Возејќи се така во 22 околу 22 часот..и поминувајќи покрај тоа зелената зграда се навратив на еден момент што постојано ти го спомнувам кога и да си одиме заедно

Бешеее мноооогу одамна ама го памтам како вчера...Период кога се понашаше ко најголем кретен но во одредени моменти знаеше да направиш да се чуствувам најубаво...Момент кога ме гушна најсилно и ми кажа дека ме сакаш (ееееееееех колку беа ретки тие моменти)..Дури сега сфаќам колкава промена има во тебе ...Стана најпрекрасното суштество на планетава...Само мразам што последниве неколку недели не те видов асално во школо...седам до тебе со книгата во раце тотално отсутна

...и сеа од кога не ти ја гледам насмевката на лице се освестив....летово ќе ти биде кошмар..знам и знам дека ти е преку глава од се..и дека додека другите се шеткараат, ти ќе бидеш во читална и ќе учиш

Зошто?Затоа што професорите те мразат..и затоа што не знаеш да затвориш уста и да преќутиш -.- ..епа ќе се потиме срце летово тоа е

ама знаеш дека не те оставам сам ...тоа што ќе го проаѓаш ти ..ќе бидам со тебе ..во СЕ!
И нема да дозволам да ти биде у*рано цело лето..барем ќе има моменти кои ќе ти дадат воља за да преживееш..цел живот беше борец па затоа и ќе продолжиш летово :wink: нема да ти дозволам толку лесно да се откажеш колку и да ти е смачено од се!!!
Те сакам малечко мое!Најмногу! :back: