Зависи од денот и од периодот од годината, при што морам да кажам дека ме нервира тоа ептен. Имам денови кога едвај чекам да заврши денот, значи имам премногу слободно време, од досада еднаш дури легнав на кревет во соба и почнав да мислам машината за перење кога ни се расипа, па каде ја носевме на сервис, па што и беше проблемот, кога ни ја донесоа. Си се чудам на себеси што правам кога имам слободно време така. Но од другата страна па, има денови кои ми одат со 300 на час, немам време ни да јадам, тренинг, школо, учење, состаноци од федерација, средување документи, натпревари, излегување со друштво (дури ова е под знак прашалник) и тогаш ни 48 часа мислам дека нема да ми стасаат.
Тоа што ме нервира е што колку и да сакам некогаш да си ги средам обврските навреме и предвреме дури, во еден ден се случува да ми се насобере се` и да не знам главата кај ми е. Една од неколкуте работи кои ми пречат во животов е таа.