'Cudno e kolku malku ni e potrebno da bideme srekini ,a uste pocudno e kolku toa malku sekogas ni nedostiga'-poznata misla i spored mene mn vazna!
me interesira dali ste srekni i zadovolni od ona sto ste vie kako licnost i dali ste zadovolni od ona sto go imate.denes retko koj e zadovolen i sekogas se bara poke,poke za da se stigne do najmnogu.a koga ke se stigne do toa najmnogu pak nema zadovolstvo.ne sme srekni a prv i najvazen faktor poradi koj bi trebalo da sme PRESREKNI a ne srekni e toj sto sme zdravi i pravi!
pa povelele...:helou:
Интересен ти е воведот на темата...
денес го посматрав кучето кое е врзано во дворот со синџир од 2 метри,секој ден...то куче живее и има на располагање дијаметар на движење од околку 4 до 5 квадратни метри,нема слобода на движење,јаде тоа шо ќе му дадеш,не пребира храна,на секоја наредба се одзвива,прави се шо ќе му речеш.Не му треба ништо друго...вчера цел ден беше си играше со топчето,впрочем тоа и му е единствената занимација и кога се приближи 23 часот излегов да испушам цигара на балкон го видов во куќарката како спие,но будно со едното око,и ме посматра чекаќи да го изговорам неговото име.
Другиот ден истата приказна влегувам во дворот и го гледам како си игра со топчето,ме виде мене и почна да скока околу мене и пушташе звици на задоволство и среќа,и знаеш шо тоа куче е среќно секој ден дури и посреќно од било кој
И понекогаш кога ќе помислам на фразата „кучешки живот„таа теза била лажна,сведок е кучето.
Нашата среќа(нас луѓето)била релативна,доаѓа и брзо заминува.за разлика од кучето која трае вечно.
Ние бараме премногу за нешто да те направи среќен,и ако тоа го добиеш за брзо време ќе ти се одмили
Кога го пишам ова истото го мислам и за себе