Околу текстилната индустрија и вработените во истата:
http://off.net.mk/files/statija/2014/01/21/madeineuropeengl.pdf
http://off.net.mk/vesti/makedonija/deneshnata-lenka-shie-za-shvajcarci
Или накратко (копи-пејст е, не знам колку е точно, не работам во текстилна индустрија фала му на Одина)
- Македонските шивачки заработуваат помалку од 20 проценти од она што им е потребно за живот. Надницата е честопати под минималецот. Ова се одразува на целиот нивен живот бидејќи се принудени паралелно да се занимаваат и со земјоделство за да ги прехранат своите семејства.
- Прекувремената работа е стандардна појава и нема врска со доброволноста.
- Работничките најчесто се најмуваат за кратки периоди од 3-6 месеци што има ја прави судбината целосно неизвесна.
- Не постои ни синдикат ни претставници на работничките во ниедна од фабриките кои биле посетени.
- Вкупните услови за работа многу негативно се одразуваат на здравјето на работничките
- Се работи во нечовечки услови. Работата е исцрпувачка а многу од жените го носат главниот приход во своите семејства. По производната криза во 2008-ма, ситуацијата е дополнително влошена, притисокот врз нив е зголемен и тие се принудени да се помират со секакви услови кои им се наметнуваат.
- Голем дел од граѓаните на Македонија се вклештени во секојдневна битка за преживување. Шивачката дејност не нуди можност за бегство од сиромаштијата но стравот од губење на работата ги спречува да го дигнат гласот и да се борат за своите права.
- Во Република Македонија се практикува беаскрајна експлоатација во име на максимизирање на профитите. Официјалниот минималец е понизок од оној во Кина и Индонезија. Расчекорот меѓу платите и трошоците за живот е голем како оној во Бангладеш.
- Шивачката дејност е еден од клучните столбови на македонската економија во поглед на вработувањето. Но, таа не нуди ни пристоен живот ни надеж во подобра иднина туку само ја цементира сиромаштијата и стравот.