Сепак подобро е да има одредена варијација во висината на данокот во однос на големината на кучето (ете нека не биде со раса поврзано) и карактерот на истото. Целта е некој ако нема поим што значи да чува Кангал, Шарпланинец, Кангал, разни мастифи... да го насочиш кон одбирање на помало куче (или раса) со мирен социјален каректер.
Или тоа нека се регулира преку обавезно осигурување за кучињата во урбани средини. Осигурањато би било со варијабилна величина во однос на величината на кучето, и уште повеќе во однос на карактерот на кучето и способноста за социјална мирољубива интеракција со други кучиња, луѓе и животни.
Во превод ова би функционирало на принцип на пријавувавње и поплаки, по што кваливификувана комисија транспарентно би извршила тестирање на карактерот на посоченото куче, и би дале оценка според која сопственикот би морал да плати осигурување од соодветен износ (во зависност од оценката на кучето).
Јас лично можам да кажам дека никако не би ми сметала оваква пракса иако сакам да чувам релативно поголемо куче (германски овчар или Малиноа) кое би носело и поголеми давачки. Ако си го воспитам како што треба кучето и тоа никогаш не направи инцидент, нема да плаќам дополнително осигурање. Дури и да се случи некоја поплака, воспитано куче секако ќе го помине тестот.
Е сега тие што не се замараат да ги воспитаат, социјализираат и издресираат своите кучиња... тие нека му ја мислат (што сега не е случај).
Овакво нешто ОДАМНА фали во државава, како што луѓето сносат одговорност за своите дела треба да сносат одговорност и за делата на своите кучиња (што сега ретко е случај).
Впрочем ако плаќање на одреден данок значи многу помала шанса да моето куче биде нападното (посебно од поголемо куче)... секако вреди целата бламажа и трошоците.
Извини, ама јас не сакам да чувам мали кучиња. Што поголемо, тоа подобро
И зашто да плаќам 3 пати повеќе од некој што чува пример чивава што грака 10 саати на ден и му се пушта на моето куче секогаш кога ќе помине до него? Јас, со воспитано куче, треба да плаќам повеќе од некој со невоспитано куче што им иде на живци на сите? Не не не. Тоа не е решение. Иако поголеми кучиња можат да направат поголема штета за кратко време, чивавите процентуално се наоѓаат прилично блиску на листата до оние „опасните“ раси според напади. Значи не е се до големината.
За осигурување, се согласувам. Дефинитивно има повеќе логика. Ама пак, не според големина.
Дека ќе се намали шансата кучето да ти биде нападнато, не сум сигурна. Не верувам дека било кога ќе можеш да бидеш 100 проценти сигурен дека кучето ти е безбедно. А и да треба да се плаќа осигурување, пак не е гаранција дека сите ќе плаќаат нити пак дека тие што имаат поагресивни кучиња, ќе се решат да ги тренираат или слично. Која би била казната ако не платат? Парична? Па они ако не платиле за тоа, парична казна сигурно нема да платат. Можеби зашто немаат, можеби зашто не сакаат. Е тука полиција треба да спроведува закон, што знаеме во Македонија колку се одлични полицајците на тоа поле. И замисли типот со агресивното куче, знае некој во полиција. И? Или да му се одземе кучето? И каде би се носело после тоа? Ионака има изобилие на улични кучиња, уште некое агресивно таму фали, што колку толку бар некој го рани и го чува дома (можеби). А исто така, има луѓе кои чуваат кучиња (не агресивни), или можеби подобро би било да кажам се грижат за кучиња, зашто не ги чуваат како нас, љубителите на кучиња, ама барем ги хранат и имаат некоја кукичка во двор кај што може да спијат, а сепак немаат многу пари да дадат за кучето. Ама ете, и тоа малку што го имаат, го делат со кучето. И ти на тој човек ќе му кажеш или плати данок/осигурување/штоидае, или неможе да имаш куче? Па, ќе се откаже од кучето зашто нема друго решение. А не е подобро тоа куче да биде со тој човек а не на улица?
Прво треба да се реши ситуацијата со полицијата, а и со судството да ти кажам право. Овде во Америка ако куче нападне друго куче или недај боже човек, идеш на суд, кучето во карантин (најчесто) додека одлучат што да прават со него. Може да го обележат како опасно куче и од таму зависи кај живееш што ќе треба да правиш (законски). Или, ако нападот бил многу лош, кучето се успива, а човекот иде во затвор. Во Македонија ќе умрат од старост дур се донесе одлука.
И со даноците, ако има данок и е фер ( а не според раса и сл. ), и парите од данокот одат каде што треба, а не во нечив џеб, не би имала проблем да плаќам. Тие што не сакат да плаќаат и имаат кучиња за борби, сигурно нема да почитуваат било кој закон за што и да е. А зашто нема начин да се знае за секое куче што постои во Македонија, нема баш некој закон што може да се донесе што ќе ги натера на нешто друго освен тоа што го наумиле. Единствено решение е полицијата. И пак се враќаме на почетокот на параграфот. А до тогаш можете да кажувате до утре какви закони може или треба да се воведат.
Во таква ситуација- пак само одговорните би плаќале, а тие останатите ќе им чуе! 
