Астронаути имаат стапнато на Месечината, а заговорите за тоа дека не стапнале се лажни.Земени се сателитски снимки од местото каде што слетал екипажот на Аполо 11, поставени се рефлектори кои се користат и ден денеска за мерење на одалеченоста на Земјата од Месечината, има безброј снимки, а и за првпат со мисиите е испратен во седумдесетите геолог кој извршил истражување на површината на Месечината, и со тоа открил значително количество на Helium 3, кој кај нас е доста редок и го има само во озонската обвивка.
-Инаку точно е дека Месечината има своја гравитација како и магнетно поле и со самото нејзино магнетно поле дејствува врз климата на Земјата.Пресметано е дека ако Месечината се одалечи на 40 000 км2. од Земјата, ќе предизвика катастрофални промени лоши за човекот, а е докажано дека се одалечува за 3.8 cm годишно.
-А Месечината има свое магнетно поле пред се, зошто самата Месечина е создадена од Земјата, пред 4.5 милијарди години; кога се формирал соларниот систем и кога планета со големина на Марс удрила во Земјата.Од самиот удар исфрлени се во вселената огромен број на карпести остатоци кои исто така содржеле и железо, (а јадрото на Земјата содржи железо) и кои влегле во орбита на Земјата и со тоа се формирала Месечината.
Но се разбира, јадрото на Месечината има помало количество на железо, но и послабо магнетно поле од Земјата.
-Иако е послабо магнетното поле на Месечината сепак голема е неговата улога за Земјата.Покрај тоа што влијае врз климата на Земјата, исто така влијае и врз гравитационото поле на Јупитер кое е доволно јако да ги држи сите планети во своја орбита, и сега во моментов ги влече накај себе останатите планети вклучувајќи го и Марс.За нас тоа влечење е значително намалено благодарение на Месечината.Главен виновник за пресушување на водата на Марс пример е Јупитер а да ја немавме ние Месечината, исто така и Земјата досега ќе немаше вода, ќе немаше и живот.
-Сонцето исто така треба да го достигне својот зенит за да ја проголта Земјата, а зенитот ќе го достигне откако ќе го потроши своето гориво односно хидрогенот, како и полесните елементи.Откако ќе го достигне својот зенит, следува експлозија, па формирање на супернова, неутронска ѕвезда за на крај да се формира како црна дупка, но тоа во друга тема.
-Она што малкумина го знаат е дека постои и стеларна класификација, и нашето Сонце е ѕвезда од типот "G", со температура од 5000 келвинови степени.
Постојат и ѕвезди од класа O, класа B, класа А, класа F, класа G, класа К, класа М. Најслаба е класата М со 3000 келвинови степени, додека пак класа О е најјака со 30 000 келвинови степени.
Гледам имаше прашања на темава па да дадам и јас свој допринос.