nerv::nerv::nerv: